Net als vorig jaar, had ik ook dit jaar met Henk en Cees afgesproken om een middagje libellen te fotograferen en daarna richting de Hoge Veluwe te gaan om te kijken of de bronst van de Edelherten al op gang komt.
We begonnen aan het begin van de middag bij een mooi gebiedje waar veel libellen vlogen. Ons doel was de heidebandlibel, een soort die niet heel veel voorkomt. Daarnaast hoopte ik ook nog weidebeekjuffers te zien, die vind ik zo mooi maar helaas zijn die in het westen niet te vinden.
Al snel zag ik een bandheidelibel, mannetje, maar ohhhh wat had ie een lelijke plek uitgekozen, met zo'n rommelige achtergrond.
En zo bleef het de hele middag, ze bleven erg laag zitten tussen het gras en het was soms echt zoeken naar een standpunt. Helaas was ook nu de wind weer spelbreker, was het windstil, dan hadden we deze prachtige libellen misschien wel bovenop de topjes van de grassprieten gehad.
Het vrouwtje van de bandheidelibel
Ook hier zagen we veel tijgerspinnen, ook wel wespenspin genoemd. Waarom ie zo heet lijkt mij duidelijk als je haar lijfje bekijkt. Dit is het vrouwtje van de tijgerspin, ze heeft net een onfortuinlijk bruin blauwtje gepakt. Het arme beestje vloog pardoes het web in de de spin was er meteen bij om de prooi in de rollen. De tijgerspin vrouw is geen leuke dame, als ze een mannetje heeft gevonden voor de paring,peuzelt ze hem na de daad op.
Er vlogen nog veel weidebeekjuffers, erg actief en veel in beweging. Deze bleef even stil zitten voor een foto.
In dit gebiedje komt ook de zwarte heidelibel voor, hier een parend koppeltje, het vrouwtje is overigens helemaal niet zwart.
Het mannetje daarentegen heeft wel een donker, bijna zwart lijf.
Ook de witjes hadden er zin in....
Ondertussen was het waterige zonnetje verdwenen en werd het donker. Terwijl wij richting Park De Hoge Veluwe reden vielen de eerste regendruppels.
De Veluwe, veld 1.....nog helemaal verlaten. Over een maand zal dit heel anders zijn, dan staat het vol met auto's langs dit veld en zullen de edelherten zich op dit veld mooi laten zien. Daar hoop ik ook dit jaar weer bij te zijn.....
Ten slotte, op een andere plek op de hoge Veluwe hadden we nog een mooie ontmoeting met het plaatshert en zijn roedel. Ook zagen we nog een vos en een ree , maar het was inmiddels te donker om met mijn camera nog fatsoenlijke foto's te maken, daarom deze collage voor een impressie. Ik hoop in september op een herkansing, beter licht en mooiere foto's.
Het was weer een gezellige middag met prachtige natuurmomenten. Als ik zo'n middag aan het fotograferen ben, bedenk ik mij weer hoe mooi Nederland toch is. Genieten!