Amsterdamse Waterleidingduinen: september / oktober 2017

En toen kregen we eind september toch nog een paar mooie dagen, gevolgd door enkele mooie dagen begin oktober. De damhertenbronst is in deze periode op gang aan het komen en de eerste burlende en vechtende herten kon ik al fotograferen. Maar dat komt in een aparte bronstblog. Nu een blogje AWD varia, want als zomer overgaat in herfst is er van alles te zien in de natuur.

Sprookjesachtige sfeer...

Eind september, een paar mistige ochtenden, gevolgd door zonneschijn. Dan is het genieten in het bos.

Spinnenwebje met druppeltjes, helaas waren alle macro foto's niet scherp, nog even oefenen dus.

Porseleinzwammetje met een twinkeltje, wat zijn het toch leuke fotogenieke paddenstoeltjes.

Damhertje tussen de duindoorn struiken

Een vos fotograferen in de Waterleidingduinen lijkt misschien makkelijk, maar voor mij blijft het een uitdaging om ze ook heel mooi te fotograferen, het liefst ook met wat omgeving erbij.

Dorstig damhertje

Zwevend hazenpootje

Nog steeds eind september, de herfsttekenen zijn al duidelijk zichtbaar

En de herten eten zich vol aan de eikeltjes die overal op de grond liggen nu.

De bronst begint heel langzaam op gang te komen, soms hoor je al wat burlen, en de damhert mannetjes verzamelen zich steeds meer rond de bronstplekken. 

Aan de bomen, volop herfst

Op de grond, nog steeds een beetje zomer met deze parende heidelibellen.

De kardinaals muts met de roze bloemen en oranje vruchtjes hoort ook bij deze tijd van het jaar.

Vossen onderonsje

En na een wisselvallige eerste oktoberweek was het op zondag 8 oktober weer eventjes zomer met veel vlinders, zoals deze argusvlinder

Bont zandoogje

En het icarusblauwtje

Parende argusvlinders

Inmiddels is het 12 oktober en is de bronst echt begonnen. Daar ga ik een aparte blog aan besteden, dus nog even geen burlende en vechtende damhertmannen maar deze schattige hertjes...

Gewoon een lief momentje

Ook veel vossenfoto's die ik niet allemaal in deze blog kan plaatsen, deze vond ik wel heel mooi dat ik hem een plekje in dit blog gun. De vos met de mooie sprekende ogen.....misschien later nog een aparte vossenblog......

Zoveel bezoekjes aan de AWD leverde teveel foto's op, de paddenstoelen heb ik daarom (op een paar na) maar even apart in een collage gezet.


Inmiddels ben ik nog een paar keer in dit mooie gebied geweest, natuurlijk voor de damhertenbronst. De volgende blog zal in het teken van deze dieren staan en waarschijnlijk volgt er daarna nog een blogje AWD...want het gebied verveelt mij nooit, hopelijk jullie ook niet...

Midweekje Eifel, omgeving Kronenburg

Zoals ieder jaar gaan Jeroen en ik begin oktober nog lekker een weekendje of midweekje weg. Dit keer was het een midweekje Kronenburg, midden in de Eifel. Ik hoopte op herfstkleuren en mistige ochtenden met daarna de zonneharpen van de doorkomende zon in het bos.

Maar helaas, de natuur laat zich niet dwingen en het weer laat zich niet sturen en zo hadden wij een paar dagen met veel wind en 1 totaal verregende dag.

Dinsdag, een dag met af en toe een regenbuitje en wat schaarse opklaringen. We combineerden een aantal wandelingen tot een rondwandeling van zo'n 14 kilometer. Hier een zicht op het oude stadje Kronenburg en de herfstkleuren.

De routes zijn goed aangegeven, hier wandelden we nog de KB10, waar we wat verderop overstapten op de KB9.

Na de regenbui...

en vlak voor de regenbui....

herfstkleuren beginnen te komen...

Er stonden veel vliegenzwammen maar vaak goed bedekt door gras en ook op donkere plekken. Het was zwaar bewolkt en in het bos was fotograferen al helemaal niet te doen, deze stond net buiten het bos. Veel tijd besteedde ik nu niet aan de paddenstoelen, we waren immers aan het wandelen, en als ik eenmaal plat ga voor de zwammen, moet Jeroen erg lang wachten. En dat was bij 10 graden en een frisse bries geen pretje...dus we liepen lekker door...

Nou ja, ik kan het natuurlijk niet laten paddenstoelen te fotograferen als ik ze op een redelijk mooi plekje zie.

Aan het einde van de rondwandeling, een mooi zicht op Kronenburg. Helaas was er geen zon op dat moment, dus de herfstkleuren komen niet helemaal goed uit de verf.

Op het dak van een boerderij zat een witte kwikstaart. Verder hebben we heel weinig vogels gezien, waarschijnlijk vanwege de wind. Ook wild zagen we deze keer niet, wel sporen van herten en zwijnen.

Terug in het bungalow park kwam het zonnetje toch even door, dus besloot ik nog even alleen met mijn camera naar buiten te gaan en naar het oude stadje te lopen. 

Uitzicht vanaf de burcht

En de andere kant

Doorkijkje.

Vlak na deze foto kwam er alweer een bui aan, en besloot ik terug te gaan naar het huisje.

De woensdag zou een droge dag worden, maar wel weer bewolkt.

Koeien met in de achtergrond de herfstkleuren.

uitzicht op de omgeving, we zouden later die dag over de heuvel rug aan de overkant terug lopen naar Kronenburg, een lange mooie wandeling van ongeveer 16 kilometer.

Nieuwsgierige paarden. Als ik dieren zie moet ik even stoppen, even een aai geven en foto's maken. en zo'n landschap met deze dieren op de voorgrond spreekt mij toch meer aan dan alleen een landschap.

Dus ook bij deze koe moest ik even stoppen...

bijna terug in Kronenburg. Een dag later wandelden we naar het plaatsje Berk om daarvandaan nog een wandeling te maken. Helaas ging het zo hard regenen en waaien dat we halverwege de wandeling een doorsteek hadden gemaakt naar Kronenburg terug. De hele wandeling zal dan moeten wachten tot een volgende keer, want de omgeving daar is zo mooi....daar willen we echt nog een keer terug.

Nog van dinsdagmiddag toen er even wat zon was....

autumn colors

We genoten van de twee dagen dat we heerlijk erop uit konden en tijdens de wandeling amper andere mensen tegen kwamen. Wat een rust, wat een mooie omgeving. Het was prachtig met de herfstkleuren, die schoonheid kan ik niet overbrengen in de foto's maar wij hebben beiden een paar keer stilgestaan tijdens de wandeling en in stilte genoten van het moois om ons heen. Zeker voor herhaling vatbaar, en dan hopelijk en keer met mooi weer.

IJmuiden aan Zee ; september 2017

Deze blog had eigenlijk de titel Zuidpier IJmuiden moeten krijgen, maar omdat het op de pier zo ontzettend tegenviel met de vogels en bijna alle foto's vanaf het strand gemaakt zijn, heb ik de titel hier maar op aangepast.

Donderdag 28 september zou een rustige dag met weinig wind worden en alleen 's morgens wat regen. Ik was aan het einde van de ochtend op het ruime strand van IJmuiden en zag in de verte een klein groepje strandlopers. Verder waren er vooral veel meeuwen, en......helemaal geen andere mensen.

Een groepje rustende strandlopers, drieteen strandlopers en twee bonte strandlopers. Langzaam ben ik dichterbij gekropen en kon tot zo'n 5 meter naderen. Dat is het voordeel van alleen op het strand zijn, geen honden die de boel verstoren, geen wandelaars, geen andere fotografen. Als ik toch de boel zou verjagen, dan had ik alleen mijzelf ermee en hoefde ik geen andere fotograaf boos te maken door mijn actie.......

Maar de vogels bleven rustig in mijn nabijheid, door het opkomende tij kwamen ze zelfs wat in beweging.

De drieteenstrandlopers waren vrij rustig, geen rennende vogeltjes maar rustig fouragerend in het lage water.

De lichtomstandigheden waren niet best, het was zwaar bewolkt en erg donker, ik heb aardig moeten overbelichten om geen blauwe vogels te krijgen.... en ja, gebrek aan licht betekent ook geen lichtje in het oogje....

Soms werd het even ietsje lichter. Dit vogeltje kwam heel dichtbij.....

In de branding

De oogjes vallen dicht, net nu er even een waterig zonnetje doorkwam

En er werd weer gerust,

Heerlijk om ze van zo dichtbij te zien, en zo op hun gemak...

Het water kwam opzetten en de vogels kwamen weer in beweging, ik moest zelf ook opletten om geen natte voeten te krijgen, of natte camera die ik zo laag mogelijk voor mij hield.

Bonte strandloper aan de wandel

Rustende bonte strandloper

Toen viel mijn oog op een klein scharrelend vogeltje, wat verder op. Door de kijker zag ik dat het de zilverplevier was, die hier al een tijdje zat. Langzaam liep ik zijn kant op en net zoals bij de strandlopertjes naderde ik laag bij de grond heel rustig en langzaam. Zolang de vogel zijn ding bleef doen was het goed, als hij alert werd, bleef ik stil, tot de vogel weer doorging met scharrelen.

Wat een geluk dat ik deze mooie vogel zo goed kon fotograferen.

Hieronder een selectie van de vele foto's die ik maakte.

Nadat ik heel veel foto's van dit zilverpleviertje had gemaakt, wandelde ik de pier op....daar is ook vaak veel te zien. Maar deze keer helemaal niet, geen vissers , bijna geen vogels en ik zag ook nauwelijks andere fotografen, dat is ook wel eens anders...

zelfs de steenlopers lieten het afweten . 

Ze zaten allemaal beneden op de rotsen, en omlaag fotograferen vind ik niet mooi, dit was de enige die ietsje gunstiger zat, geen topfoto maar toch....de steenloper hoort gewoon erbij als je een blogje over de vogels bij IJmuiden maakt.

Dankzij de vogels op het strand werd het toch een geslaagd fotodagje, al had ik ook graag de grote sternen en de rosse grutto's vast willen leggen. Deze vogels zag ik ook maar de grutto's gingen er vandoor nog voordat ik mijn camera had gepakt en de sternen waren zo schuw, die vlogen ook snel weg.

Maar wie weet zijn de omstandigheden in oktober nog een keer gunstig, en dan misschien toch met een wind uit Zuid-west, want ik denk toch dat er met een wind uit het oosten minder vogels zijn.