Natuur rond Leiden: mijmeren in mei

 En alweer een gekke maand wat het weer betreft. De maand mei had een paar mooie dagen, maar vooral veel regen en niet te vergeten heel veel wind. Dat laatste was voor mij een grote spelbreker, want een aantal plannen die ik had voor mijn vrije weekje vielen in het water....of beter gezegd....waaiden weg.

Het oranjetipje, mannetje. Slechts 1 keer heb ik er eentje zien fladderen in park Cronesteijn. Dit was nog eind april, maar in mijn vorige blog ontbrak deze nog.

Toch heb ik deze maand ook weer veel moois gezien in de directe omgeving van Leiden, allemaal op fietsafstand, vandaar dat de dagen met veel wind af vielen, want ik ga de polder niet in bij windkracht 4 of meer....ten eerste trap ik mij het ongans (fiets met terugtraprem zonder versnellingen) en is er veel minder te zien omdat de dieren zich bij harde wind schuilhouden.

Het fotograferen van vlinders kon ook alleen maar op de dagen dat er wat minder wind was, en bij deze lage temperaturen moet het ook zonnig zijn. Op deze zonovergoten april middag waren er wel wat vlinders te zien, waaronder dit oranjetipje dat steeds maar 1 seconde stil bleef zitten.

In de polder zitten veel hazen, vaak ver weg, maar soms kan ik er eentje aardig op de foto krijgen.

Ik fietste regelmatig de polder in, achter Leiderdorp, een kwartiertje fietsen, om grutto's en tureluurs te zien.  Deze grutto nam net een bad, tussen het raapzaad door kon ik vanaf een laag standpunt fotograferen.

Grutto in het veld, heerlijk tussen het hoge gras.

Nog een badderende grutto. Vaak gaan ze in de vroege ochtend of aan het begin van de avond het water in... altijd mooi om te zien.

En als ik het dan kan opbrengen om heel vroeg op te staan, dan tref ik de polder in serene rust. Dat zou ik echt vaker moeten doen, al is vroeg nu heel vroeg....de zon komt al voor half zes op.

Dagpauwoog op het raapzaad. 

Daslook. Dit jaar was het ruim 3 weken later als in 2020. toen had ik half april al de daslook vol in bloei. 

Nu was het half mei.

Het blijft een leuk foto onderdwerp. En de geur, ik vind het wel lekker ruiken. Maar ik hou ook van ui en knoflook.

Het daslookbos in Polderpark Cronesteijn

De lepelaars hebben jongen. Lastig te fotograferen nu de bomen vol in blad zitten.

Jong nijlgansje, bij ons om de hoek.

Fuut met jong, de andere ouder fuut zwom aan de kant met de twee andere jongen.

Weer of geen weer, het kleine grut is er gewoon in mei.

Ik ga regelmatig kijken bij het ooievaarsnest in park Cronesteijn. Ik heb heel even gezien dat er 1 jong is, maar heb het nog niet op de foto. Komende tijd zal ik regelmatig weer gaan kijken hoe het met dit gezinnetje gaat.

Happy together

Begroeting

Klepperen

Gezellig samen op het nest

In mijn vrije week was ik aan het eind van de middag (toen de regen eindelijk ophield) nog even naar Kasteel Poelgeest gefietst, ik had gehoord dat er boshyacinten staan. Die waren er inderdaad, maar over hun mooist heen.

En daarbij was het ineens erg zonnig geworden. Deze blue bells ga ik volgend jaar zeker nog eens fotograferen, en dan neem er een hele ochtend voor, net zoals ik bij de bos anemonen doe. Nu had ik weinig tijd en heb het bij een paar kiekjes gelaten.

De zwaan was lekker aan het poetsen en spetterde er flink op los.

Ook zijn vrouwtje was flink aan het poetsen, terwijl de kinderen nog wat beduusd zijn van het bootje dat zojuist met grote snelheid bijna over hun heen was gevaren.  Dit was in het kanaal, waar de kade vrij hoog is..... door de wind stond er ook een flinke golfslag.

Zo schattig.

Canadese ganzen. Of er pullen zijn weet ik niet, ze lagen in het hoge gras op aardige afstand, met een sloot ertussen.

En zo is de maand bijna voorbij en zijn er toch wel wat wensen over die gewoon weer op het lijstje voor volgend jaar gaan. En daarmee kom ik terug op de blog titel: Mijmeren in mei.....

Ik heb deze maand vaak aan mijn blog / blogger / google foto's zitten denken.

Ik merk dat mijn blog motivatie wat minder is geworden, en dat het eigenlijk ieder jaar weer meer van hetzelfde is. Een reden voor mij om goed na te denken over wat ik in de toekomst wil met mijn blog.

Oh ja.... de mensen die mail ontvangen dat er een nieuwe blog is.,  daar gaat google mee stoppen dus als je geen bericht meer krijgt van een nieuwe blog...dan is dit de reden.

Mei was anders dan vorig jaar, toen was het volop zomers , nu meer herfst. Wat juni gaat brengen zullen we gaan zien, is ook voor mij nog een verrassing, wat ik tegen ga komen.

En ondertussen denk ik nog even na over mijn blogambitie.

Amsterdamse Waterleidingduinen April 2021

April was dit jaar anders dan de voorgaande 3 jaren. Kouder. En dat is te merken in de natuur. Waar ik voorgaande jaren in mijn april blog al vlinders, veel hagedissen en ook al wat libellen had, kon ik deze maand slechts 1 maal hagedisjes fotograferen en zag ik een enkele kleine vuurvlinder. De vogels waren wel aanwezig maar zaten vaak te ver weg voor een echt mooie foto. Hier het fotoverslag van de maand april.

Nat vosje. De foto maakte ik op 30 april, op een druilerige dag waarbij de weerberichten er totaal naast zaten, de buien in de ochtend en opklaringen in de middag werden gemiezer en soms hardere regen gedurende de hele dag. Maar ondanks de regen, of misschien dankzij de regen kon ik toch dit vosje fotogaferen. Het licht is eigenlijk heel mooi als het regent. Alleen was ik vergeten mijn instellingen aan te passen waardoor mijn sluitertijden te lang waren. Maar toch tevreden over de zachtheid en de sfeer in deze foto.

Even terug naar begin april

Omdat ik vakantie had ben ik deze maand wat vaker in mijn favoriete duingebied geweest, vooral veel gewandeld en ook hier en daar gefotografeerd. 

Duinviooltje. Veel mensen lopen eraan voorbij, maar dit bloemetje is voor mij een reden om even in het zand te gaan liggen.

Waarschijnlijk waren ze wat aangetast door de regen en wind van de week ervoor, ze waren vrijwel allemaal beschadigd.

Eind april vond ik dit koppeltje, waarvan er eentje niet op de foto wilde en de andere kant op keek.

Begin april was het nog zoeken naar een vosje, dit vosje liet zich in de wintermaanden al regelmatig zien, waaronder die week in de sneeuw. En ook begin april wilde ze even poseren. Later deze maand lieten andere vossen zich ook weer wat vaker zien. De moervossen hebben hun welpen gekregen en komen weer wat vaker tevoorschijn.

Witte kwikstaart op een zeer zonnige dag.

De blauwborst zong luidruchtig, maar het valt nog niet mee om hem dan ook te vinden, zeker als hij laag in de takken zit. Altijd fijn als je met iemand samen wandelt die hem ziet zitten. 

Ik geniet in het voorjaar altijd enorm van de vogels en hun geluiden. Tjiftjaf, fitis, boomleeuwerik, ze zijn er allemaal weer. 

Ook de nachtegaal, koekoek en grasmus heb ik gehoord maar nog niet vast kunnen leggen.

In deze collage: Koolmees, putter, rietgors man, tjiftjaf, nog een koolmees, boomleeuwerik, vink man, fitis en ten slotte een aalscholver. Deze laatste broeden in kolonies aan de rand van de AWD (Zandvoort).

Deze knappe vos was een tijdje niet gezien, dus ik was blij hem weer te zien half april.

en dit vosje had ik nog langer niet gezien. Het moervosje heeft rust dit jaar, ze heeft zelf geen welpen. Hier was ik alleen met haar en ging ze relaxed in het zand in de zon liggen.

Een andere vos, ook lekker relaxed. 

Soms wandel je door de duinen en heb je een gevoel dat er iemand naar je kijkt. Ik keek om en zag dit vosje staan. Snel de camera gepakt om hem vast te leggen.

De zandhagedissen

op een zonnige ochtend heb ik er echt tijd voor uitgetrokken om zandhagedissen te fotograferen. Ik weet inmiddels dat ze zich opwarmen op de ongevallen boomstammen / boomstronken, dus ik wachtte geduldig tot ik ergens op die stammetjes beweging zag. Dit mannetje is al behoorlijk fel groen van kleur.

Deze heeft nog veel minder groen maar dat gaat nog komen, want tijdens de paartijd (mei) zijn alle mannetjes zandhagedissen fel groen van kleur. Dan vallen ze ook op wanneer ze op de boomstammen zitten op te warmen.

En nog eentje. Die ochtend heb ik twee uur bij 3 boomstammen gezeten en ongeveer 7 hagedisjes gezien, ook twee vrouwtjes, die bruin van kleur zijn, maar die heb ik niet mooi genoeg op de foto gekregen voor deze blog.

Het zwanenpaar bouwde samen aan hun liefdesnest.

In April verliezen de damhertmannen hun gewei. Ze zijn dan ook nog in de rui dus zien er in deze periode altijd wat zielig uit. Gelukkig was het niet warm deze maand, anders zitten er ook nog allemaal vliegen op hun neus.  Gek genoeg heb ik nog nooit een gewei stang gevonden in al die jaren dat ik in de duinen wandel.

Dit mannetje heeft zijn gewei nog wel.

Ik zie de laatste tijd nog regelmatig mannetjes herten, maar bijna geen hindes meer (afschot).

De mannetjes krijgen trouwens vrijwel direct weer een nieuw (bast)gewei, daarover meer in mijn juni / juli blog.

En ik sluit af met nog een paar vosjes.

Kiekeboe

Dit vosje heb ik de laatste twee jaar nauwelijks gezien. dus ik was heel blij dat ik haar weer zag. 

Vos aan de waterkant

Dorstig vosje

Vosje in de regen.

Nu de maand mei is begonnen kijk ik toch wel uit naar het fotograferen van vlinders en libellen. Ik hoop dus dat de mei-AWD blog weer foto's bevat van deze insekten en meer macro werk. En ik hoop nog steeds de nachtegaal of de koekoek op de foto te krijgen.