dinsdag 27 oktober 2020

Amsterdamse Waterleidingduinen: oktober , damhertenbronst... en meer

 Oktober in de waterleidingduinen staat synoniem aan ....damhertenbronst. Waar het in september op de Veluwe voor de edelherten bronsttijd is, is de oktobermaand voor de bronst van de damherten. Het leek dit jaar allemaal wat minder, of ze hadden er niet zoveel zin in op de dagen dat ik er was. Toch een kleine impressie van de burlende en vlaggende herten, de indrukwekkende mannen en een gevecht bij slecht licht in een donker bos. 

Burlend hert op een frisse morgen, een klein ademwolkje (tegenlicht foto)


Maar eerst nog even wat herfst plaatjes, want de tweede helft van oktober was duidelijk meer mijn smaak wat herfst betreft als de eerste helft.....de kleuren, de paddenstoelen, het is er allemaal, en dan kom ik weer tijd te kort.


Een verkleurd varenblad in het zonlicht



Porseleinzwammetjes met op de achtergrond de beginnende herfstkleuren.



Een bundel porseleinzwammen, de boom waarop dit groepje zat, was helemaal vol met deze zwammetjes. De porseleinzwammen groeien op dood beukenhout. Vaak ook op stronken die op de grond liggen, maar ook de dode bomen die nog overeind staan, kunnen vol zitten met porseleinzwammen.

Een ander paddenstoel die half oktober overal te zien was in de duinen: De parasolzwam, soms heel groot. Hier een hele familie.

Dan de damherten..


Tijdens de bronst, die eind september op gang komt en duurt tot eind oktober met een piek rond de 20e oktober, krijgen de hertenmannetjes dikke nekken en de vriendelijke blik is even ver te zoeken.


Niks geen lieftallig parkhertje, deze blik is allesbehalve lief.....

er was een concurrent in de buurt.


Begin oktober.....voorzichtig beginnen de heren te burlen.



En de dames, stonden erbij en keken ernaar.



Het spitsertje kijkt toe, hij zal nog niet mee doen met de gevechten.




Dit jonge mannetje lag langs het wandelpad.



Er wordt veel gerust. In de bronst periode is er volop gelegenheid om de herten te fotograferen, ze gaan er niet meteen vandoor en als je op gepaste afstand blijft, kun je ze mooi vastleggen.



Gehavend in de strijd. Dit hert is een van zijn stangen verloren.




Burlen.... in de tweede helft van oktober gaan ze los.




"Ik hou jullie in de gaten hoor."



"huh, wij.....wij zijn nog te jong voor jou"





Damhertman met een hinde



Stoer


Vlaggen (geur afzetten)




Dit was op 22 oktober, er werd buiten het bos nog flink geburld, maar gevechten heb ik op het veld niet gezien dit jaar.


In het bos was er trouwens nog wel flink wat geweigekletter. Aan de bosrand fotografeerde ik dit gevecht. Nou ja...een bewijsplaatje, want ik vind het een regelrechte takkenfoto. Maar het was mooi om het spektakel even te mogen aanschouwen.




Even stoom afblazen hoor




Wat wordt je daar moe van.....



Ook de vosjes vertonen wat vermoeidheids verschijsnelen. Dit vosje lag uitgevloerd in het zand.



een andere dag......alweer lekker lui



En haar vriendje ligt ook in de ruststand



Op een middag waarbij het zo donker was dat het leek of de zon al onder was, gingen broer en zus even lief doen met elkaar.







Damhert silhouet

Ik heb de foto zelf wat donkerder gemaakt en de licht roze lucht iets aangedikt. Dus ja...ik was voor zonsondergang het gebied uit, zoals dat hoort









Om de blog niet te lang te maken, laat ik het hierbij en zal het restant vossenfoto's en nog wat andere foto's van oktober in een volgende blog belanden. De maand november is ook weer een maand van verandering: De mooie herfstkleuren dwarrelen langzaam op de grond, en met wat geluk kan ik dan de eerste wintergasten fotograferen zoals de wilde zwanen of de brilduiker. Zo heeft iedere maand in de Waterleidingduinen wel iets speciaals en daarom kom ik er zo graag en zo vaak.




donderdag 15 oktober 2020

#natuurdichtbijhuis: van zomer naar herfst

 September, de maand waarin de (na)zomer overgaat in herfst. En oktober waarbij het alle kanten op kan gaan met het herfstweer. September begon zomers..... en daartussenin ging het over in de rustige herfst, met mist....gevolgd door een paar natte weken begin oktober. In deze blog zal deze overgang ook terug komen....met een heel zomers begin.


Parende icarusblauwtjes, op 10 september aan de Katwijkse kust.


Nog een icarusblauwtje. Het viel mij op hoeveel van deze vlindertjes er rondfladderden langs de strandopgang.


Een week eerder, in  het Vogelhof... (Oostvlietpolder bij Leiden)...een dagpauwoog



Schelpjes in de branding, ja we zijn weer op het strand.


En deze meeuw heeft en wel heel grote vis gevangen.


Hap, slik, weg



De dag begon zonnig , en op het strand was het heel druk. Tot het tegen de middag begon te betrekken, het strand liep leeg en de meeuwen kwamen tevoorschijn.... Helaas geen spectaculaire foto's meer, dus na een tijdje rond gelopen te hebben vond ik het ook wel mooi geweest en keerde huiswaarts.


Half september waren er een paar mooie ochtenden, met mist. Voordeel van thuis werken is, dat ik dan in de ochtend nog even naar Cronesteijn kan fietsen voor de zonsopkomst.



Parelsnoet


Zodra de zon opkwam, verdeween de mist heel snel....dit waren de september dagen dat het in de middag nog rond de 30 graden werd....dus nog een beetje zomer.



Op dat soort dagen geniet ik toch het meeste van die vochtige koele ochtenden en de zonsopkomst.



Na twee mooie zonsopkomsten in Cronesteijn, besloot ik de derde dag dat er mist werd voorspeld naar de molens van Hoogmade te fietsen, ietsje verder weg, maar het zou best mooi kunnen worden...

Dit is het fietspad achter Leiderdorp naar Hoogmade.... de mist was dikker dan verwacht.


Een andere molen, maar zoveel mist....dat ik niet eens kon scherpstellen.

Ik ben nog naar de molens van Hoogmade gefietst maar ik zag ze niet eens, zo dicht was de mist.


Dan maar weer terug naar huis fietsen. Koetjes in de mist in het weiland, waarboven het zonnetje probeert door te komen.


En een volgende kans kreeg ik niet, de nacht temperaturen gingen omhoog, de wind trok aan en langzaam veranderde de nazomer in een echte herfst.

En bij herfst horen paddenstoelen.

Porseleinzwammetjes op een omgevallen stronk


Detailfoto van de porseleinzwammen, met vliegje



Bij sommige zwammen weet je eigenlijk niet goed wat je daar als fotograaf mee moet, zoals deze reuzenzwam. Een enorm groot ding aan de voet van een boom. Maar zo'n detail foto is dan wel weer leuk.


Even dacht ik een hazepootje gevonden te hebben, een van mijn favoriete zwammetjes, die ik gewoon te weinig zie. Maar bij nader onderzoek is dit waarschijnlijk toch het plooirokje, ook leuk.


Een aardappelbovist (denk ik)




Ieniemienie vliegenzwam, net uit het ei.... dit was op zondag 4 oktober



Dinsdag 6 oktober, al een beetje groter



Een dag later, weer wat groter. Helaas kon ik daarna een paar dagen niet meer naar het bos, wat ook niet direct bij mij om de hoek ligt. Ik had ieniemienie nog wel even willen volgen en willen zien of het een mooie grote zwam zou worden.



Verderop in het bos stond deze vliegenzwam, deze was al wat groter gegroeid.


De rups van de merianborstel. De nachtvlinder is bruin en onopvallend, maar de rups is een opvallende harige verschijning met een koppie dat mij aan ET deed denken.


En hij heeft ook nog een rode staart.


Bundeltje bundelzwammen


In de herfst kijk ik ook regelmatig omhoog , hoe de blaadjes verkleuren. De kastanje is vaak de eerste, somminge kastanjebomen verliezen al in september hun blad.


Nog een mooie vliegenzwam (in de regen), deze oktoberweek (ik had vakantie) was behoorlijk nat en onstuimig. Ik ben die week wel twee keer even een paar uurtjes naar het bos gegaan, en de nodige buien over mij heen gekregen. Maar gelukkig waren er ook droge momenten.



Nogmaals ieniemienie



Over ieniemienie gesproken, echt klein zijn de amethistzwammen ( rode kool zwammen)



En daarom pakte ik mijn macro voorzet lens er even bij, maar dat viel nog niet mee met die super kleine scherpte diepte...... kortom, nog een keer terug voor een herkansing.