Jaaroverzicht 2024

 Al vanaf 2011 is de laatste blog van het jaar een jaaroverzicht, 12 foto's, van elke maand 1. Inmiddels geef ik er een eigen draai aan en kies mijn favorieten van afgelopen jaar.

Voordat ik ga terugblikken op 2024 wil ik alle volgers van mijn blog bedanken voor hun berichtjes op mijn blogs. En via deze weg wens ik iedereen een heel mooi 2025 met veel prachtige natuurmomenten en fotografieplezier.

In dit jaaroverzicht, naast mijn mooiste foto's ook de meest bijzondere natuurmomenten. Want de natuurbeleving gaat bij mij nog altijd boven het perfecte plaatje. Dit jaar vond ik mijn foto's van de maand niet altijd de Wow factor hebben, die ik soms in eerdere jaaroverzichten wel had. Maar het zijn wel allemaal foto's waar ik blij van wordt, en waar ik met een glimlach terugdenk aan die mooie momenten. 


Januari, februari, maart

De winter liet zich heel even zien, al waren het slechts een paar speldenprikjes. De eindeloze herfst die in oktober 2023 begon, ging na die koude week weer gewoon door. Dus daarom gewoon 3 foto's van januari, omdat ik die dagen zo heb genoten van winter zoals een winter hoort te zijn.

Grijze zeehond met pup. Het was weer zo'n grijze dag als we er vele hadden, maar ook best koud. En gelukkig waren moeder en kind nog op het strand te zien.

Een vos op het ijs, net zo leuk als een vos in de sneeuw. Deze foto vond ik net iets leuker dan de sneeuwvos, maar het waren natuurlijk wel geluksmomentjes op die ene januari dag dat ik van de sneeuw kon genieten.

Relaxte zeehondjes op het strand. Dit zijn de gewone zeehonden. Het was die dag  koud, af en toe dwarrelde er een vlokje sneeuw naar beneden. Op een gegeven moment waren mijn vingers zo koud dat ik het knopje van mijn camera niet meer kon indrukken.

De winterse week, of misschien waren het toch twee weken heb ik in deze blog beschreven, met daar ook foto's van een vos in de sneeuw.

Februari was saai, grijs en onstuimig.....deze krokussen waren er vroeg bij en gaven nog wat kleur aan de wat troosteloze maand.

In maart ga ik toch ieder jaar weer voor de bosanemoontjes, en deze foto werd mijn foto van de maand maart.

April, mei, juni

Dieren zijn mijn favoriete onderwerp om te fotograferen en jonge dieren doen het helemaal goed. Ze hebben gewoon een hoog "ach, wat lief en schattig" gehalte. Dit superschattige nijlgansje kon ik in april gewoon bij mij om de hoek fotograferen. Soms hoef je niet ver weg om te genieten van de natuur.

Een fotografie uitje met een paar bevriende fotografen. Deze ransuil deed het wel goed, maar het was soms toch wat onnatuurlijk met de setting. Toch was dit een hele leuke en gezellige middag, en ook dat is belangrijk.

In mei zijn de zandhagedis mannetjes op hun mooist, knalgroen. Deze man ging er even  voor zitten.  En werd zo mijn foto van de maand mei.

Juli, augustus, september

We komen aan in het zomerseizoen, niet mijn favoriete periode. Al vind ik vlinders wel erg leuk om te zien en te fotograferen. Dat is dan toch wel zo'n beetje het enige voordeel van de zomer......oh ja en de lange dagen. Maar de warmte, het harde licht en in augustus ook de uitgebloeide en droge natuur sla ik het liefst over.

Ik heb juni overgeslagen, dus meteen naar juli. Op een zomeravond kwam ik dit vosje tegen op het wandelpad. Snel door de knieën voor een mooi laag standpunt en hopen dat de vos even blijft liggen. Omdat de zon er niet was op dat pad, werd het een softe foto, waar ik zelf het meest van hou. 

Augustus sla ik ook over maar september werd voor mij toch een leuke maand wat vlinders betreft. Ze lieten het massaal afweten in juli en augustus, maar in september zag ik ze overal fladderen en soms wel 5 soorten in de vlinderstruik bij ons in de straat. De distelvlinder was er alleen in die korte periode en daarom mijn foto van de maand september. En ook hier hoefde ik niet ver van huis voor een mooie foto.

September was een leuke maand om de opgroeiende vosjes te fotograferen. Deze van het vosje in het zand vond ik ook erg mooi en is daarom ook aan het jaaroverzicht gevoegd. Ik hou van foto's die rust uitstralen, less is more, ook al staan er nog wat grassprietjes op.

En nog een vosje, van dezelfde avond. Er kwam een dreigende lucht aan, en de regenboog verscheen. Maar de vos liep nog ergens anders. Op het moment dat de regenboog al wat vager werd, liep het vosje toch nog even eronderdoor.

Oktober, november, december

Oktober is voor mij de tijd dat ik mij vooral richt op de paddenstoelen. Ik heb ze veel kunnen fotograferen. De porseleinzwammetjes zijn mijn favorieten, vooral als je ze zo kan fotograferen met het licht van achteren. 

Niet de mooiste foto maar wel de meest bijzondere van 2024. Sneeuw en herfstblaadjes. Het was echt puur toeval dat ik die dag (22 november) met mijn vriendin had afgesproken te gaan wandelen op de Veluwe. Ik was nog net op tijd voordat de sneeuw weg smolt en de dag veranderde in een druilerige, grijze dag. (En daarna volgden er nog heel veel van dat soort dagen.)

Begin december was er zowaar nog een dag dat de zon zich even liet zien. Maar er was ook een flinke regenbui. De dreigende lucht achter het hert was de bui die we later over ons heen kregen, na een mooie zonnige ochtend.

En begin december kon ik ook de wilde zwanen fotograferen. Ik kijk er ieder jaar naar uit, de komst van deze mooie wintergasten. Deze zwaan was heel relaxed en kon ik van een laag standpunt fotograferen.

Nog wat statistieken

 11 blogs met in totaal 174 reacties, de blog Lentebodes werd het meest bekeken (229 keer)

Aantal stappen: ruim 4 miljoen

Aantal kilometers gelopen: bijna 2650 km (ongeveer van Leiden naar Istanbul)

Meest bezochte gebied: Waterleidingduinen, ongeveer 1 keer per week.

Het jaar 2024 leek op een lange herfst, met in januari heel even wat winter en in augustus en september was daar de zomer. De laatste maanden was het echt zoeken naar lichtpuntjes in de natuur. Vaak was het donker en grijs buiten. Een wandeling is dan ook altijd fijn, maar voor mijn fotografie waren de laatste twee maanden niet optimaal. 

Voor ons ligt weer een heel nieuw jaar met nog steeds een wensenlijstje op fotografiegebied. We gaan het beleven en vooral weer genieten van al het moois dat de natuur om ons heen te bieden heeft, helemaal gratis.

December blues

 Waar ik een hekel heb aan augustus vanwege de droogte, hitte en het harde licht, kan ik december ook het liefst overslaan, maar dan vanwege de donkere, druilerige dagen. Ik mis de uren aan daglicht. Soms zijn er zelfs dagen zonder daglicht, en zit ik hier binnen met de lampen aan een blogje te typen.

Het is bijna tijd voor het 2024 jaaroverzicht maar ik wil nog een aantal foto's delen die ik tussen eind november en afgelopen week heb gemaakt.

Donkere decemberdagen......niet aan mij besteed.

Nog even terug naar eind november. Ik had op 22 november een wandelafspraak met een vriendin op de Veluwe. En wat een geluk, het had gesneeuwd. Helaas dooide het wit wel voor onze neus weg, maar we hebben allebei even in de sneeuw staan springen als blije kinderen. Wat hou ik van dat winterse weer.

Waar herfst en winter samenkomen.

Ik had die dag mijn grote Lumix niet bij me, alleen mijn compacte kiekjes zakcameraatje. En die komt nogal tekort, maar ach....leuke kiekjes zijn ook een mooie herinnering aan deze dag.

Wat heb ik genoten van die paar uurtjes sneeuw. Die middag verdween de sneeuw en bleef het onafgebroken miezeren en soms ook harder regenen.

Een paar dagen later hadden we de eerste herfststorm gehad en de dag erna lagen er twee zeehondjes op het strand van Katwijk.

Een vermoeide jonge gewone zeehond. 

En nog even gezellig samen.

Haha, die fotografen blijven maar klikken.

De zeehonden, dat was een van mijn wenssoorten voor deze periode. De andere wenssoort kwam ik een paar dagen later tegen in de duinen.

Wilde zwanen, ik kijk ieder jaar al uit naar hun komst vanuit het noordoosten. Met hun wat treurige getrompetter luiden ze het winterseizoen in. 

Ik had geluk dat ze in een kanaal zaten waar je een laag standpunt kan innemen en zo de vogels op ooghoogte kon fotograferen, in plaats van bovenaf.

De dieren waren heel relaxed en totaal niet schuw. De enkele medefotografen waren net als ik rustig en voorzichtig met benaderen, want het laatste wat wij willen is verstoring.

Een paar dagen later kon ik ze nogmaals op vrijwel dezelfde plek fotograferen.

En zo heb ik al een hele mooie serie van mijn favoriete wintergast, terwijl de winter nog niet is begonnen.

De vossen hebben hun mooie winterjas en worden weer wat lastiger te spotten. Dit was een toevallige ontmoeting tijdens een wandeling.

Broer en zus

Mooi vosje, terwijl het licht alweer uit is.

In deze wintermaanden ben ik altijd blij een vos te zien, vorig jaar heb ik er tussen half oktober en half januari geen gezien.

De grote zaagbekken waren begin november al te zien. Hier het mannetje en in de achtergrond nog mevrouw zaagbek.

Waar de vossen zich niet meer zo goed laten zien, worden de kleine vogeltjes steeds meer zichtbaar. Zeker als alle blaadjes van de bomen zijn, maar ook op koudere dagen en ze op zoek zijn naar voedsel. Dit winterkoninkje zat precies 1 seconden stil, net genoeg.

De krooneenden heb ik ook al gezien en ik weet dat er ook weer brilduikers in de duinen zitten. Die ga ik deze winter zeker nog tegen komen. Voor deze blog laat ik het hier even bij.

Tenslotte nog een foto die wel weergeeft wat de winters bij ons tegenwoordig zijn, donker, nat en wat onstuimig.  Maar het jaar is nog niet om, dus wellicht toch nog een paar winterse speldenprikjes.

Terwijl de wind buiten nu wat minder wordt, ga ik dit blogje afsluiten. Nog 1 blog zal er nog volgen dit jaar, het bekende jaaroverzicht. En net zoals elk overzicht is het moeilijk kiezen en moet ik nog flink gaan selecteren om tot 12 foto's te komen. Ach misschien smokkel ik er gewoon een paar bij.