Het is ieder jaar afwachten. Hoe staat het boekweit erbij? Wanneer staat het op een goede hoogte dat je nog wel een ree ziet en niet alleen oortjes. En wat zouden de Schotse Hooglanders dit jaar doen?
Lekker hoor....
De laatste vraag werd al snel beantwoord. Bij aankomst zag ik een nieuw hek. Koe-proof en de reeën konden het veldje met boekweit nog wel bereiken. Op dinsdag 22 juli bezocht ik in de loop van de middag tot in de avond de locatie. Dit jaar lieten de reeën de aanwezige fotografen niet in de steek en kwamen regelmatig even snoepen van de bloemetjes en het groen.
Hieronder een selectie van de foto's die ik daar kon maken.
Al in de middag kwam er een reegeit even kijken. Ze was heel alert en had ons wel in de gaten. Ze ging wel het veldje op.
Even later gevolgd door een bok. Hij leek interesse te hebben in mevrouw ree, maar liep er toch voorbij en vond het boekweit interessanter.
Stampertje was er ook
3 reeën, maar vaak met de kop omlaag, grazend.
De bok, helemaal achterin het veldje.
De koeien waren er wel maar lagen nu buiten het omheinde veldje wat te herkauwen. Dat dorre gras vonden ze vast niet zo lekker als het sappige boekweit.
Fotograferen door een hek voelt toch wat onnatuurlijk en soms zat het best in de weg. Met het lage standpunt vormden de voorste bloemen een mooie wazige omlijsting. De reegeit denkt er het hare van.
Maar ze is niet bang. Er waren ongeveer 5 fotografen aanwezig en we waren allemaal heel rustig. Het enige wat je hoorde waren de camera klikjes en die waren ook best zacht.
Steeds even opkijken, ohhh jullie zijn er nog..... en daarna weer verder eten.
Een andere reegeit stond midden op het veld en keek even nieuwsgierig op, om daarna weer met haar kop tussen de bloemen te verdwijnen.
Het kleine reekalfje stond echt ver weg, maar wat is dat een schattig diertje. En al even alert als de ouders.
Wat later op de avond stond de kleine wat dichterbij, steeds in gezelschap van 1 of meer kraaien. En op de achtergrond zit nog een konijntje.
Zoef de haas kwam ook nog langs.
Links het hek waar we doorheen moesten fotograferen en op de grond zit een groene specht (bewijsplaatje).
Het veldje...en mooie wolken. Het had de hele ochtend geregend die dag, maar vanaf een uur of 3 was het heerlijk weer.
Dit was weer zo leuk om mee te maken. Het is een flinke reis met het openbaar vervoer, maar zoiets doe ik ook niet elke week. We hadden geluk met de dag (lekker rustig, goed weer, boekweit nog niet heel hoog en ongeveer 5 reeën), dat is ook wel eens anders geweest. Maar ik zeg nu.....volgend jaar weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je de tijd hebt genomen om een kijkje te nemen op mijn blog. Bedankt voor je reactie
groetjes Ghita