zaterdag 30 juli 2022

Amsterdamse Waterleidingduinen zomervaria

 Mijn laatste blog met foto's uit de Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD) , los van de Special over de jonge vosjes, dateert van eind mei. Dus het is weer tijd voor een AWD blog. Maar ja, minder bloggen betekent wel....meer foto's en nog strenger selecteren.  


 Dus deze blog gaat weer even terug naar waar de vogige eindigde...de maand mei. Met april wel mijn favoriete maand. Juni heeft ook nog wel wat, maar dan komen de echte zomer maanden en kan ik zeggen dat ik eigenlijk alleen de vlinders leuk vind aan deze periode. Die ga ik dus aan het einde van de zomer een keer apart aandacht geven. Nu probeer ik de veelzijdigheid van de AWD te laten zien.



De gevlekte witsnuitlibel. Een soort die een paar jaar geleden nog niet voorkwam in het gebied. Ik heb ze in mei en juni meerdere keren gezien. Prachtige libel. Nu ben ik niet zo'n libellen kenner dus of dit een maannetje of vrouwtje is weet ik niet. 


Eindelijk een boomkikker gevonden. Het is steeds lastiger om ze te vinden. Deze zat wat meer vrij.  



De zandhagedis is er ook nog volop in mei, met de mannetjes in hun groene kleur. Na deze maand verleg ik mijn fotografie focus meer richting vlinders en libellen. Het gebied is groot, er is veel te zien, maar wel op verschillende plekken, dus soms zijn het best afstanden die ik af moet leggen.


En rosse woelmuis, ook leuk om tegen te komen.



En het icarusblauwtje, eind mei zijn die mooie kleine vlindertjes weer te zien. Deze zat zo mooi in het avondlicht. Dit is de eerste generatie van deze blauwtjes. In juni zijn ze even weg, maar in juli komt de tweede generatie en vaak eind augustus tot in september nog een derde generatie.



Het vosje lag lekker te relaxen aan de waterkant. Nu de avonden wat langer worden, is het heerlijk om ook nog in de avonduren in de duinen te blijven, als het harde licht plaatsmaakt voor de mooie warme tinten.



Op de laatste dag van mei (ik had nog vakantie) was de lucht dreigend en klonk in de verte het onweer, maar gelukkig, de bui dreef over.



Het is weer de periode dat mijn macro voorzetlens regelmatig uit de tas komt. Dit juffertje was ontsnapt uit de klauwen van de zonnedauw.




Waar ik zocht naar een hagedis, kreeg ik dit te zien, een hoornaar. Foto is met telelens gemaakt en ingezoomd. Het zijn echt grote beesten, en best eng, dus ik blijf liever een beetje op afstand.


Sprookjesbos.



En terwijl ik op een boomstronk een broodje at,  zag ik naast mij dit wezentje landen. Ik had zoiets nog nooit gezien en volgens Google lens is dit een Megarhyssa perlata. Alleen een Latijnse naam, beestje is behoorlijk zeldzaam, zeker in West Nederland.(op waarneming.nl zijn ze alleen in Brabant en Limburg waargenomen).



Een soort die ook steeds zeldzamer wordt in de AWD....jong damhertje. Deze lang pal aan het wandelpad. Na een paar foto's ben ik doorgelopen, maar ik heb tot nu toe nauwelijks jonge hertjes gezien. Ze zijn er wel, en als ik ze al zag was het ver weg of  waren ze aan het rennen.



En deze soort (de harkwesp) is weer helemaal niet zeldzaam in de AWD. Op de dag dat ik deze foto maakte, zag ik er honderden, vaak bij elkaar, elkaar verjagend. Ik denk dat ze net die dag uitgevlogen waren, want nu zie ik ze niet meer zo massaal bij elkaar.



Baby zwaantjes, ver weg, maar wel leuk



De rups van de St. Jansvlinder


En hier is de St. Jansvlinder.... ehh vlinders.


Vuurlibel man, in het zand. Deze is helemaal uitgekleurd, dus helemaal rood.


Close up van het vrouwtje, dat goudgeel van kleur is.


Hier nog een mannetje, nog niet helemaal rood uitgekleurd.


De jonge vosjes worden groot











portret van een moervosje. Ze heeft haar winterjas uit gedaan, en lijkt dan echt de helft kleiner. Toen ik haar zag lopen dacht ik eerst dan het een jonge vos was, tot ik haar ogen zag. De vosjes herken ik aan de ogen, ze hebben allemaal een eigen blik. Bij de jonge vosjes ben ik er nog niet uit, maar het is daar eerst afwachten welke vosjes blijven. Na de zomer worden ze uit het territorium verjaagd en verdwijnen ze meestal uit beeld.


Alvast een voorproefje voor de volgende blog.....vlinders! 

Hopelijk wordt het niet al te heet deze zomer, zodat ik gewoon iedere vrijdag een dagje kan struinen. Natuurlijk hoop ik naast de vlinders ook weer wat boomkikkertjes te vinden. En puberende damhert kalfjes, want die zie ik veel te weinig.

zaterdag 16 juli 2022

Steenuiltjes en ijsvogels

 Begin juni kreeg ik de kans om in de avond steenuilen te fotograferen op een erf ergens op de Veluwe. Ik had gelukkig vakantie want als ik de dag erna moet werken zou ik dit niet gedaan hebben. Begin juli had ik een plekje in een ijsvogelhut gereserveerd. Hier mijn blogselectie met wat foto's van deze prachtige vogels.

De steenuilen.

We konden bij iemand op het erf een steenuilenpaartje fotograferen vanuit schuiltentjes. De uilen hadden op dat moment jongen in een uilen nestkast en vlogen af en aan met voer. Er waren natuurlijk wat attributen neergezet voor de uilen waarop ze konden zitten voordat ze met het eten de nestkast weer invlogen.





Er kwam een zwaluw laag overvliegen....


Het vrouwtje op de uitkijk.



De dame was heel alert, vlakbij op het dak zaten kraaien en die werden heel goed in de gaten gehouden.



Het mannetje bekijkt het van achter het "raam". 




Later op de avond werd het licht mooier.


En het uiltje werd moe van al dat heen en weer vliegen.....


Dusss....
Oogjes dicht, en snaveltjes toe. Slaap lekker.


De IJsvogels

Het eerste weekend van juli was het tijd om bij de ijsvogels een kijkje te gaan nemen. De jongen waren een paar weken, dus ik hoopt op veel visjes die gebracht werden door de ouders. De hut is een bekende plek voor mij, want ik kom daar al sinds 2015 en heb daar al veel mooie momenten meegemaakt.


De vis is al behoorlijk groot. Vooral het mannetje kwam ongeveer elk half uur een visje brengen. Dit ging steeds heel snel, hij landde op de tak en 1 seconde later ging hij het nest in. Ik was dus vaak te laat met de foto van  ijsvogel-met-vis.



Maar elk uur een ijsvogel voor de hut, dat is toch genieten. Als de man de vis had hafgeleverd nam hij een duik en ging op de verder gelegen tak zitten, soms wat poetsen maar meestal zat hij wat rond te kijken.


Wat zijn het toch mooie vogeltjes. Helaas was het riet aardig naar voren opgerukt en kon ik de wat rommelige achtergronden niet vermijden, Jaja, ik hoor mensen al denken....met een spiegelreflex camera zou ik dit niet zo hebben..... Maar goed, ik ken de beperkingen van mijn camera en ben er nog steeds blij mee, dan maar wat meer rommel in de achtergrond. Het gaat ook om het genieten van wat je ziet. En dat deden we zeker, tussen 14:00 en 20:00 regelmatig een ijsvogel, en heel af en toe man en vrouw samen.


In een nog wat hogere tak....de man bekijkt van een afstandje hoe het vrouwtje beneden op een tak zit.


Het vrouwtje was er ook regelmatig, zij was ijverig aan het graven in een andere nestgang. Er zou zomaar nog een derde leg kunnen komen. Die ochtend waren er nog paringen en een visoverdracht. De middag sessie, waar wij bij waren verliep op dat gebied wat saai.





nog een keer het mannetje met een vis.

Ik ben benieuwd wanneer de jongen uitvliegen en of ze inderdaad voor een derde keer gaan broeden.

Afgelopen twee jaar heb ik alle vogelhut afspraken voorbij laten gaan, maar dit jaar kwamen er kansen, de steenuilenafspraak was heel onverwacht , de ijsvogels had ik gepland. En wat was het leuk. De vogelhutjes zijn toch wel de mogelijkheid om soorten van dichtbij te fotograferen die je anders niet zomaar voor je lens krijgt. Ik krijg ook weer zin in andere vogelhutjes, bijvoorbeeld op de Veluwe.