De vogels laten zich horen: Groene Jonker en Rietputten

In april keren veel vogels vanuit het zuiden terug naar ons land, waaronder de blauwborst. En dan hier aangekomen gaan de mannetjes uit volle borst zingen om hun vrouwtje te veroveren.

Voor mij de tijd om gebiedjes te bezoeken waar we deze blauwborst aan kunnen treffen.

Op vrijdag 13 april ging ik samen met Henk naar De Groene Jonker.

De dag begon mooi met goed licht, maar al snel werd de bewolking dikker en ging het steeds harder waaien. Waar we smorgens de vogels nog konden horen, was het in de middag toch wat stiller in de polder.

De mooie blauwborst man zong uit volle borst, maar uit het riet omhoog komen.....daar had meneer geen zin in.... ik moest het dus doen met deze beelden. Later zat ie wel ergens hoog, maar dat was veel te ver voor een goede foto...

Het was nog een gelukje dat het kopje vrij was van rietstengels, want die kunnen toch heel irritant in de weg zitten.  soms zit het mee, zoals een jaar geleden, en soms heb je wat minder geluk met de vogels. De natuur laat zich niet dwingen. We genoten intussen wel van zijn mooie zang.

De rietzangers waren ook volop te horen, maar die zijn echt lastig te vinden. soms kruipen ze omhoog en dat is het moment om ze vast te leggen. Van grote afstand.

Deze dag stond toch wel in het teken van de snor. We hoorden hem al luid en duidelijk, dat geluid dat aan een krekel doet denken is zo herkenbaar. Maar dan de uitdaging: zoek de snorrende vogel. Deze keer liet hij zich erg goed zien, en we konden heel wat foto's van hem maken, terwijl hij vrolijk door bleef zingen / snorren.

prachtig! Voor mij de eerste keer dat ik deze soort op de foto kon zetten. Dus ik was erg blij met het resultaat.

Nog eentje dan. Ja, met de snor zat het wel snor deze ochtend.

Verder was er niet zoveel te beleven....vogels zaten te ver voor goede foto's. Ook in Waverhoek was weinig te beleven, er waren veel kluten, maar ook die zaten op grote afstand. En ik ga toch steeds meer voor goede foto's dan voor de ver-weg-vogels-als-bewijsplaatje.

De wulp zat ook ver weg, maar dit kon nog net, vond het ook wel een mooi beeld zo aan de rand van het water.

tot zover de Groene Jonker, op vrijdag 20 April was het tijd voor dat andere leuke vogel plekje, de Rietputten. Samen met Conny wandelde ik op deze erg warme dag over de paadjes tussen het riet.

Maar wat was er met het riet gebeurd......de helft lag helemaal plat.

en de vogels zaten ver.....heel ver...

okee, dan toch maar een ver-weg-vogel-bewijsplaatje van een rietgors man, luid aan het zingen. Net zoals de rietzangers en blauwborsten....maar ook die zaten ver weg.

tot...

een blauwborst man ineens naar het struikje vloog dat aan het pad staat, vlakbij het bankje waar wij net even een broodje ate. Snel broodje neergelegd en camera gepakt, want die kans wil je niet laten gaan.

Hij bleef helaas maar heel eventjes zitten, en dit was ook de enige keer dat ie in de buurt van ons kwam. Verder bleven de blauwborsten en andere vogels ver weg in het riet.

Rietzanger met tegenlicht. We hadden een hele warme zonnige dag, tja dat weet je niet van te voren. Een maand eerder waaiden we weg en was het koud......en je plant dan weer een afspraak voor een herkansing........  ondanks het beroerde harde licht hadden we toch een leuke ochtend in de Rietputten.

Na een verfrissend drankje op het terras van een nablijgelegen restaurant gingen we in een ander gebied nog op zoek naar vlinders.

Fout: midden op de dag bij 26 graden fladderen ze allemaal........

Dan was het toch even geluk dat dit oranjetipje heel even plaatsnam op een van de pinksterbloemen.

daar had ik op gehoopt. Die dag zagen we 2 oranjetipjes vliegen, waaronder deze, die dus toch een rustmomentje nodig had. Geen kans gekregen voor een beter standpunt, dus laat ik het maar op een bewijsplaatje houden, die mooie oranjetipjes-foto's moet ik dus nog maken...

Wel grappig dat dit die dag in mijn horoscoop stond (die lees ik alleen in dat krantje dat in de trein ligt):  jij bent al zo lang op zoek naar iets wat je niet kan vinden.  Kijk vandaag maar eens goed om je heen. Het is goed mogelijk dat een langgekoesterde droom in vervulling gaat.

Op en top voorjaar......heerlijk die bloesem.

Nog een kleine toegift, de lepelaars broeden ook weer in de Haarlemmerliede.

Het waren vooral takkenfoto's dus ik laat het bij de twee foto's hier....

op de uitkijk.

Wat geniet ik toch van dit seizoen. Het liefst zou ik heel april en mei vrij nemen om alle mooie dingen die er in de natuur gebeuren vast te leggen. Er is nu zoveel moois te zien, het ontluikende groen, de eerste vlinders, de vogels........in deze periode kom ik echt tijd te kort en moet soms keuzes maken.

Natuur rond Leiden: voorjaar (2)

Eind maart kon ik nog de bosanemoontjes fotograferen en in april was er overal zoveel te zien, dat het lastig kiezen wordt: Polders Poelgeest, Cronesteijn.....De Munnikenpolder.

Deze blog bevat foto's van de periode vanaf eind maart......allemaal in de omgeving van Leiden gemaakt, soms zelfs op de hoek van de straat.

Allereerst de bosanemoontjes, ieder jaar toch weer een leuk en dankbaar fotografie onderwerp.

Met het macrovoorzetlensje, deze twee foto's maakte ik toen ik op verkenning ging rond kasteel Oud Poelgeest. Ik wilde even kijken of er al genoeg anemoontjes stonden voor een dagje fotograferen later die week.  Het was nog niet helemaal wit, maar er stond genoeg. Dus die zaterdag ging ik opnieuw naar dit mooie plekje.

Om een of andere reden was ik mijn macrovoorzetlensje vergeten, die zat nog in mijn jaszak van een andere jas, die thuis hing. Noodgedwongen met de telelens aan de slag gegaan, en dat levert dan weer heel andere beelden op

Deze laatste vind ik zelf heel geslaagd. Het was een bewolkte dag waardoor het wit ook goed te fotograferen was.

Terwijl ik de anemoontjes fotografeerde klonk de zang van het roodborstje. Natuurlijk wilde ik die ook even op de foto zetten.

Bij het voorjaar horen lammetjes. Deze is niet zo heel klein meer maar nog steeds schattig.

Ook dit komt ieder voorjaar weer terug en ik blijf het leuk vinden om ze te zien en te fotograferen. Daar wordt je gewoon blij van, die springende lammetjes in de wei.

Mooie fazant man in polder park Cronesteijn. In dit park zitten veel fazanten die soms goed te fotograferen zijn.

De Munniken polder bij Leiderdorp, vorig jaar en het jaar daarvoor fotografeerde ik kluten in dit gebied, die daar ook broedden. Dit jaar geen kluut te bekennen, maar wel deze mooie spreeuw die zat te zingen.

Molen bij Hoogmade bij een wat mistige zonsopkomst. Ik hou wel van dit soort sfeerplaatjes.

Ontluikend groen

Na de teleurstelling in de lege Munnikenpolder fietste ik door naar de Heemtuin van Leiderdorp en zag daar tot mijn grote verrassing kievitsbloemen.

Het was alweer een zonnige april middag dus niet de beste licht omstandigheden, maar toch leuk om deze bloemen te kunnen fotograferen, en dan ook nog zo dichtbij huis. Wel jammer dat de heemtuin in het weekend pas om 3 uur 's middags opengaat, fotograferen bij het mooie ochtendlicht is er dan niet bij.

Polders Poelgeest is in het voorjaar een van mijn favoriete plekken, de grutto's en in april de jonge gansjes blijven leuk. Helaas zaten de grutto's te ver voor mooie foto's, evenals de kluten. De blauwborst schitterde in afwezigheid en ook het aantal jonge gansjes was minder dan voorgaande jaren.

De ganzen in de Poelgeest polders zijn erg schuw, rustig benaderen, niet te dichtbij en met de zoomlens een foto maken is de enige optie. Soms ga ik ook gewoon in het gras zitten, dan komen ze op een gegeven moment vanzelf wel naar mij toe...maar door de vele regen in maart was alles nog zo drassig dat dit geen optie was.

De zwanen begroeten elkaar, even dacht ik dat er een balts zou volgen maar ze zwommen gezamelijk weg

Kievit in tegenlicht. De kieviten zitten ieder jaar in de Poelgeest polders en broeden daar ook.

Inmiddels is het 21 april en neem ik een kijkje in Park Cronesteijn, even bij de ooievaars kijken  (geen bijzondere foto's hiervan, maar ze is wel aan het broeden) en op zoek naar vlinders. Genoeg fladderende vlinders, maar door het gefladder niet te fotograferen. Ik zocht de pinksterbloemen af naar het oranjetipje en vond toen dit triootje zweefvliegen.

En soms heb je iets moois gewoon bij jou om de hoek.

Toen ik vanmorgen terugkwam met de boodschappen en langs het kanaal fietste zag ik echtpaar Nijlgans met 5 kleintjes....

Snel thuis de boodschappen afgeleverd, camera gepakt en weer terug. Ze zaten gelukkig nog aan de waterkant.

Kleine nijlgansjes zijn superschattig

Ze waren wel erg in beweging en liepen vaak alle 5 door elkaar. Lastig om even 1 gansje apart te kunnen fotograferen, maar soms had ik geluk met een achterblijver.

Wat hebben nijlgansjes grote voeten...

Wat een schattigheid.... op een mooie zonnige april ochtend.... 

Een hoopje gansjes, 5 stuks bij elkaar, lekker knus tegen elkaar aan. Waar pa en ma eerst nog waaks  om hen heen stonden, gingen zij er ook bij liggen. Ik was op een afstandje gaan zitten en kwam steeds iets dichterbij. Zo mooi als de ouders het vertrouwen en jou toelaten.

Dat veranderde toen er een hond uitgelaten werd....de grote ganzen sloegen aan en verdwenen met de kleintjes het water in en zwommen weg. Voor mij tijd om naar huis te gaan.

Natuur dicht bij huis in in de maanden april en mei volop aanwezig, soms is het lastig kiezen en soms verwacht ik  wat aan te treffen wat er dan niet is, en dan is daar ineens iets anders dat ik totaal niet had verwacht. Dat maakt de natuur zo mooi. Iedere keer weer een verrassing. En helemaal gratis.

Boshut Clinge: eekhoornfeestje

We hadden ons dagje Clinge wat uit moeten stellen omdat de griep roet in het eten gooide in februari, maar op vrijdag 6 april reden Miranda en ik naar het zuiden om een dagje in de de bossen van Clinge vogels en vooral eekhoorntjes te fotograferen.

Het was een mooie zonnige lente dag, misschien wel te zonnig want veel foto's kwamen in de prullenbak vanwege het te harde licht of lelijke schaduwen. Tja, ik word ook steeds kieskeuriger en de foto's komen niet zomaar in mijn blog.

Die eekhoorns zijn gewoon super schattig. Vooral in de ochtend waren ze erg actief en op een bepaald moment waren er zelfs 4 eekhoorns tegelijk....dan is het goed kijken welke op de beste plek zit....

Maar we gingen ook voor de bosvogeltjes. Helaas was het wat stilletjes, maar af en toe kwam er een vogeltje voor de hut en kregen we toch mooie kansen om ze te fotograferen.

De grote bonte specht is een van mijn favoriete bosvogels en ik ben iedere keer weer blij als er eentje voor de hut komt.....

Het zijn wel wat standaard foto's geworden waarvan er al 1001 zijn, maar goed, het was wel genieten van het moment...en dat is het belangrijkste.

Op haar hoede, de specht keek constant om haar heen en omhoog, ik had een vermoeden dat er een roofvogel in de buurt was. We hoorden af en toe het geluid van de buizerd en de kleine bosvogeltjes waren steeds heel kortstondig bij de hut, wat eten pakken en....wegwezen...

Dan moet je het dus hebben van dat ene moment dat zo'n snel vogeltje even stil zit. Met dit kuifmeesje ben ik heel blij, een vogel die ik hier in het westen niet zo vaak zie.

De boomklever bleef steeds wat langer zitten zodat ik van deze mooie luidruchtige vogel een paar geslaagde foto's kon maken.

Hij bleef even poseren

De kool- en pimpelmezen waren er wel maar bleven steeds zo kort dat een foto maken haast niet mogelijk was, deze mooie koolmees bleef gelukkig wel wat langer zitten.

Er kwam ook een keep (vrouwtje) op bezoek, erg leuk om deze wintergast hier nog te zien.

Maar deze dag waren het toch de kleine roodharige vriendjes die de show stalen

Ze kunnen zo lekker ondeugend kijken

Het viel niet mee om een niet-etende eekhoorn te fotograferen. Ik heb vaak die momenten afgewacht dat het beestje even zijn pootjes omlaag deed.

In de middag ging het harder waaien, is op deze foto goed te zien aan de oorpluimen.

En van al die nootjes krijg je natuurlijk dorst......drinkende eekhoorn met spiegeling

Gewoon een leuk plaatje

En als er dan wat sluierwolken voor de zon komen, wordt het licht meteen heel anders.

Wat zijn het toch leuke diertjes......deze dag heb ik mij toch erg gericht op de eekhoorns, ook omdat de vogels zich wat minder lieten zien. En zo kwam ik tevreden thuis met heel veel foto's om uit te zoeken waarvan een kleine selectie hier in deze blog te vinden is.

Deze mooie hut in Clinge wordt beheerd door Het Zeeuwse landschap en vrijwilligers zijn bijna iedere dag bezig deze hut te onderhouden, ze zorgen voor het voer en brengen fotografen weg naar de hut.......dus bij deze ook petje af voor alle vrijwilligers die het mogelijk maken dat wij in deze hut kunnen fotograferen.

Het blijft leuk om af en toe een vogelhut / boshut te bezoeken. De eekhoorns voegen zeker iets toe aan zo'n dag, maar ik vind het ook nog steeds leuk om de gewone bosvogeltjes te fotograferen. Ik hoop later dit voorjaar nog eens een hut in het oosten van het land te bezoeken, waar ook kans is op een appelvink, goudvink of kruisbek.....