Vlinders en libellen 2023

 Het was geen best vlinderjaar, en ook de libellen waren minder aanwezig dan voorgaande jaren. Toch heb ik van beide soorten weer wat foto's kunnen maken die het delen in deze blog waard zijn.

Viervlek, de vroegst vliegende libel soort.

Parende icarusblauwtjes

Het uitsluipen van een overlibel. Dit hele proces duurde ruim een uur.

Gewone oeverlibel vrouw

grote keizerlibel

Walstropijlstaart. Wat zijn ze vliegensvlug. In tegenstelling tot veel andere vlinders, drinken pijlstaarten de nectar vliegend. Ze wapperen heel snel met hun vleugels terwijl ze met hun roltong de nectar op slurpen.

Kleine parelmoervlinder

vuurlibel vrouw

Vuurlibel man

Groot dikkopje

Sint Jansvlinder

Kleine vuurvlinder

grote vos (bewijsplaatje), deze vlinder is juist vaker gezien dit jaar, ik heb hem 1 maal mogen vastleggen in de Waterleidingduinen.

Keizersmantel (m), gelukkig nog steeds veel te zien in de duinen, en nu ook daarbuiten. Ik vond de aantallen wel aanmerkelijk kleiner dan voorgaande jaren.

Klein koolwitje

Juffer in zonnedauw

juffer op varen

Geen vlinder of libel maar wel een mooi hommeltje, op de blauwe knoop in Park Cronesteyn. Op deze blauwe knoop zaten veel bijen en hommels maar ook hier waren de vlinders zeer schaars. Daar waar het eerdere jaren altijd vol zat met vlinders op deze bloemen.

In augustus waren er heel erg veel heidelibellen in de AWD.

Atalanta, in tegenstelling tot de dagpauwoog, ook de hele zomer wel gezien, maar geen grote aantallen. De atalanta is nog tot in de herfst te zien.

Ik heb dit jaar echt minder vlinders gezien. Geen enkele kleine vos, een enkele dagpauwoog en weinig citroenvlinders en tot nu toe geen distelvlinders. 

De bewijsplaatjes van een middagje heemtuin in Leiderdorp, knal hard licht en druk fladderende vlinders met lelijke drukke achtergronden. Atalanta, bruin zandoogje, wegvliegend boomblauwtje, dagpauwoog, in het midden een bij, weer atalanta, gehakkelde aurelia, citroenvlinder en klein koolwitje.

De argusvlinder, een soort waar het landelijk slecht mee gaat, heb ik wel veel gezien in de waterleidingduinen, maar dit vlindertje gaat vaak laag bij de grond met gesloten vleugels zitten. Hier zat ie op grote afstand op een omgevallen boomstam, samen met een wegvliegende heidelibel. 

Een soort die er wel heel vaak was.....de daas.

Als ze mij in de buurt van zonnedauw lastigvallen en bijten, dan hebben ze pech, met een flinke mep belanden ze dan in het vlees etende plantje. Deze is er nog zelf uitgeklommen ging er vandoor. Gelukkig geen wraakzuchtig type.

Conclusie: de zomer was voor de vlinders niet zo best, met name de natte julimaand was niet goed denk ik. Andere jaren was dit toch wel de vlinder maand. Langzaam gaan we over naar de herfst, maar er zijn soorten die in september nog rondfladderen, dus wie weet ga ik er nog wel wat zien de komende tijd.