donderdag 30 mei 2019

Amsterdamse Waterleidingduinen : Mei

Waarschuwing vooraf: Dit word een blog met veel foto's.
De maand mei is weer voorbij en ik kijk met een grote glimlach terug op afgelopen maand.
Ten eerste had ik vakantie en ben ik naast weekendjes weg, rondjes op de fiets dichtbij huis ook meerdere keren in de AWD geweest. Er is zoveel te zien nu......
van macro tot furry.....en alles daartussenin.



De vosjes blijven mij trekken, maar ik kies wel de momenten dat het rustig is en de vossen op hun gemak zijn....want alleen dan kan ik de foto's maken zoals ik graag wil. Hier een vosje met in de achtergrond een tweede vos.



De duinen op een minder zonnige dag, maar dat vind ik niet erg.....de zwaluwen vlogen ons om de oren.




De viervlek, een van de vroege libellensoorten die je in de duinen kan fotograferen.



Helemaal uitgeslopen maar de vleugels zijn nog niet droog genoeg om weg te vliegen.
De libel houd de lege larvehuid nog vast waar hij eerder was uitgekropen. Helaas was ik te laat om het uitsluipproces te volgen.



Viervlek in het riet.....zat gelukkig redelijk vrij


Deze foto laat zien dat het uitsluipen niet altijd goed gaat. De vleugels zijn nog verschrompeld terwijl de libel wel bijna droog is...ook het oppompen van het lijfje is niet gelukt.....arme libel.

Het is ook weer de tijd dat de zandhagedissen zich laten zien, opwarmend op een boomstam of gewoon op de bladeren.



Het is paartijd bij de hagedissen en in die periode kleuren de mannetjes mooi groen



En dan heeft meneer hagedis alleen oog voor het vrouwtje en laat het lekkere hapje, de mier, met rust.



Stoere man


De vrouw..


En even samen, helaas niet allebei scherp


Ook de boomkikkers kun je weer vinden, goed zoeken want ze vallen soms nauwelijks op in het groen.


Deze was net omhoog aan het klimmen naar een zonnig plekje. Leuk om de handjes en voetjes met zuignapjes te zien.



Grumpy, deze boomkikker had echt geen zin om op de foto te gaan. Hij keek echt een beetje chagrijnig.



De zonnedauw is nog heel klein, altijd leuk om te fotograferen.



De sporenkapsels van het ruig haarmos, je ziet het op de velden als grote oranje plekken...



Klein paars bloemetje, reigersbek....er staat best veel van dit plantje in de duinen.



Piepklein spinnetje, de komkommerspin, ja het heet echt zo.



De st. Jacobsvlinder, net als de kleine vuurvlinder, kleine parelmoervlinder, en icarusblauwtje een soort die je in mei volop kan zien.



 Tussen het riet



Juffertjes zijn er in vele soorten, dit is een van de blauwe juffers, maar ik weet niet welke.


Juffertje in het groen



Kiekeboe



De rups van de st. Jansvlinder.... op dit moment spinnen deze rupsjes zich in hun gele coconnetjes en vanaf half juni vliegen op deze plek de vlinders rond.



icarusblauwtje, een van mijn favoriete vlinders


En nog even de mooie zijkant.

Ik heb ook al de argusvlinder meerdere keren gezien, maar deze vlinder zit vooral op de grond, dus de foto's die ik daarvan had , zijn niet door de blog selectie gekomen, wie weet later deze zomer....



Vogels....ze zitten toch meestal te ver weg voor een mooie foto.


Boerenzwaluw, kievit, roodborsttapuit, kneu, fitis, putter, vink, braamsluiper en nog een keer de fitis.



Een vogel die wel heel dichtbij zat was de morinel plevier. Deze is al uitgebreid aan bod gekomen in deze blog.




De landschappen vind ik toch wel het mooiste als er ook een leuke wolkenlucht is....hier dreigende buienwolken, maar we hielden het droog.


Hertje in het avondlicht aan het einde van alweer een mooie dag.



En dan nog een selectie vossenfoto's.
De wintervacht verdwijnt.....











Welterusten......


En alvast een sneak preview voor de volgende blog....



Wat kan ik toch genieten van het wandelen en fotograferen in de Waterleidingduinen.
Ik ben in mijn vakantie regelmatig geweest en iedere keer was anders. De weersomstandigheden waren beter dan vorig jaar in deze periode, al was de wind toch altijd wel aanwezig en soms irritant (zand).....

donderdag 23 mei 2019

Plevier plezier

In mei 2013 had ik ook al een blogbericht met deze titel.
die blog is nog steeds een van mijn mooiste series ooit.
Voor den nieuwsgierigen...... KLIK HIER


Maar ook dit blogje is de titel plevier plezier waardig. Ik had tot afgelopen weekend nog nooit van de morinelplevier gehoord.  In mijn geliefde Waterleidingduinen bleek een koppeltje zich al een paar dagen op te houden. Dan is het altijd afwachten of ze er nog steeds zitten als je ook een bezoekje brengt aan deze leuke vogeltjes.



Het was een wat sombere ochtend, zwaar bewolkt en soms wat gespetter. Maar dat mocht de pret niet drukken. 


We hoefden niet heel lang te zoeken, er waren al twee fotografen ter plekke en dan weet je meteen dat je goed zit. Dan is het een kwestie van standpunt innemen (lees: plat liggen) en hopen dat ze wat dichterbij komen.


Even waren man en vrouw dicht bij elkaar,  maar net te ver achter elkaar om ze allebei scherp te fotofraferen. Bij deze vogels, die broeden in in de noordelijke hoogvlakten. In Nederland is het een doortrekker en het is een zeldzame vogel hier.



Het mannetje en vrouwtje zijn lastig van elkaar te onderscheiden. Bij deze soort is het vrouwtje opvallender gekleurd, feller en  meer getekend.



In het duinlandschap



Op het veldje waar de pleviertjes rondscharrelden, stonden veel duinviooltjes. Dus toen de vogels even wat verderop zaten, maakte ik een foto van de bloemen. 
Ik hoopte dat een van de twee vogels vlakbij zo'n bosje violen zou gaan zitten, maar dat gebeurde niet.





Maar soms heb je dan zo'n paars bloemetje in de voorgrond.
De vogels hebben een enorme schutkleur, je ziet ze bijna niet in dit landschap met vrijwel dezelfde kleuren.






Totaal niet bang kwam een van de twee steeds dichterbij













En dan zit zo'n vogeltje op ongeveer een meter afstand en schud even zijn veertjes los.




Gaap...... vermoeiend hoor dat poseren.




De andere vogel zat wat verderop.





De vogel op 1 meter liet het zelfs toe dat ik even inzoomde en zo een portretje kon maken.





En nog eentje met een wat paarse gloed van de viooltjes op de voorgrond.
Veel foto's leken op elkaar. Na een uurtje hebben wij de beestjes verder met rust gelaten. 

Ik had nog kunnen wachten op wat meer actie of interactie tussen de vogels, maar het werd wat drukker met fotografen. Het was inmiddels ook behoorlijk koud geworden en ik was al dik tevreden met deze serie (en nog meer mooie foto's die ik niet in deze blog heb opgenomen). We vertrokken riching parkeerplaats en dronken nog een kop koffie in de nabijgelegen strandtent. Op een mooie, geslaagde ochtend. Genieten met een hele grote G.