vrijdag 24 juli 2020

#Natuurdichtbijhuis : mei - juli

Het is weer een poosje geleden dat er een blogbericht van mij was met foto's uit de directe omgeving.
Hier een overzicht met foto's vanaf eind mei. In de maand juni ben ik om diverse redenen niet zoveel in de buurt op pad geweest. Vanaf deze maand (juli) ga ik weer wat vaker de gebiedjes bezoeken, ditmaal voor de vlinders....


Even terug naar mei. Ik had eind mei een weekje vrij, maar we zaten nog aardig in de Corona beperkingen. Dus vooral in de ochtenden, en soms aan het begin van de avond op zoek geweest naar mooie momenten in de buurt



De kleine nijlgansjes worden groot. Na een korte afwezigheid waren ze er op een avond ineens weer.
Heel vlakbij huis dus dat is inderdaad natuurdichtbijhuis.



Maar daarom niet minder leuk



Op een druilerige ochtend eind mei, kwam ik deze bloemen tegen....



Even later kwam toch de zon erbij, en meteen zag ik de argus vlinders...deze wilde even poseren.


De Wilck


De Wilck is een weidevogel gebied, ze passen het maai beleid aan op het vogel broed seizoen. In voorgaande jaren zag ik de weidevogels zoals scholekster, tureluur en grutto regelmatig op de palen en hekjes zitten langs het pad. Dit jaar hoorde ik ze wel in het veld...maar heb amper een weidevogel gezien.
Deze haas maakte het goed, toch niet voor niets het fietstochtje gemaakt.



Hij ging nog even op een mooiere plek zitten.



Eind mei.....wat was alles droog en dor toen.....  (Munnikenpolder)
Gelukkig kwam daar in juni verandering in.



Kievit vloog alarmerend op toen ik langs kwam, er waren vast pullen, goed verstopt....
Ik ben snel doorgelopen om de vogel wat rust te gunnen.

Polders Poelgeest


Ook eind mei, jonge bergeendjes....helaas was smorgens het licht al heel hard, en zat er geen geweldige foto in. Wel leuk dat deze bergeend familie dichtbij zat, want verder was er in deze polder ook maar weinig te beleven.


slobberende bergeenden



Ze zijn heel schattig, die kleine eendjes



SPLASH
Deze bergeend was boos op een soortgenoot die te dichtbij kwam, te dichtbij de kleintjes. Met veel kabaal en gespetter werd deze verjaagd.



KWAAAKKK
Deze kikker liet zich goed horen en blies nog even zijn wangen op. Wat een blaaskaak
En dan draaide hij zich ook nog om, en daarna even een concertje geven... (klik hieronder)





De vogels lieten het deze dag afweten,  ze waren er niet , zaten ver weg, of waren verstopt in het groen. Fotograferen in Polders Poelgeest wordt steeds lastiger, omdat rondom het pad de bomen en struiken steeds groter en dichter worden. Voor de vogels op de waterplas wel fijn, voor de fotografen wat minder.



Terugfietsend door de woonwijk Poelgeest zag ik nog een zwanenfamilie. De ouder zwaan lag precies voor de kleintjes. Alleen dit zwaantje was even vrij. Mooi voor een foto.


Polderpark Cronesteijn


Het ooievaars paar..... helaas ging het mis met de jongen. Ik weet niet precies wat er is gebeurd, maar ik heb gehoord dat er een derde ooievaar, een indringer, op het nest is geweest en dat er zeker 2 jongen overboord zijn gegooid. Hoe hard kan de natuur soms zijn. Komende tijd ga ik weer kijken, of het paartje toch een nieuwe poging heeft gedaan om jongen groot te brengen.



Vroege glazenmaker in vluch


Het is inmiddels juni


Rietorchis, behoorlijk verstopt tussen het riet.
Nu in juli is er geen orchis meer te vinden, het riet is alweer helemaal dicht gegroeid.


Water aardbei, een vrij zeldzaam plantje, dus leuk dat dit ook te zien was eind juni.


Blauwe knoop met een bij,  in de moerastuin van Cronesteijn staat het vol met blauwe knoop. Dit was altijd een waar vlinderparadijs. Helaas is het de laatste jaren veel minder met de vlinders daar. 
jammer...... zou het toch komen doordat de bloemen overgroeid worden door gras, riet en jonge eikenboompjes.  Ik hoop dat door goed beheer deze moerastuin weer het vlinder en libellen gebied wordt, wat het ooit was.

 Juli in Cronesteijn


De soldaatjes  hebben het er maar druk mee


Waar de vlinders het laten afweten, zit de blauwe knoop wel vol met allerlei hommels en bijen. Ik ben niet zo goed in het uit elkaar halen van de soorten, maar dit is zo'n leuke dikke hommel met een wit kontje


En wat is het licht in de zomer mooi, als de zon schuil gaat achter dunne bewolking.



Toch nog een vlinder op de blauwe knoop, de dagpauwoog



zweefvlieg op een distel. Ook distels staan er wel, maar minder dan voorgaande jaren  (begrazing) en terwijl ik in 2018 volop vlinders op de distels heb gefotografeerd, bleven de bloemen nu vrij van vlinders.... Waar zou dit toch aan liggen?



Atalanta op een witte schermbloem die echt overal staat in Cronesteijn.


Heemtuin Leiderdorp


Heidelibel



Klein geaderd witje.


Komende tijd hoop ik weer wat bezoekjes te brengen aan de heemtuin, die gelukkig weer open is, Cronesteijn, en ook de Munnikenpolder om vlinders en libellen te fotograferen. Polders Poelgeest staat ook nog op de planning, want de jonge lepelaars fourageren daar nu, en de jonge grutto's komen er ook langs voordat ze aan de lange reis naar Afrika beginnen.


vrijdag 10 juli 2020

Kleine vosjes worden groot

Het is alweer half juli. In juni ben ik weer met enige regelmaat naar de Waterleidingduinen geweest. Het meeste was al in mijn eerdere blog te zien, maar de jonge vosjes krijgen een eigen blog.
Ik had gewoon zoveel leuke, vertederende, lieve, grappige foto's....dat ik hier wel een blog aan moest besteden. En ik had niet verwacht de vosjes in juni en juli nog te zien.  De eerdere twee jaren waren de welpen van deze moervos eind mei uit het zicht verdwenen.

Het was lastig kiezen...maar hier een selectie van de jonge vosjes, die inmiddels pubers zijn.


Na een flinke regenbui....kwam de zon weer door.... Nadat ik even had geschuild voor de regenbui, kwam ik daarna in het veld dit mooie vosje tegen, die heel relaxed in het zonnetje zat.


even terug naar 12 juni.... de moervos en een van haar jongen.




Het was een warme , zonnige dag....dit jonge rekeltje deed het rustig aan, net als ik.



Maar in de avond, na een verkoelende regenbui, werden de jonge vosjes actiever en zochten elkaar op voor een stoei partijtje.



Het regende nog een beetje, maar dat leverde wel mooi zacht licht op. Dit meisje is mijn favoriete vosje. Ze lijkt sprekend op haar moeder.



Ze ontdekken steeds meer van de wereld en gaan ook vaak alleen op pad.




Een ander vosje, veel lichter van kleur en bijna geen zwarte pootjes....



Terwijl het derde vosje duidelijk zwarte pootjes heeft. Voor mij was het op dat moment nog lastig om ze uit elkaar te houden.  


Oh nee....moet mama nou weer aan mijn oren zitten...

Ze zijn alweer gegroeid. Welp kan ik ze niet meer noemen. Het zijn inmiddels pubervossen.


Languit



Eind juni:  de vosjes krijgen steeds meer een eigen gezicht, en karakter..... de een is brutaal, de ander verlegen...en  onderling zie je dat er een rangorde wordt bepaald.



Relax moment



Weer een dag met diverse buien....




hihi, niet kietelen mama...




Het mooie meisje, dat zo op haar moeder lijkt...










Er wordt ook goed voor moedervos gezorgd



Moeder en zoon in de zon.
Niet veel later werd het donker...., ging het heel hard waaien en moesten we even schuilen voor een flinke plensbui.




Net na de regenbui, moeder vos vond het weer tijd om haar kind te verzorgen...



Teekjes worden zorgvuldig verwijderd.



 Familie vos



De moervos



En haar dochter



Knuffel in het warme avond licht





 Familie portret, het tweede vosje (van links) kijkt een beetje boos, wilde zeker niet op de foto, een echte puber.


Alert



 Moeder vos en haar zoon, die al bijna net zo groot is...



Soms schoot het jonge vosjes ineens weg, de struiken in...om even later nieuwsgierig weer terug te komen.



 Onderling wordt er regelmatig gekibbeld. Het zal ook niet lang meer duren voor de rekels vertrekken en hun eigen territorium moeten zoeken. De jonge moertjes blijven langer, soms heel lang, bij de moeder vos..... maar ook zij gaan op een moment hun eigen gebied innemen.



Deze avond stond er heel veel wind..... ik heb veel foto's weggegooid omdat de vos met de oren plat zat, vanwege de wind... ik vind dat niet mooi, net of ze boos zijn. Hier had ze ook wat last van de wind, ze waaide bijna omver.



Een van mijn mooiste foto's van deze avond....zo fijn als de zon niet zo aanwezig is maar er wel voldoende licht is om te fotograferen bij lagere ISO waardes.



Het rekeltje met de grote oren



Zen vosje


Hieronder nog een collage van een van de vosjes....herkenbaar aan haar rechter oortje..... vanaf een week of 5 tot bijna 4 maanden oud.



Ik heb in juni en begin juli genoten van een paar hele fijne, relaxte avonden, weinig andere fotografen, vosjes op hun gemak..... Het waren gewoon geluks momentjes, want dit tref je echt niet altijd.  Soms zie je ze gewoon helemaal niet.  Maar gelukkig is er in de AWD nog veel meer te beleven en is er meer dan alleen vossen....dus de volgende blog uit dit gebied, zal weer aandacht schenken aan al het andere mooie in dit prachtige duingebied.