Autumn colors

De herfst vind ik een heerlijk seizoen, nou ja....de eerste helft van de herfst dan. De periode waarin de bladeren van kleur veranderen,  je paddenstoelen kan zoeken in het bos en waarin je de herfstgeuren kan opsnuiven. Want als het eind november is....en de eerste najaarsstorm de laatste blaadjes van de bomen heeft gewaaid, dan vind ik het niets meer en mag het snel winter worden...met rijp en sneeuw.

Maar nu eerst de herfst, die vond ik dit jaar in de prachtige omgeving rond de Posbank.
Op een van de weinige mooie novemberdagen namen we de trein naar Rheden om daarvandaan een klein stukje te lopen naar het bezoekerscentrum.

Vanaf het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten wandelden we de gele route van slechts 9 kilometer, maar als je onderweg regelmatig fotostops hebt, kun je over 9 kilometer een hele middag doen.

Het eerste deel van de wandeling ging vooral door prachtige beukenbossen. Het zonnetje scheen en de blaadjes leken wel van goud.

De hele wandeling bleef ik mij verwonderen over de schoonheid van het landschap. Dit was genieten met een hele grote G.

Er stonden veel paddenstoelen, dit groepje bolletjes  (zwavelkopjes denk ik) kreeg ik mooi met  de lichtjes in de achtergrond.

Dit mooie heuvelachtige laantje fotografeerde ik al eerder ( in mei 2013 , klik HIER voor de blog) en ik weet nog dat ik toen zei dat ik dit wel eens in de herfst zou willen fotograferen. Helaas hadden de bomen hier al bijna al hun blad verloren, maar toch vond ik het een mooi beeldzo.

Na de vele regen van de dagen ervoor was het behoorlijk vochtig in het bos, waardoor het zonnetje voor wat verdamping zorgde, wat ook weer een mooi plaatje opleverde. Het was een kraakheldere dag,maar in het bos was het op sommige plekken wat mistig. En  eigenlijk hoopte ik daar ook een beetje op: mist en zonnestralen. Maar het fotograferen van die magische momenten valt nog flink tegen. De sfeer is gewoon niet zo mooi over te brengen.

Nog een herfstsfeer plaatje

Ik bleef fotograferen, meer dan 400 foto's....en dan is het selecteren voor de blog een hele opgave.

Ik had mijn statief meegenomen,dus bij dit kleine watervalletje heb ik met lange sluitertijden gespeeld. 1/6 seconde om een beetje dat melkachtige te krijgen in het watervalletje.

Daar vlakbij was een grote vijver, waar deze dodaarzen zwommen, de geelbruine kleur van het water is de spiegeling van de bomen langs deze vijver.

En weer zo'n mooi stukje bos.  Voor mij was dit de eerste keer dat ik in de herfst hier wandelde. Ik ben er vaker geweest maar dan in het voorjaar of nazomer. Maar voor mij is het zeker,hier wil ik volgend jaar weer in de herfst naartoe.

Nog een paar zwammetjes. We zagen ook nog mooie porseleinzwammen, maar het was inmiddels al na drie uur en we merkten dat de zon in het bos niet meer voldoende licht gaf,dus de sluitertijden werden te lang,en omdat de tijd zo snel ging, moesten we toch een beetje voort gaan maken,om om nog voor het donker terug te  zijn bij het bezoekerscentrum.

De Posbank

Vanaf een van de bekende uitkijkpunten over de heuvels van de Posbank zag ik de herfstkleuren langzaam verdwijnen in het laatste zon licht.

Herfst op de Posbank

Pestvogels in Leiderdorp

Vanaf  begin november hou ik Waarneming.nl in de gaten of  de Pestvogels uit het hoge noorden richting ons landje komen. Het wisselt per jaar,  zo waren er vorige winter nauwelijks pestvogels te zien terwijl er een jaar eerder hele groepen langdurig op dezelfde plek bleven. Soms heb je geluk dat ze neerstrijken op een plek dichtbij huis, en zo had ik het geluk dat al begin november pestvogels werden gemeld in mijn woonplaats en een dorp verderop.

De eerste melding zag ik op donderdag 3 november, dus vrijdag 4 november heb ik de waarnemingen goed in de gaten gehouden. En ja hoor,  ze zaten in Leiderdorp, nog geen 2 km fietsen vanaf huis. Ik hoefde dus niet lang na te denken om de fiets te pakken (ik was gelukkig vrij) om zelf een kijkje te nemen.

Zoveel pestvogels bij elkaar had ik nog nooit gezien

En zelfs behoorlijk dichtbij.

Met een besje,  nee...met twee besjes. De vogels hadden waarschijnlijk honger want soms schrokten ze wel 10 besjes achter elkaar naar binnen.

Mooi in de herfstkleuren. Wat baalde ik hier dat het zulk donker en grijs weer was, met een blauwe lucht en een zonnetje zou dit zeker mijn foto van de maand november zijn geworden.

En nog eens met een besje, helaas niet helemaal scherp maar vanwege het unieke moment heb ik hem toch in de blog gezet.

Zes op een rij

Die vrijdagmiddag werd het on half 4 zo donker dat ik geen fatsoenlijke foto kon maken. Later hoorde ik dat de vogels er om kwart voor 4 vandoor zijn gegaan.

Een dag later,  toen er een zonnetje scheen en er zelfs blauwe lucht te zien was, ben ik terug gegaan in de ochtend......

Wat een verschil met een dag eerder, prachtig licht en de vogels werken goed mee. Deze had net een wesp uit de lucht geplukt.

Een mooie volwassen pestvogel met  de gele staartpunt en de gele strepen op de vleugels.

Deze ochtend waren er nog maar 3 pestvogels aanwezig, maar dat maakte mij niet uit, deze drie bleven prachtig poseren voor de tientallen fotografen die er waren.

Een juveniele pestvogel,de gele vleugelstrepen ontbreken.

Dit is genieten,  wat zijn het toch mooie vogels. Ik vind trouwens hun Engelse naam veel beter  passen: Bohemian Waxwing.

Nog eentje tussen de herfstblaadjes

Langzaam kwam er vanuit het westen een inktzwarte lucht aan. De zon scheen nog uitbundig en daar waren wij als fotografen blij mee,  zo mooi om de vogel in het licht te zien, met in de achtergrond de donkere lucht.

En nog maar een herfstplaatje, deze foto is mijn persoonlijke favoriet van de serie.

En nog even met zijn tweetjes.....voordat de bui losbarstte. Gelukkig kon ik bij Henk in de auto schuilen.

Na de regenbui werd het niet meer zo mooi met het licht, de vogels bleven wel maar er kwamen steeds meer buien, en sneller achter elkaar. Omdat ik nog naar huis moest fietsen,besloot ik niet langer te blijven, ik had prachtige foto's. Hopelijk blijven de pestvogels de  hele winter aanwezig, want van zo'n mooi beestje krijg je gewoon niet snel genoeg.

Zuidpier IJmuiden: Oktober

In oktober ben ik weer een middagje naar de Zuidpier in IJmuiden geweest. Samen met Yvonne hebben we ons de hele middag vermaakt op het strand en de pier met de leuke vogeltjes die daar rondlopen of op de rotsblokken zitten te rusten. De dag eindigde met een niet al te spectaculaire zonsondergang, maar dat mocht de pret niet drukken want  wat hebben we een geweldig mooie dag gehad.

Een jonge zilvermeeuw met op de achtergrond de mindere kant van IJmuiden......

Op het strand troffen we al direct een groep drieteenstrandlopers aan, het zijn hele snelle vogeltjes die bijna nooit stil staan. Van die schaarse stop momentjes maken we dan even dankbaar gebruik om een foto te maken.

De zon was fel, dit was echt midden op de dag en dan valt de belichting niet mee, pfff, wat was dat lastig. Bijna alle foto's van de middag verdwenen in de prullenbak. Pas vanaf half 4 werd het licht zachter en mooier.

Zo lief, deze twee steenlopertjes knus samen op een rots. Het water kwam steeds hoger waardoor de vogels het ook hogerop zochten. Bij laag water zoeken ze eten tussen de drooggevallen stenen en basaltblokken, nu het water omhoog komt gaan ze op zoek naar en mooie rustplaats.

Nog eentje van die stelletje

Een ander koppeltje steenlopers op een andere plek.

En eindelijk kwam er een paarse strandloper in beeld, nog wel aan de kant waar we met tegenlicht fotografeerden, maar ik zie deze mooie vogel niet zo vaak, en al helemaal niet zo dichtbij.

Later op de middag kwamen er wat sluiers van wolkjes voor de zon, het licht is dan meteen zachter en maakt de foto's mooier vind ik.

Nog eentje van dit steenlopertje, heel relaxed op 1 pootje

Het lukte ons om op ongeveer 3 meter van de vogels te komen, en zo konden we ze dus behoorlijk dichtbij fotograferen. Dit was niet ingezoomd....

Een van de vuurtorens

En daar was een aangename verrassing, heel dicht langs de pier zwom een eidereend (vrouwtje). Ik had nog nooit een eidereend gezien, dus ik was hier heel blij mee, vooral omdat ze zo vlak langs de pier kwam zwemmen.

Even later draaide ze om en zwom weer wat verder weg......en wij liepen nog even terug naar het groepje vogels op de rotsen.

Daar is de paarse strandloper weer, maar nu aan de goede kant van de pier, met de zon achter ons.

En nog eentje omdat het zo'n schattig bolletje vogel is.

We zagen ook nog oever piepers, de foto die ik daarvan maakte kwam niet door de blog selectie, maar wel een leuke waarneming. Het wordt wat later, de zon gaat om kwart over 6 onder, dus wij lopen richting strand om daar nog een keer de drieteenstrandlopertjes te fotograferen.

Wat zijn het toch  leuke vogeltjes

Drieteenstrandlopertje met mooie spiegeling.

En ook Disney-Pixar vind de drieteentjes leuk....

Meeuw in de branding met Zandvoort op de achtergrond.

Drieteenstrandlopertjes bij het laatste licht van de ondergaande zon

De zon is onder en een enkele meeuw vliegt voorbij

Het was een heerlijke dag, supermooi weer, zonnig,bijna geen wind en vogeltjes die goed meewerkten.
Jammer dat we de aanwezige sneeuwgorzen hadden gemist, dan had de dag helemaal top geweest, maar ook nu ging ik moe maar dik tevreden terug naar huis



Foto van mij, gemaakt door Yvonne De Vries.








Jammer dat de Zuidpier een behoorlijke onderneming is om daar met het OV te komen,want het is een prachtige plek om vogels te fotograferen. Deze dag heb ik enorm genoten,vooral van de momenten dat je op enkele meters afstand staat en de vogels gewoon door gaan met poetsen en rusten. Genieten met een grote G.