dinsdag 26 februari 2019

Natuur rond Leiden: lentebodes

En ineens werd het lente.
Het was half februari maar het leek wel maart
De zingende vogels, de sneeuwklokjes en krokussen in bloei
en de eerste bijtjes en een lieveheersbeestje.....

Op 15 en 16  en 23 februari heb ik dichtbij huis de lente opgezocht.
Nu ben ik helemaal niet zo van de bloemetjes fotograferen, ik heb gewoon meer met dieren, maar in het voorjaar wil ik daar een uitzondering op maken.
Want sneeuwklokjes, krokussen, bosanemoontjes en daslook...vind ik wel leuk en is allemaal ook lekker dichtbij Leiden te vinden.....



In deze blog alleen de sneeuwklokjes en krokussen, de andere voorjaarsbloemen gaan pas in maart en april komen....



Een lieveheersbeestje wandelend over de krokus bloemblaadjes......



Even dacht ik.....die gaat er vandoor..



Maar... daar is het lieveheersbeestje weer



Hij zat geen seconde stil, maar was niet heel erg snel, waarschijnlijk net wakker geworden uit de winterslaap.

Deze boerenkrokus vind ik de mooiere krokus soort, hij bloeit gelijk met de sneeuwklokjes. Daarna gaan de grotere krokussen bloeien, die vind ik vaak toch wat grover en lastiger te fotograferen.



En dan zie je de boerenkrokus gewoon in het grasveldje tegenover je huis. Wel jammer dat dit grasveld ook een HUZ (Honden Uitlaat Zone) is......




Zo heerlijk om weer zoemende bijtjes te zien, en te horen.....op deze zonnige en warme voorjaarsdagen kwamen ze massaal tevoorschijn.



Gewone krokus


met druppels



met bijtje


En dan de sneeuwklokjes..... heel lastig te fotograferen, zeker als de zon schijnt. Dan zoek je toch de bloemen die meer in de (half)schaduw staan, en dan hopen dat ze ook een beetje open zijn.....want veel klokjes in de schaduw zijn gesloten.







En het zijn er vaak veel bij elkaar. Hier kon ik gelukkig een enkel exemplaar vastleggen, ingezoomd door een bosje andere klokjes heen, dat is de witte waas rondom dit bloemetje..




Iets minder ingezoomd zie je een beetje de structuren van de andere bloemen in de voorgrond.




En dan ineens  (door met mijn camera wat te bewegen en de enkele bloem scherp te houden) kreeg ik een schilderachtig beeld met de klokjes wazig en groot op de voorgrond. Door een kleine opening heen in het bundeltje sneeuwklokjes, zag ik precies deze enkeling....





Drie op een rij


Dit zijn voor mij op het gebied van de flora toch wel de lentebodes.
En bij de vogels......







Het is niet meer dan een bewijsplaatje maar op 15 februari fotografeerde ik de eerste grutto's in Polders Poelgeest.


Het waren er nu net aan 20, maar over een week of twee zitten er daar honderden. Ik probeer de komende periode ook weer wat vaker dit gebiedje te bezoeken, hopelijk zitten de vogels dan iets dichterbij om ze mooi te fotograferen.







En met het begin van de vroege lente (of de winter moet nog terugkeren in maart) breekt voor de natuurfotograaf een drukke tijd aan. Er is zoveel te zien, zoveel te beleven in de natuur: het ontluikende groen, de vogels die weer terugkeren uit het zuiden, de jonge dieren, de hagedissen, de vlinders......alles ontwaakt en laat zich zien en horen....heerlijk lente!

maandag 18 februari 2019

Waterleidingduinen varia: januari- Februari

Omdat ik de sneeuwblogjes voor heb laten gaan, zijn er nog wat foto's van januari blijven liggen.



Een mooie dag in januari, het werd eindelijk kouder, en er had zich een heel klein beetje rijp gevormd, dat op dit zwammetje nog goed te zien was.



Windstil en zonnig....mooie spiegelingen



Kuifeendjes..



dodaars



Brilduikers, erg ver weg....

En weer ontbreken de grote zaagbekken. Ik heb ze gezien, heb ook foto's gemaakt, maar ik vind ze gewoon steeds niet mooi genoeg.....




Vlak bij de uitgang, de zon was al onder, en de lucht kleurde zo mooi. Dan is dit bekende boompje een dankbaar foto onderwerp.




Koolmeesje in de duindoornstruik



Groepje wilde zwanen, lekker dichtbij...



Mooi vosje....
Eindelijk had ik de juiste omstandigheden om mooie vossenfoto's te maken...
1. de juiste camera (mijn nieuwste Lumix, FZ-2000)
2. Maar twee andere fotografen die net als ik ruim astand hielden en het vosje zijn gang lieten gaan.
3. Geen snuffelende of kauwende vos (dan maak ik al geen foto's)
4. de vos zat relaxed op een mooie plek met een fijne rustige achtergrond en genoeg ruimte ervoor om van afstand te fotograferen en in te zoomen.



Een vos zoals je een vos verwacht....
Alert


Op haar hoede...



Een beetje nieuwsgierig




Roodborstje, het begon die middag zachtjes te sneeuwen (natte sneeuw)



Een zonnige middag....wilde zwanen, erg lastig te fotograferen met het harde zonlicht. 



Een jonge knobbelzwaan vloog over




En de oude rekel, de brombeer, liet zich sinds heel lange tijd weer eens zien.



Een mooie afsluiting van een gezellige dag.

Dit was nog even wat achterstallig fotowerk. Afgelopen dagen was het echt lenteachtig. De volgende blog komt dan ook niet vanuit de AWD maar zal een impressie zijn van de lentebodes dichtbij huis.

zondag 10 februari 2019

Amsterdamse Waterleidingduinen: nog meer winterse plaatjes

Eind januari en de eerste dag van Februari was het nog eventjes winter.
Ik hou van de winter, de kou, sneeuw..... 
Dus ik kon het niet laten om maarliefst 2 dagen achter elkaar de Waterleidingduinen te bezoeken.
Een donderdag die zonnig begon en overging in een koude mistige middag en dan de vrijdag.....een ochtend met een prachtig sneeuw landschap en een middag met dooi, natte sneeuw en miezerregen.
Van alles wat.



Dit zie je niet zo vaak, een wilde zwaan op een heuvel. En dan met het winterse landschap, een laag standpunt zodat de bomen in de achtergrond wegvallen, maakt het winterplaatje compleet.





Damhertjes in het berijpte landschap in de ochtend zon..



Het was maar een dun laagje, maar het gaf mij toch wel het winter gevoel.



Mosje met de sporekapsels, op de voorgrond nog wat ijs dat door het zonnetje snel weg smolt



Sporekapsel met een druppel en nog wat ijs onderin




Tegenlicht.....voor dit soort opnames moet ik gewoon meer tijd nemen, maar ik wilde meer zien vandaag dus liet het mos voor wat het was en ging op zoek naar de watervogels.



En dan zie je dat de wilde zwanen dichtbij zitten, je ze van een laag standpunt kan fotograferen en er ook geen andere mensen in de buurt zijn...... yess.....



Ik kon foto's blijven maken, heb er een heleboel die mooi zijn geworden, maar voor de blog moet er een keuze gemaakt worden....

Terwijl ik bezig was met de zwanen, zag ik het licht veranderen, ik keek even op en zag mist opkomen. Het ging razendsnel...de zon ging nu schuil achter de lage wolken.


En ook boven het kanaal ontstond mist, en zo is de sfeer ineens heel anders




Het groot Zwarteveld ging ook schuil in een deken van mist...
Ik zag een grote groep krooneenden in de zwanenplas, maar door de mist waren ze niet te fotograferen.



Mistig winterlandschap



Damhert in de mist, mooi een met de omgeving.


Aan het einde van de middag kon ik nog een mooie serie van een vosje maken, die bewaar ik voor een volgende blog.

~~~~

Vrijdag 1 februari, al om half 9 was ik in de duinen, omdat ik nu het landschap wilde fotograferen waarbij alles nog wit was, dus ook de bomen. Helaas was het nogal somber weer, waardoor het in het eerste uur echt te donker was om foto's te maken.



Gelukkig kon ik het winterlandschap toch nog vastleggen.



Sneeuwboom






 Het zwarteveld kanaal




De wilde zwanen waren er weer, bij het bruggetje over het zwarteveld kanaal, ik had veel meer foto's maar door de slechte lichtomstandigheden kwamen deze niet door de blogselectie.



Ook een bekend stukje waterleidingduinen,  altijd mooi met die spiegeling



In het infiltratiegebied kwam ik deze keer geen wilde zwanen tegen, maar wel deze knobbelzwanen, op afstand.





Damhertje , zonder de sneeuw was het nauwelijks opgevallen zo tussen de takken


 Portretje van een vos in de sneeuw




Vanaf een uur of elf begon het te dooien en kwam er steeds meer groen en bruin van het landschap tevoorschijn.



Deze mooie vos kwam ook nog even nieuwsgierig kijken.

De dooi zette door, er kwam een flinke bui aan....natte sneeuw.
tijd om terug te gaan naar de uitgang, mooier zou het toch niet meer worden...





Onderweg naar de uitgang..een damhertmannetje in de natte sneeuwbui.

Wat een feest, 2 dagen in winterse sferen in de duinen. Echt heel jammer dat de winterperiodes steeds maar 3 dagen duren en het daarna weer overgaat naar herfst met storm en regen. Maar ik had dit jaar heel veel geluk dat ik ook deze winterse periodes niet naar mijn werk hoefde en volop kon genieten in de duinen.

In de volgende blog nog andere foto's die ik in januari en februari maakte maar door de winterblogjes zijn blijven liggen.