Knobbelzwanen zijn er het hele jaar door en ik kan echt genieten van deze watervogels. Wat zijn het toch prachtige dieren. Maar als het winter wordt, kan ik niet wachten tot de wilde zwanen zich weer laten zien....en horen. Deze winter zag ik ze voor het eerst in december, op een hele donkere dag, dat het licht de hele dag uit bleef. Daarna kon ik ze meerdere keren fotograferen onder steeds heel andere omstandigheden. Hier een blogje over twee prachtige zwanensoorten.
Een wilde zwaan en een knobbelzwaan samen.
Op 5 december 2021 kon ik voor het eerst deze winter de wilde zwanen fotograferen. Het water stond heel laag en er was een soort strandje ontstaan waar ik laag kon gaan zitten. Prima standpunt, de zwanen waren op hun gemak en niet al te ver weg.....
......maar ohhh wat een belabberd licht. Het was een uurtje of 3 in de middag, maar het leek al schemer. Het begon ook nog te miezeren, dus na deze foto heb ik mijn camera weggestopt en ben naar de uitgang gaan lopen. Wel een heel mooi Sinterklaas cadeau.
De badderende knobbelzwaan
Dit gespetter kan soms wel een uur duren. En ik kan daar dan rustig dat hele uur bij blijven zitten. Het is zo mooi om te zien. Dus na een aantal foto's ben ik blijven zitten aan de waterkant en genoot van het badder ritueel.
En dan nog één keer de vleugels uitschudden om daarna weg te zwemmen.
Rust, sereniteit.....ik hou van die dagen dat het water glad is ( geen wind), het licht mooi zacht is en er dan ook nog zo'n sierlijk model wil meewerken. Dit was de laatste foto van 2021 en tevens was dit ook de mooiste van december 2021.
Het is januari.... met hele zonnige momenten......vooral veel 80 tinten grijs
Jonge wilde zwaan
Er werd flink gepoetst
en gewapperd met de vleugels. Op de hele zonnige dagen wordt het licht al snel te hard. Je zal wel denken....het is ook nooit goed. Tja, na heel veel jaren merk ik toch dat ik niet zo snel meer tevreden ben.
Dan geef ik toch de voorkeur aan dagen met wat meer bewolking....een knobbelzwaan met daarachter een familie wilde zwanen. De knobbelzwaan ging aan de zijkant in het riet zitten en de wilde zwanen kwamen mijn kant op.
Op zo'n moment blijf ik stil zitten, hoe ver gaan ze komen. Ik vergeet zelfs adem te halen.
Happy family.
Ik zat gelukkig in mijn eentje aan de waterkant, deze vogels zijn best schuw en zijn gevoelig voor verstoring.
Ik heb mij heel rustig wat verplaatst en kon de zwanen toen van redelijk dichtbij observeren.
En fotograferen.
Tot er andere mensen kwamen, die bleven staan, praten en ook nog op een heuvel aan de zijkant van het water gingen staan. De vogels begonnen onrustig te worden, eentje sloeg alarm en ze zwommen allemaal weg, naar achteren.
En dan waren er ook dagen dat het zo mistig was dat ik de zwanen niet eens kon fotograferen.
Maar gelukkig kan ik ook filmen met mijn fotocamera.....wat een geluidjes. Ik heb mij wel afgevraagd wat dit voor gedrag is.....waren de zwanen indruk op elkaar aan het maken, of had het toch iets met de bozige knobbelzwaan te maken....
Knobbelzwaan in de mist
En nog een knobbelzwaan op wederom een mistige dag.
De eerste blog van 2022 is een feit, ik ben nog steeds aan het dubben wat ik er dit jaar van ga maken, maar ik neig toch naar meer thema blogs met 1 dier / onderwerp in de hoofdrol. De natuur blijft prachtig en ik blijf ervan genieten tijdens mijn wandelingen in de duinen of fietstochtjes dichtbij huis.
