jonge zeehondjes

 Als het in januari maar geen winter wil worden en de dagen worden gedomineerd door regen en wind, valt er op fotografiegebied niet veel te beleven. Dan is het echt een cadeautje dat je met iemand mee kan naar een strand waar jonge grijze zeehondjes zijn gezien. 

Ik had al eens de gewone zeehond op het strand mooi kunnen fotograferen, maar zo'n hele jonge grijze zeehond had ik nog nooit gezien.

Toen we aankwamen lagen moeder en kind op het strand (en nog zo'n 30 fotografen)..gelukkig was de afstand voldoende en met een zonnetje was er genoeg licht om van die afstand te fotograferen. De pup had net gedronken en had zin om te slapen. Moeder was toe aan een zwemtochtje.

Moeder grijze zeehond vertrekt richting zee , de kleine blijft achter op het strand.

Zandhond.... de pup gaat nog even een stukje achter moeder aan, maar gaat dan vlakbij de branding in het zand liggen.

Deze grijze zeehond pup was hier 4 dagen oud. Ze worden op het strand geboren en hebben een wit vachtje. Dat vachtje is niet waterdicht dus de eerste weken blijft de pup ook op het strand. 

De zee kwam steeds dichterbij, het werd hoog water, en van een flinke afstand maakten we de foto's en vroegen wij ons af wat er zou gebeuren als het water de pup zou raken.

Smelt.....

De pup ging liggen slapen en dat duurde even. Wij wachtten geduldig af, want mama zou weer terug komen om de kleine te zogen. Grijze zeehonden worden zo'n 3 weken gezoogd. Daarna is het witte vachtje ook vervangen door de waterdichte vacht en gaat het kleine zeehondje het water in.

Daar komt mama

Even kijken of de kust veilig is.....

Puppy wordt wakker en kijkt wat slaperig rond.....wetende dan mama eraan komt.

Begroeting aan de waterlijn....en vervolgens verder het strand op.

De zon was verdwenen, de meeste fotografen ook. Met een klein groepje gingen we nog verder naar achteren, onder het toeziend oog van de strenge meneer van A Seal, de zeehondenopvang uit de omgeving. 

Geniet momentje, dit is toch geweldig om mee te maken.

Het licht was even uit, en dan is het in januari al snel donker. Mede ook door de afstand en het te hoge standpunt zijn het geen wereldfoto's.

Maar het was toch zo genieten....

En probeer dan maar eens een selectie te maken voor je blog uit de vele foto's.

ik kon alleen maar Ohh en aahhh denken. Ik roep het niet te hard, want dan ben ik net een Teletubbie.

Nog eentje van de pup met mama. Moeder gaat er weer vandoor, ze moet zelf ook eten en gaat weer wat visjes vangen.

De pup blijft achter en heeft nog wat in het zand liggen rollen waardoor het meer een zandhond is dan een zeehond.

Terwijl de pup weer gaat slapen, wandelen wij over het strand verder, want er zou nog een oudere grijze zeehond pup zijn.

Lekker lui

Ik lig best lekker hier...

eens even kijken wie daar nou weer zijn...

oh nee, nog meer fotografen.

Deze zeehond was wat ouder en ook actiever dan de pasgeboren pup. Hier nog een serie van wat meer beweging:

Inmiddels was het licht echt uit en was het al na drie uur, over een uur zou het al gaan schemeren, dus we wandelden terug naar de parkeerplaats.

Wat een geweldige ervaring om zo een jonge grijze zeehond te zien. Heel veel foto's en nog meer geweldige genietmomentjes.  Januari leverde alvast een mooie blog op om mee te beginnen.