vrijdag 10 september 2021

Amsterdamse Waterleidingduinen: Boomkikkertjes

 Dit keer een blog met een hoofdrol voor de boomkikker. Deze kleine groene kikkertjes komen al heel wat jaren voor in de AWD, maar makkelijk te vinden zijn ze niet. In de voorgaande 3 hete zomers heb ik ze nauwelijks gezien.  Ik was dus heel blij toen ik op een niet zo warme 2 augustus er ineens een stuk of tien vond. Ze waren nog heel klein, formaat duimnagel, maar met de macro voorzetlens was het goed te doen.


Grumpy



Boomkikkers fotograferen is op meerdere vlakken een uitdaging: 

1. je moet ze maar kunnen vinden. Hun kleur is exact de kleur van het groen (in dit geval varens) waar ze zich schuil houden. En als je niet weet hoe klein ze zijn, dan kijk je er zo overheen.

Wanneer het zonnig is zijn ze makkelijker te vinden, ze glimmen je dan namelijk tegemoet.


Maar die zon heeft ook een nadeel..... glimmende kikkers, of overbelichte kikkers... Als je in je eentje bent, zoals ik die ochtend, is het lastig om zowel schaduw te maken en je foto te maken. Maar als een kikkertje dan lekker actief is, laat je die kans toch niet schieten. Dit is dus meteen uitdaging 2: De zon.




Half augustus waren de kikkertjes ietsje groter.... en zaten er een paar op een tak. Dan zie je ze een stuk sneller, en wanneer de zon dan ook schuilgaat achter wolken, heb je ook geen last van glimkikkers.



Deze kikker moest op een houtje bijten :-)



En dit ukkie zat mooi vrij, bovenop een varen. Uitdaging nummer 3: ze zitten vaak nogal verstopt tussen het groen, er zit altijd wel een spriet of ander varen blad voor.  Ik probeer er wat van te maken, maar ik zal nooit de kikker verplaatsen naar een mooier plekje. Zit ie uit zichzelf niet mooi, jammer, dan ga ik verder zoeken, en met wat geluk kom ik er een tegen zoals hierboven. Dit was ook weer een niet al te  warme dag met weinig zon.



Hang on.



Een echte boomkikker....



Bovenop.



Dezelfde kikker, zelfde plekje, alleen vanuit een andere hoek en met mijn gewone zoomlens. De foto erboven was met de macro voorzetlens gemaakt.



Op de voorlaatste augustusdag was het druilerig, een beetje gemiezer, maar wel ongeveer 20 graden. De kikkertjes waren weer ietsje groter maar nog steeds klein.


Deze was lekker actief.



De hele kleine kikkertjes zijn nog geen centimeter groot. Deze was ongeveer 2 cm. Volwassen kikkers zijn tussen de 3 en 5 cm.


Niet ingezoomd (de ingezoomde foto was helaas niet scherp). Deze foto geeft goed weer hoe klein de kikkertjes zijn en hoe ze op gaan in hun omgeving. Inmiddels heb ik een aardig getraind boomkikker oog en weet ik ze toch vaak wel te vinden.

Uitdaging 4: De dazen. Deze mooie, maar zo gemene steekvliegen waren volop aanwezig. Terwijl ik de boomkikkers fotografeerde, voelde ik de dazen door mijn shirt heen bijten.

Dit overkwam mij ook bij de zonnedauw (geen boomkikkers, maar ik was op zoek naar een mooi standpunt om dit vleesetende plantje te fotograferen. Daar was een daas mij weer gemeen aan het bijten en met een ferme mep sloeg ik hem van mij af, waarbij hij pardoes in de zonnedauw belandde. Tja, nu was ik even gemeen terug...zonnedauw moet ook eten. Daas rechtop gezet om nog een foto te maken, en hem daarna achterlatend als voer voor het plantje.




En tenslotte toch nog de herten en vosjes....


Het bastgewei is hier nog helemaal aanwezig.


En dit hert is zijn gewei aan het vegen. De basthuid laat los. De doorbloeding stopt en het gewei is gereed voor de bronst die er in oktober aan komt.


Dat loslaten van de basthuid jeukt ontzettend, en de herten irriteren zich enorm. Ook aan die loshangende flappen voor hun ogen, ze willen het zo snel mogelijk kwijt en schuren ermee tegen takken.





Augustus was wat mij betreft een heerlijke maand. En die buien....ach als het daarna weer droog wordt is dat ook geen punt, en het levert mooie plaatjes op van een vosje met de dreigende lucht van een wegtrekkende bui erachter.



Welteruste vosje

In dit blog zaten foto's van de maand augustus. Inmiddels is het september, en ga ik in de AWD op zoek naar het begin van de herfst: De kleuren, de eerste paddenstoelen, het voorzichtige begin van de bronst. Dus als het weer meewerkt komende weken, zal ik ook in september weer regelmatig op pad gaan. Op zoek naar die mooie natuurmomenten.