Hoewel de winter er helemaal niet geweest is, zal toch aan deze langdurige herfst ook een keer een einde komen. En inmiddels heb ik de kou en sneeuw al uit mijn hoofd gezet, en verlang ik stiekem naar het voorjaar. De lente zon, rustige dagen waarbij je wandelt en overal om je heen vogels hoort.
Zover is het nog niet want voorlopig blijft het vooral hard waaien.
Maar de sneeuwklokjes en krokussen geven toch een klein beetje een lente gevoel.
In februari ben ik twee keer dichtbij huis op pad gegaan om sneeuwklokjes en de eerste krokussen te fotograferen. De boerenkrokus is een vroege soort, die er al in februari is, gelijk met de sneeuwklokjes. Persoonlijk vind ik deze soort mooier dan de gewone krokus.
Boerenkrokus, bij ons in de straat op een grasveldje ( teven hondenuitlaat gebied, dus het was goed opletten met fotograferen). Deze krokus is wat fijner dan de latere krokus. Hier was de zon er nog bij, ik wilde een dag later nog een keer gaan, omdat het zonder felle zon wel wat mooier is. Maar helaas kwam Ciara toen voorbij razen........ en in no time lagen ze plat.
Ik heb in Leiden een paar locaties waar ik ieder jaar ga kijken voor de lentebodes: Stadspark Plantsoen (maar helaas is dat ook een grote honden uitlaat zone), de monumentale begraafplaats Groenesteeg en wat verder weg, maar nog op fietsafstand....Kasteel Oud Poelgeest. Onderstaande foto's zijn op deze locaties gemaakt.
Begin februari, een keertje een wat koudere ochtend, waar het nog niet zo heel hard waaide , even de macro voorzetlens geprobeerd.
Ik zoek altijd naar een sneeuwklokje dat boven de rest uitsteekt, anders wordt het al snel rommelig.
Bij dit soort fotografie ben ik ook altijd erg zoekende, vaak heb ik een paar dagen nodig om er een beetje in te komen en in de flow te komen.
Of een klokje op de voorgrond met de andere klokjes als vage witte vlekken in de achtergrond.
Close up van de boerenkrokus, ik had zelf even voor wat schaduw gezorgd.
Heerlijk dat zonnetje, maar voor fotografie soms net iets teveel. Met een zonnetje heb je wel mooie bokeh bollen in de achtergrond.
Een grasveld vol krokuussen in wit, lila, paars.....een hele uitdaging om die te fotograferen. Ze waren nog niet allemaal open, dus ik hoop nog snel een keer voor de herkansing. Ik vond dit schattige koppeltje zo tegen elkaar aan wel erg leuk.
Sneeuwklokje kijkt boven de rest uit. Ik had een verfrommeld boterhammenzakje met een klein gaatje erin voor mijn lens gehouden voor de wazigheid rondom.
Narcissen. Ik heb niet zoveel met gele bloemen, zeker als het ook nog grote bloemen zijn. Narcissen....ik loop er eigenlijk altijd aan voorbij, want de klokjes en krokussen zijn veel leuker.
Toch even wat geprobeerd, weer met het boterhammenzakje voor de lens.
Het geel lijkt toch allemaal wat zachter over te komen zo.
Bos hyacint, helaas waaide het inmiddels zo hard dat het tere bloempje alle kanten op ging en fotograferen echt niet meer lukte. Ik hoop dat ze er nog even staan, dan ga ik ook daarvoor nog voor een herkansing.
Helemaal alleen.....lijkt het.....
En weer eentje die groter is dan de rest...
En nog eentje
Het sneeuwklokjes bos....over een paar weken is dit bos weer vol met bosanamoontjes, en ook die wil ik weer proberen vast te leggen.
De eerste bosanemoontjes bloeien al. Wel heeft de vele regen en de wind impact op de bloemetjes, heel veel waren er al bruin. Maar ik zag nog heel veel groen , waar over een paar weken de bosanemoontjes staan, dus ook daarvoor ga ik nog een keertje het bos in.
Afgelopen maand was de wind toch wel de grote spelbreker op al mijn foto uitstapjes, waar het in de Waterleidingduinen dan vooral wandelen werd, heb ik hier bij de bloemetjes mij beperkt tot foto's met de zoomlens. Als ik mijn macro voorzetlens ga gebruiken, moet er echt minder wind zijn, en daar hoop ik op voor de komende weken......dan kan ik nog een keer voor de krokussen en de bosanemoontjes.
