Terugblik op 2023

 Het jaar is weer voorbij en dan is het voor mij weer tijd om terug te blikken op het fotografiejaar 2023. Mijn jaarboek heb ik inmiddels al af laten drukken, heerlijk om zo op de luie feestdagen door alle mooie foto's en natuurmomenten heen te bladeren.

 

Traditiegetrouw is de laatste blog van het jaar het jaaroverzicht met de mooiste foto's uit 2023. Bij voorkeur 1 foto per maand maar ik zeg nu al dat ik bij een paar maanden heb gesmokkeld. En 12 foto's......tja, ik doe er nog een paar bonus foto's bij welke voor mij de mooiste herinneringen zijn en niet perse fotografisch de mooiste foto's. Ook die vond ik hier in het jaaroverzicht thuis horen. 

En tegen de traditie in plaats ik de blog al voor de kerst en niet op oudjaarsnacht....

Januari

De weken gingen voorbij met veel storm en regen. Er was een dag in januari dat het even iets rustiger was. En hoe leuk is het dan als je gevraagd wordt mee te gaan naar een plek waar jonge grijze zeehondjes op het strand liggen. We werden door de mensen van A-Seal op afstand gehouden zodat het jonge zeehondje in alle rust op het strand kon wachten op moeder zeehond. Het hele verhaal staat in deze blog. In januari had ik naast de zeehondjes serie nauwelijks gefotografeerd. Deze foto van een ontmoeting die niet alledaags is en daarom mijn keuze voor januari.

Februari

Door omstandigheden heb ik in februari maar weinig gefotografeerd en dan vooral in de directe omgeving. Gelukkig heb je in het voorjaar gewoon in de stad ook mooie onderwerpen en het voorjaar is ook de enige periode dat ik ook wat meer de bloemetjes fotografeer. Het liefst met een lief beestje erop maar dat zat er dit jaar niet in, het voorjaar was behoorlijk koud. Sneeuwklokjes zijn een dankbaar onderwerp en deze foto van de sneeuwklokjes met vaag ook wat paars van krokus in de achtergrond is mijn keuze voor februari.

Maart

Het is maart, de moervossen zijn bevallen. De kleine vosjes zitten veilig in de burcht en de moertjes laten zich weer zien. Het was een mooi weerzien met deze moervos, die ik hiervoor in september 2022 voor het laatst heb gezien. Het was in 2023 moeilijker om vossen te zien, zeker buiten de jonge vossen om. De oudere vossen verdwijnen en de jongere generatie trekt weg. De vraag is dan ook of ik in 2024 nog een vosje ga zien in de duinen. Deze foto van de moervos was mijn mooiste vossenfoto afgelopen jaar en ook mijn favoriet voor de maand maart.

April

April is een van mijn favoriete maanden. Alles ontwaakt in de natuur. De jonge dieren, het frisse groen en de weidevogels in de polder. Helaas worden het er steeds minder. Gelukkig vond ik in de Boterhuispolder in Leiderdorp een plek waar ze zich volop lieten horen. En tijdens een van mijn fietstochtjes zat deze grutto vlak langs het fietspad. Tussen mij en de vogel zat alleen een sloot. Ik heb er een uur langs de kant gezeten. De grutto was aan het foerageren, aan het poetsen, ging zelfs even badderen in de sloot. En uiteindelijk was hij heel dichtbij. Grutto's op paaltjes zijn leuk, maar deze zo in het hoge gras was mijn mooiste natuurmoment in april en ook mijn foto van deze maand.

Mei

Mei is ook al zo'n mooie maand. De maand begon best fris waardoor ik lang moest wachten op de eerste vlinders die ik kon fotograferen. En ineens, eind mei had ik een veld vol met icarusblauwtjes. Veel druk fladderend, maar ook veel parende vlinders...en die blijven lang stil zitten. Je kan ze rustig dicht benaderen. Zo kon ik met macro voorzet lens op een paar cm komen en deze foto maken. Een van de favorieten van de maand mei.

Juni

Een juffer in de zonnedauw. Een foto die in eerdere jaaroverzichten ook al voorkwam, en vaak ook in juni. De zonnedauw, een heel klein vleesetend plantje en de juffer die gevangen is in de kleverige klauwen van dit plantje. De natuur is hard, het is het leven. Deze juffer had geluk, ik zag dat ze niet helemaal vast zat en haar vleugels nog intact waren. Ik liet haar overstappen op mijn vinger en ze vloog vervolgens weg. Ik had wel eerst een aantal foto's gemaakt, waarvan deze mijn mooiste was.

Juli

Een jong vosje in het zand. Dit was een geluksmomentje want heel even was ik op een plek alleen met 2 jonge vosjes. Ze kwamen heel voorzichtig, nieuwsgierig, dichterbij en waren heel relaxed. Totdat er een andere fotograaf aan kwam lopen en de twee vosjes ervandoor gingen. Daarom koester ik dit moment en deze foto. De zon was op dat moment ook even weg zodat ik mijn zachte foto kon maken.

Augustus

Hier smokkel ik, want de ijsvogel foto was ook in juli gemaakt. Augustus is in meerdere opzichten mijn minst favoriete maand.  Het harde licht, vaak te warm en de onderwerpen lijken zich ook minder aan te dienen. Dit jaar was warmte geen issue, maar toch had ik deze maand geen top foto voor dit overzicht, vandaar dat de ijsvogel man als stand-in de augustus foto mag zijn.

September

En ineens werd het zomer, die eerste week van september. Temperaturen van boven de 30 graden zorgden dat ik in alle vroegte de natuur in ging, om voor het middag uur weer thuis te zijn. En waar in juli en augustus de vlinders het lieten afweten, zag ik ze in september ineens overal. Dit landkaartje was een soort die ik sinds 2018 helemaal niet meer had gezien, dus hoe blij was ik die ochtend om er zowaar 3 te zien. Het zijn geen fladderaars, ze kunnen zo 10 minuten op een distel blijven zitten en daar maakte ik dankbaar gebruik van. Nog met het mooie ochtendlicht had ik hier mijn september foto te pakken.

Oktober

Na de zomer in september werd het in oktober snel herfst. De damhertenbronst ging dit jaar aan mij voorbij. Ik was er eerst te vroeg en daarna te laat. En heel vaak had ik op mijn vrije dagen pech met het weer. Begin oktober had ik nog een weekje vakantie in Limburg en vermaakte ik mij met een zeehondje op het Katwijkse strand. Dit is de gewone zeehond, de pup van januari is een grijze zeehond. De gewone zeehonden komen in de maanden oktober tot december regelmatig op het strand om uit te rusten. Deze ochtend, 10 oktober, was weer zo'n uniek natuurmoment.....2 uur alleen op het strand met deze zeehond. Het hele verhaal staat in een aparte blog en kun je hier bekijken.

November

En weer smokkel ik want deze foto was van eind oktober. Want de grijze druilerige november maand leverde geen topfoto's op. Wel een paar aardige van paddenstoelen, maar daar miste ik de Wow-factor. En ja, ik heb nou eenmaal een voorkeur voor dieren en vooral fluffy dieren. Dit is ook meteen de laatste vossenfoto van 2023 want daarna leken de vossen van de aardbodem verdwenen. De paartijd is in volle gang en dan laten ze zich altijd wat minder zien. Dus wat ik eerder schreef, afwachten welke vosjes er in 2024 weer tevoorschijn komen.

December

Ook in december heb ik niet veel gefotografeerd. Het was wederom vaak onstuimig en nat en dan ga ik echt niet met plezier met mijn camera naar buiten. Zelfs zonder camera wandelen doe ik niet graag met regen en windkracht 5 (horizontale regen). Dus ik was blij met een paar heerlijke winters aandoende dagen in december, er lag hier en daar wat ijs (bevroren hagel van de dag ervoor) en daar tussen stonden de piepkleine puntjes van het ruig haarmos. Ik vond het toepasselijk, de kleine oranje puntjes als een soort lichtpuntjes in deze donkere dagen rond Kerst.

De bonus foto's

De april-eekhoorn. We genoten van een midweek op de Veluwe en dit eekhoorntje bezocht ons voederplekje bij het huisje dagelijks. Ik ben dol op eekhoorntjes en wou dat ik ze wat vaker in het bos van de waterleidingduinen zag. Nu geniet ik er vooral van op onze vakantiebestemming. Dit eekhoorntje werd het niet voor de maand april en moest de grutto voor laten gaan.

De mei-zandhagedis. Ik vond het een mooie foto van deze hagedis man, en de keuze tussen de parende vlindertjes en deze hagedis was lastig, eigenlijk waren ze even mooi. Daarom een eervolle vermelding voor deze foto.

De hongerige juni-zwaluwen. Het was een prachtige natuurbeleving in de vroege ochtend. De jonge zwaluwen zaten op de brugleuning geduldig op de ouder te wachten. Zodra deze in de buurt kwam, gingen de snaveltjes wijd open. Helaas was het voedermoment lastig te fotograferen, en hier mis ik een stukje vleugel van de ouder zwaluw. Daarom geen top 12 maar wel in het bonus lijstje, want om dit te mogen zien.....dat is alleen maar genieten.

En ik sluit af met nog een foto uit de mei maand. Ik had die maand vakantie, het weer was goed dus volop gelegenheid om erop uit te gaan. Dit jaar waren er bij mij 3 vossenburchten bekend. De eerste plek was een soort toeristische attractie en heb ik lang vermeden. Tot op een avond in mei. Het was rustig, een paar andere fotografen en relaxte vosjes. Deze foto is misschien niet de mooiste maar wel de liefst en meest vertederende foto. De blik van de grote vos, het kleintje dat ernaast zit te genieten in de avondzon.  Het was gewoon het mooiste natuurmoment van het jaar.

Op een andere plek fotografeerde ik wel de jonge vosjes in de maanden april tot juni, daarvoor kun je nog hier klikken voor de blog.

Een derde locatie was mij tot juli niet bekend, maar ook daar kon ik kort genieten van de mooie jonge vosjes, die inmiddels allemaal hun geboorteplek hebben verlaten en hun eigen weg gaan zoeken in het grote gebied.

~~~~

En tenslotte nog een woord van dank aan al mijn trouwe blog bezoekers en de mensen die nog altijd een berichtje achterlaten. De meest bezochte blog van 2023 was het jonge zeehondjes blog gevolgd door de afscheidsblog van vosje CC.  Ik heb dit jaar 15 blogs geschreven, waarin vossen en zeehonden een grote rol speelden. Een nieuw jaar ligt voor ons met hopelijk weer veel bijzondere natuurmomenten, fijne ontmoetingen en vooral veel blijven genieten van al het moois om ons heen.

Vlinders en libellen 2023

 Het was geen best vlinderjaar, en ook de libellen waren minder aanwezig dan voorgaande jaren. Toch heb ik van beide soorten weer wat foto's kunnen maken die het delen in deze blog waard zijn.

Viervlek, de vroegst vliegende libel soort.

Parende icarusblauwtjes

Het uitsluipen van een overlibel. Dit hele proces duurde ruim een uur.

Gewone oeverlibel vrouw

grote keizerlibel

Walstropijlstaart. Wat zijn ze vliegensvlug. In tegenstelling tot veel andere vlinders, drinken pijlstaarten de nectar vliegend. Ze wapperen heel snel met hun vleugels terwijl ze met hun roltong de nectar op slurpen.

Kleine parelmoervlinder

vuurlibel vrouw

Vuurlibel man

Groot dikkopje

Sint Jansvlinder

Kleine vuurvlinder

grote vos (bewijsplaatje), deze vlinder is juist vaker gezien dit jaar, ik heb hem 1 maal mogen vastleggen in de Waterleidingduinen.

Keizersmantel (m), gelukkig nog steeds veel te zien in de duinen, en nu ook daarbuiten. Ik vond de aantallen wel aanmerkelijk kleiner dan voorgaande jaren.

Klein koolwitje

Juffer in zonnedauw

juffer op varen

Geen vlinder of libel maar wel een mooi hommeltje, op de blauwe knoop in Park Cronesteyn. Op deze blauwe knoop zaten veel bijen en hommels maar ook hier waren de vlinders zeer schaars. Daar waar het eerdere jaren altijd vol zat met vlinders op deze bloemen.

In augustus waren er heel erg veel heidelibellen in de AWD.

Atalanta, in tegenstelling tot de dagpauwoog, ook de hele zomer wel gezien, maar geen grote aantallen. De atalanta is nog tot in de herfst te zien.

Ik heb dit jaar echt minder vlinders gezien. Geen enkele kleine vos, een enkele dagpauwoog en weinig citroenvlinders en tot nu toe geen distelvlinders. 

De bewijsplaatjes van een middagje heemtuin in Leiderdorp, knal hard licht en druk fladderende vlinders met lelijke drukke achtergronden. Atalanta, bruin zandoogje, wegvliegend boomblauwtje, dagpauwoog, in het midden een bij, weer atalanta, gehakkelde aurelia, citroenvlinder en klein koolwitje.

De argusvlinder, een soort waar het landelijk slecht mee gaat, heb ik wel veel gezien in de waterleidingduinen, maar dit vlindertje gaat vaak laag bij de grond met gesloten vleugels zitten. Hier zat ie op grote afstand op een omgevallen boomstam, samen met een wegvliegende heidelibel. 

Een soort die er wel heel vaak was.....de daas.

Als ze mij in de buurt van zonnedauw lastigvallen en bijten, dan hebben ze pech, met een flinke mep belanden ze dan in het vlees etende plantje. Deze is er nog zelf uitgeklommen ging er vandoor. Gelukkig geen wraakzuchtig type.

Conclusie: de zomer was voor de vlinders niet zo best, met name de natte julimaand was niet goed denk ik. Andere jaren was dit toch wel de vlinder maand. Langzaam gaan we over naar de herfst, maar er zijn soorten die in september nog rondfladderen, dus wie weet ga ik er nog wel wat zien de komende tijd.

voorjaars varia bij een frisse noorderwind

 Als ik kijk naar april en mei 2023 is het vooral de wind die een hoofdrol speelt. Nu vind ik die windrichting, noord of noordoost, helemaal niet erg want daardoor is de temperatuur nog steeds aangenaam. Maar doordat het ook vaak hard waait zijn er wat fotografische uitdagingen geweest voor mij.

Want vlinders fotograferen bij windkracht 4 is best lastig. En als de zon ook nog uitbundig schijnt komt er nog een uitdaging bij.

Ik was al blij dat ik een oranjetipje kon fotograferen.  Vorig jaar had ik ze hier in de buurt helemaal niet gezien. Nu had ik op 29 april het geluk dat ik er een paar zag fladderen. En dan is het wachten, tot ze gaan zitten.....in een veld voor raapzaad. Pinksterbloemen waren elders in Park Cronesteijn, maar daar geen vlinder te bekennen.

Het veldje met raapzaad was in trek bij vlinders, het boomblauwtje kwam ook regelmatig even buurten.

En de mooie dagpauwoog.

Voorjaar is ook de tijd van de jonge dieren, zoals dit kleine gansje (Grote Canadese gans). Ik hoop binnenkort ook nog jonge zwaantjes mooi vast te leggen, heb wel wat broedende vogels gezien in de omgeving, dus snel weer even een rondje fietsen.

Ook in de waterleidingduinen dient het voorjaar zich aan. Zodra de temperatuur wat hoger wordt, komen de zandhagedissen tevoorschijn. Hier het mooie groene mannetje.

Tijdens mijn wandelingen in de duinen, kijk ik ook vaak naar beneden, vooral om te zien waar ik loop want er zijn genoeg van de gemene struikeltakken , maar ook omdat er op de zandgrond ook veel leuke beestjes lopen. Dit is de bastaardzandloopkever, nog geen centimeter groot. Met een macrolens veranderd dit kleine beestje in een monstertje.

April en mei is de tijd dat de damherten hun gewei verliezen en direct weer een nieuwe krijgen. Ze zijn in die periode ook in de rui en zien er dus een beetje verfomfaaid uit.  Bij dit hert is het nieuwe gewei alweer aan het doorkomen.

In mei komen de juffers en libellen ook weer uit het water, oftewel....de larve komt uit het water, klimt omhoog in een rietstengel en vervolgens komt de volwassen juffer of libel uit het huidje. Dit juffertje had pech......en was in de zonnedauw gekomen. Ik maakte wat foto's maar ze was zo naar mij aan het zwaaien dat ik haar toch heb bevrijd, ze vloog nog weg. Tja, ik weet het ...zonnedauw moet ook eten, maar als ik er niet ben, zal er vast nog een juffer met pech zijn die niet uit de klauwen van het vleesetende plantje wordt gered.

De viervlek, deze libel is de eerste libel die uitsluipt. Half mei zie je ze in de waterleidingduinen massaal rondvliegen. Deze was net uitgeslopen uit het larve huidje, waar ze zich nog aan vast houdt. Als de vleugels droog genoeg zijn, vliegt ze weg...

En dan is voor haar te hopen dat ze deze rover niet tegenkomt, de boomvalk. Want die heeft viervlek libel op zijn menu, en hij is dol op verse exemplaren. Ik zag er heel veel jagend, ze pakken de libellen in de vlucht. Deze vogel zat even te rusten.

Een andere rover is de blauwe reiger, die geduldig aan de waterkant zit te wachten op een lekker hapje. Deze reiger deed mee aan het wedstrijdje paalzitten ehhhh...paalstaan. Best knap op 1 been op een paaltje staan, ik doe het hem niet na.

In mei bracht ik ook een bezoek aan een plek waar ijsvogels broeden. Deze periode worden de jongen gevoerd met visjes en is de kans het grootst om ze te kunnen fotograferen.

Ijsvogelman

Mevrouw ijsvogel. In deze blog laat ik het bij 2 foto's, de combinatie van harde wind en felle zon zorgde voor lelijke schitteringen in het water. De mooiste foto's op die plek heb ik al jaren geleden gemaakt, toen het inderdaad windstil was.

Daslook, ook een jaarlijks terugkerend onderwerp, en dichtbij huis te vinden. In park Cronesteijn staat het er eind april volop. Helaas lukte het mij niet vaker te gaan in die periode en blijft het bij 1 foto.

Duinviooltjes. Ja ik keek weer eens naar beneden tijdens mijn duin wandeling en zag een mooi groepje paars.

In april laten de vossen zich weer wat vaker zien. Deze moervos zal in een volgende blog nog een keertje langs komen.

Een van mijn doelen in zowel april als mei is....weidevogels fotograferen. De maand mei is nog niet om, dus ik hoop dat ik nog wat kan vastleggen. Tijdens een fietstochtje door de Boterhuispolder in Leiderdorp kwam ik deze wegversperring tegen.

Of ik de weidevogels allemaal ga vinden, zal ik in een latere blog vertellen.

En even geen natuur, maar een stadsgezicht..... Ik zat in de trein vanuit de Waterleidingduinen, en zag de kleuren in de lucht. De zon was nog niet onder dus aangekomen in Leiden, snel mijn fiets gepakt en naar mijn fotoplekje voor de sunset gegaan. Foto heb ik met mijn telefoon gemaakt omdat ik geen zin had mijn fototas helemaal uit te pakken..... Toch best een mooi resultaat.

De komende tijd hoop ik nog wat weidevogels te vinden (en als het niet te hard waait zitten er nog wel een paar polder fietstochtjes in) en verder is het in de Waterleidingduinen voor mij de top periode, zoveel te zien.  Langzaam komen ook de vlinders weer..... De temperatuur mag van mij nog even zo rond de 20 graden blijven, ietsje minder wind, dan komt het wel goed met fietsen en met de vlinders fotograferen. De volgende blog....... ik weet het zelf nog niet... :-)