zondag 28 januari 2018

Amsterdamse Waterleidingduinen: Januari 2018

De maand is alweer bijna voorbij, dus even terugblikken op mijn fotomomenten. Dat waren er niet zoveel deze maand, want net als december was het te vaak nat, grijs en guur en dan elke keer die wind.......geen weer om er op uit te gaan. In mijn laatste AWD blog stonden al een paar foto's van begin januari. In deze blog laat ik wat foto's zien van afgelopen vrijdag.



De wilde zwaan, een prachtige wintergast. Hun roep klinkt als een droevige trompet, maar toch hou ik van dat geluid. Zodra het winter wordt, kijk ik naar de wilde zwanen uit en zodra ik ze voor het eerst weer hoor ben ik helemaal blij......yes..ze zijn er weer.



 Het was mistig, maar de mist zou optrekken en dan zou de zon komen.





Langzaam trok de mist op, in het bos waren hier en daar wat restanten van de laatste storm zichtbaar, of was het toch een eerder omgewaaide boom..




De zwartbuikwaterspreeuw is er nog steeds. Het is mij nog niet gelukt om hem echt mooi te fotograferen. Hier moest ik vanachter een hek de foto maken, dus kon helaas niet dichterbij komen. Maar wie weet, blijft ie in februari nog hangen, nieuwe kansen.....


Roodborstje op een paaltje, net iets te ver weg voor het mooie, maar voor de blog kon ie er wel mee door.



Vanuit de vogelkijkhut, wintertalingen. De mannetjes waren zich nogal aan het uitsloven en zo te zien heeft mevrouw wintertaling het voor het kiezen, maar liefst 4 mannen trokken haar aandacht.



Nauwelijks wind betekent spiegelingen in het water..ik vind dat altijd zo mooi. Het zonnetje brak door dus zonde om in de hut te blijven zitten......




Een wilde zwaan in de verte, die wilde ik wel van dichterbij bekijken.





Op weg naar de zwaan ontmoette ik deze mooie hertenman, die daar rustig stond te grazen.




En daar is de wilde zwaan, zich uitgebreid poetsend. Daar kan ik zo een hele tijd naar blijven kijken. Zulke prachtige dieren. De knobbelzwaan vind ik ook erg mooi en sierlijk, maar deze zwanen hebben in mijn ogen een meer vriendelijke uitstraling.







Na het poets ritueel zwom de zwaan verder. In de verte klonk het geluid van  andere wilde zwanen, die waarschijnlijk in het infiltratie gebied zaten. Deze zwaan reageerde direct door terug te roepen. Het was wel vreemd om deze eenling aan te treffen, wilde zwanen zijn toch vaak samen of met hun gezin (met de jongen van het jaar ervoor).



Verderop werd er weer gepoetst



en even de veren uitschudden.




En op weg naar de uitgang kwamen we deze jonge vos nog tegen, maar de lichtomstandigheden waren niet optimaal voor een heel mooie foto.





En dit was ook het beeld van deze dag....heel veel omgezaagde bomen. Heb je als boom een rode stip, dan ben je de klos. Ook met een groene stip ga je om, maar dan mag je blijven liggen. De rode stip bomen worden omgezaagd en verwijderd.  Er is hier veel om te doen geweest, tot de rechtbank aan toe .  Maar de bomen gaan gekapt worden, 1400 in totaal...









Eerder deze maand kon ik ook eindelijk weer een ree fotograferen. Ook toen waren de lichtomstandigheden niet zo best, dus geen geweldige foto, maar het zijn natuurlijk wel die mooie ontmoetingen in de natuur die je moet koesteren.


En dan is het gewoon genieten om dit mooie dier te zien.



We hebben nog 1 wintermaand voor de boeg, februari. Ik hoop in mijn volgende AWD blog toch nog met echt winterse plaatjes te komen, zou het er nog in zitten: kou, vorst, rijp en misschien toch nog een keertje sneeuw? En als dat zo is nog het geluk hebben dat ik die dag niet hoef te werken....en kan genieten van het winterwonderland. Wie weet...

zaterdag 20 januari 2018

Pestvogels

Het is iedere winter weer afwachten, komen ze wel of komen ze niet naar ons land. En wordt het een invasie, of slechts een enkeling. Ik heb het over de pestvogels of  de beter klinkende Engelse naam Bohemian Waxwing (zoveel mooier dan de Nederlandse benaming van deze prachtige vogel)


Dan is het ook fijn als er pestvogels ons landje aandoen, ze een beetje in de buurt zitten. Vorig jaar had ik geluk dat ze bijna bij mij om de hoek zaten, in Leiderdorp. Daar heb ik toen dit blogje aan gewijd. 

Maar ook Haarlem is niet al te ver, zeker in combinatie met een bezoek aan de Waterleidingduinen. Zo ging ik op zondag 14 januari met Henk mee richting de pestvogels in Noord-Holland.


En we hadden de locatie snel gevonden, met dank aan waarneming.nl en het grote aantal fotografen dat al ter plekke was.....dan is het alleen maar een kwestie van een mooi plekje zoeken.



En die vonden we, de zon achter ons zodat de vogel mooi in het licht zat en wij geen last van tegenlicht hadden. Dat zonnige moment was trouwens maar heel kort en we hadden echt geluk dat de bessenplukkende vogel net op dat moment in de juist struik vlak voor ons kwam.



Dat zijn toch geniet momentjes....we hielden voldoende afstand zodat de vogel zich niets van ons aantrok en zich lekker vol at aan de bessen van de Gelderse roos.



Hap, daar gaat er weer eentje. In rap tempo werden de bessen geplukt. Hier een deze blog is steeds 1 vogel te zien, maar het groepje bestond uit 5 dieren, die hoog in een nabijgelegen boom zaten te wachten tot de kust veilig was om vervolgens aan te vallen op de besjes.




Gelukkig hangen er nog genoeg, daar kunnen ze wel even mee vooruit. Blijkt ook wel want een week later zitten ze nog steeds op dezelfde plek.








Welke bes zal ik nu toch eens nemen....




De zon verdween achter een wolk en meteen ziet alles er anders uit.... maar ook best mooi zo'n rustende pestvogel tussen de bessen.



En er zitten altijd wel takkenfoto's tussen....



Soms zat ie zelfs heel dichtbij, maar niet op de meest fotogenieke tak....




Hoog in de boom, met de bessen binnen bereik



Hop daar gaat weer een besje.








En soms zit de vogel echt dichtbij , op een paar meter, maar oh, wat een lelijke rommelige achtergrond.
De vogel houd van variatie in zijn maaltijd, want na de rode bessen, was het nu tijd voor de paarse liguster bessen.
Denk de achtergrond maar even weg en kijk eens hoe mooi deze vogel is: zijn kuif, zijn prachtige vleugels en staart met de rode en gele kleuren. 
Echt super dat ik ze ook deze winter kon vastleggen, en van mij mogen ze nog een poosje blijven en nog wat meer zuidwaarts trekken, in Leiderdorp zijn ook lekkere bessen struiken.










Het was een paar uurtjes genieten waarbij eigenlijk het eerste kwartier wat fotografie het beste was. Maar om daarna de vogels te blijven bekijken, te luisteren naar hun bijzondere geluid en ook weer bekenden te ontmoeten maakt het weer tot een geslaagde middag.


vrijdag 12 januari 2018

Amsterdamse Waterleidingduinen: December 2017-Januari 2018

De mooie, enigszins zonnige dagen waren in december zeer schaars en ook januari had tot nu toe maar 2 mooie zonnige dagen. Gelukkig kon ik deze twee dagen, en nog 1 mooie dag in december er lekker op uit naar mijn favoriete gebied: de Amsterdamse Waterleidingduinen.


De zwartbuikwaterspreeuw had de Waterleidingduinen weer gevonden. Op 12 december fotografeerde ik hem al in de sneeuw, nu zat ie op dezelfde plek als waar ik hem in 2010 uitgebreid kon fotograferen.  De waterspreeuw zal in deze blog een hoofdrol krijgen. Deze foto is van 28 december 2017.



Het groot Zwarteveld, onderweg naar het infiltratie gebied in de hoop daar de wilde zwanen aan te treffen.




En daar vloog ineens een wilde zwaan over.......




En gelukkig, in het infiltratiegebied vonden we een groepje, twee volwassen zwanen en 8 jongen van vorig jaar. Helaas zwommen ze de andere kant op...




En verdwenen even later uit beeld. Maar eindelijk, ik had mijn eerste wilde zwanen van deze winter op de foto, voorgaande jaren had ik ze al in november, dus ik was laat dit jaar.




Tijd voor een lunch pauze, boven bij het huisje van Wester, je kan daar even lekker uitrusten op de bankjes en genieten van het uitzicht over de duinen.


Op 7 en 8 januari werd er eindelijk wat kouder en zonniger weer voorspelt, dus ik nam de maandag vrij zodat ik twee dagen kon genieten van al het moois in de duinen. Natuurlijk mocht een bezoekje aan de waterspreeuw niet ontbreken, hij zat weer op hetzelfde plekje als eind december.



In het betonnen kanaaltje, niet de mooiste plek en door het gebrek aan licht ook niet de makkelijkste plek. Het was een zonnige ochtend, maar daar in het kanaaltje was het donker dus worstelen met ISO waarden en sluitertijden.



Het vogeltje zit haast nooit stil.



En pikt het ene na het andere beestje uit het water.

Op het moment dat het toch iets te druk werd, vloog de vogel weg naar een andere plek, die wat licht betreft beter was. Echter.....deze plek is omsloten door een hek, dus we moesten van een grotere afstand fotograferen.


De vogel heeft wel alle rust, wordt niet opgejaagd en kan hier ook naar hartenlust in het stromende water duiken om zijn maaltje bij elkaar te vangen.



zo'n watervalletje is toch wel wat meer fotogeniek als de betonnen bak.




En zwartbuikje heeft het weer prima naar zijn zin.


Omdat het een mooie dag was en er nog meer te zien is in de AWD liepen we verder en kwamen alweer de volgende wintergasten tegen...



Meneer grote zaagbek



En mevrouw grote zaagbek.



Overvliegende wilde zwanen, dit is waarschijnlijk weer dezelfde familie als ik eerder al fotografeerde. Helaas waren ze niet aanwezig in het infiltratiegebied.





Een dag later, maandag 8 januari, een koude start, met zowaar een bevroren plasje met leuke ijs structuren.



een damhertje aan de bosrand.

Helaas was zwartbuikje deze dag niet thuis. Wat mij direct opviel was de hoge waterstand in het betonnen kanaaltje, een stuk hoger dan een dag eerder.



En alweer een mooie wintergast, meneer brilduiker.




 En natuurlijk is daar weer een vosje......



en nog een ander vosje, met een mooie blauwe lucht. Wat was het lang geleden dat we zo'n mooie strakblauwe lucht hadden, na al die dagen van grijs en somber weer was dit heel erg welkom. Jammer dat het maar twee dagen duurde.



En zo vergeet je de tijd, genietend van het vosje in het laatste licht.



De zon staat al laag, dus de 3 kilometer naar de uitgang Zandvoortselaan liepen we in redelijk hoog tempo om nog net voor zonsondergang bij de uitgang te zijn.

Wat waren het heerlijke dagen in de duinen, alle dagen in goed gezelschap en ook onderweg kwam ik veel bekenden tegen, dus het was ook nog eens heel gezellig. Wat wil je nog meer: genieten van de natuur, lekker wandelen, mooie foto's maken en leuke mensen ontmoeten. Een goed begin van het nieuwe jaar.