dinsdag 24 september 2024

Zomer terugblik

 De zomer is met stipt mijn minst favoriete seizoen. Met name de maand augustus vind ik allesbehalve leuk. Het is vaak warm, er zijn veel onaardige insecten (wespen, muggen, dazen), de natuur is droog en dor en de vlinders zijn een beetje aan het einde van hun vliegtijd. Het enige wat ik leuk vind in de zomer zijn de lange dagen, dus ook nog in de avond op pad kunnen en.....de vlinders en libellen. Die laatsten had ik al uitgebreid laten zien in mijn vorige blog, dus in deze blog..... 

Wat was er nog meer te zien deze zomer.

Op een avond in juli lag dit vosje voor ons op het pad. Snel laag bij de grond om de foto zo te maken met een rustige achtergrond. Even geen zon, dus mooi zacht. Misschien wel mijn mooiste vossenfoto van dit jaar.

Eindelijk vond ik ook een roze sprinkhaan.

En half september waren er toch weer wat meer boomkikkertjes te vinden. Al moet je echt goed zoeken, ze hebben vrijwel dezelfde kleur als de varens waar ik ze in aantrof.



Damherten met mooi bastgewei, eind augustus vegen ze de basthuid eraf en dan zijn ze half september klaar voor de bronst, die tot oktober doorgaat.



Zwaan met zwaantje

Blauwe reiger


Jong vosje, inmiddels al bijna volwassen. Tegen het einde van het jaar worden de jonge rekels verjaagd uit het gebied waar zij zijn opgegroeid. Moervosjes blijven vaak nog wel hangen en helpen soms moeder het jaar erop met de jongen.


Hier een volwassen vosje met alweer een prachtige volle staart en beginnende wintervacht.


Jonge vos in het zand


Bambi

Ik heb dit jaar heel weinig hindes gezien en ook nauwelijks jonge damhertjes.


Natuur dichtbij huis, letterlijk om de hoek.

Klein nijlgansje doet een dansje

Gewoon schattig

En weer terug naar de Waterleidingduinen waar altijd wel wat te zien is.

Damhert met net geveegd gewei (eind augustus)

Het enige stukje heide in de AWD. Helemaal in het zuiden van het gebied bij de Zilk.

En daar stond het water nog steeds hoog.

Damhert klaar voor de bronst, het gewei is geveegd en hij krijgt al een dikke nek.

Dit spitsertje zal alleen maar toekijken straks naar de grote mannen.

In september vond ik toch nog wat icarusblauwtjes.

En er werd nog gepaard

Ook de Heidelibellen waren vaak samen te zien half september.

Meer vocht in de lucht, meer kleur tijdens de zonsondergangen.

September had al een wisselvallige week met buien en opklaringen....dus ook regenbogen. Dit was echt een gevalletje "op het juiste moment, op de juiste plek"

Er komt nu weer een leuke tijd aan wat fotografie betreft, maar ook een tijd dat het weer nogal eens dwars kan liggen (regen en wind tegelijk). Ik ben benieuwd naar de damhertenbronst. Ik hoop dit jaar weer lekker het bos in te gaan voor paddenstoelenfotografie en wanneer het niet te hard waait staat ook de zuidpier of het strand van Katwijk op de planning. Dus genoeg te zien in het najaar.

zaterdag 7 september 2024

Vlinders, libellen en meer kleine beestjes

 Nu de zomer bijna voorbij is, blik ik terug op de zomergasten. En dan heb ik het niet over vogels, maar over libellen, vlinders en ander klein spul dat alleen in de zomer aanwezig is.



In deze collage de waarnemingen op vlindergebied dze zomer. Een mager vlinderjaar want ik merkte echt een afname in aantal van sommige soorten. In de waterleidingduinen waren veel minnder keizersmantels, st. Jacobsvlinders en st.Jansvlinders. Ook icarusblauwtjes waren er nauwelijks, bruin blauwtje heb ik wel gezien maar niet eens op de foto kunnen zetten. Met de argusvlinder gaat het in de duinen wel heel goed, die zag ik zowel in het voorjaar als aan het eind van augustus volop. De bonte en bruine zandoogjes doen het ook goed, zowel in de duinen als in de gebiedjes rond Leiden. 

In deze blog zal ik een paar vlinderfoto's delen die ik zelf erg mooi vind.


De keizersmantel, een opvallende, grote vlinder die vanaf eind juni tot ongeveer half juli te zien is.

Vrouwtje keizersmantel tussen het hoge gras op de gele bloemen van het jacobskruid.

In het zonnetje met het donkere bos erachter in de schaduw.





Het landkaartje, zomergeneratie....in juli veel gezien in een parkje in Leiderdorp. Gek genoeg niet op andere locaties.

Landkaartje met de mooie tekening in de ondervleugels, waar het ook zijn naam aan heeft te danken.

Aan de bovenvleugels (donker) kun je zien dat het de zomergeneratie is. De voorjaarsgeneratie heeft oranje bovenvleugels.


parende st. Jansvlinders

En ineens, half augustus, waren er in 1 vlinderstruik in onze woonwijk 3 soorten vlinders te zien.

Distelvlinder




Atalanta


Kleine vos


De harkwesp was ook weer te zien in de duinen. Dit is een wesp die wel zoemt maar niet steekt. Het is een graafwesp die op zandgrond zijn holletje graaft met zijn vliegensvlugge voorpootjes.

Tijgerspin (wespspin), hier met prooi. Deze soort is afgelopen jaren toegenomen.

Mevrouw tijgerspin

meneer tijgerspin. Die zie je niet zoveel , hij is een stuk kleiner dan mevrouw. En als meneer met mevrouw wil paren, dan is hij daarna een lekker hapje voor haar.


En hier man en vrouw samen.


Dan de libellen. Ook minder in aantal dan voorgaande jaren in de duinen. Een kleine selectie.

vuurlibel man. Het vrouwtje had ik al laten zien in de blog "Eeuwige herfst".


parende juffers

Nog een juffertje, ik vind ze zo grappig met die grote bolle ogen.

Hello


In augustus zie je nog heel veel heidelibellen (bloedrode, bruinrode, steenrode), hier een van deze heidelibellen.

De dazen waren niet grappig, op sommige dagen ben ik zeker 20 keer gebeten. Gelukkig heb ik geen last van zo'n beet, behalve erge jeuk. Deze daas had pech, die zat in de zonnedauw.


Boomkikkers zijn nog steeds moeilijk te vinden, dit hele kleintje zat er wel even mooi bij.

Dit blog was geheel gewijd aan de kleine fladderaars.  In een volgend blog nog een zomervaria met overige foto's van deze zomer.

donderdag 15 augustus 2024

100% schattigheid en een fotografie dilemma

 Het voorjaar staat voor mij al een aantal jaren in het teken van jonge vosjes. Dat begint al in de winter met het zoeken naar de moervossen en mogelijke burchten. En dat was lastig want de laatste jaren zie ik bijna heel de winter geen enkele vos.

Toch heb ik vanaf april een aantal keer jonge vosjes met hun moeder kunnen fotograferen. Hier een lief interactie moment tussen moeder en kind.


 De jongen van 1 moervos heb ik ongeveer 3 weken kunnen volgen, ze kwamen al een tijdje buiten maar bleven eerst nog dichtbij de burcht.

Hello world
 

De moervos 

Diner....vandaag staat er zandhagedis op het menu.


 en melk


"Mama, wil je spelen? "

"Nee, kind.....we gaan eerst even teekjes verwijderen".


moe

Op de avond van Koningsdag was het heerlijk rustig en konden we met een klein groepje fotografen genieten van de jonge vosjes die echt de omgeving gaan verkennen. Als je dan met weinig mensen bent en de dieren de ruimte geeft, dan zie je de leukste dingen.

ik ruik regen...




Nog meer schattigheid

Het begon te regenen

Een week later....in de ochtend kwam ik aanlopen en zag ik heel veel mensen bij de burcht..
Ik zag wat bekenden en sloot daar even aan. Net toen ik overwoog weg te gaan kwam moervos eraan met 3 jongen en ging vlak voor mij zitten om 1 van haar jongen te knuffelen.



Na dit knuffelmoment vond ik het genoeg. Ik wandelde verder, want er is meer te zien dan alleen vosjes. En ik kon niet aanzien hoe mensen achter de moervos en haar welpen aan renden.... met wel tien tegelijk.

Het jonge vosje vind er ook wat van.....


En een paar dagen later stonden er deze borden rond de burchten. 


De laatste twee jaren zag ik steeds meer ( dagjes) mensen bij de burchten. De sociale media, en in het bijzonder grote Facebook groepen (wandelgroepen en verschillende fotografie groepen ) met meer 100.000 leden, zorgden voor een enorme toestroom van mensen, die ik dan ook burcht toeristen noem (omdat ze de rest van het jaar niet in dit duingebied komen).  Verstoring was er zeker en daarom snap ik de afsluiting van de gebieden ook. 

In de wereld van de vogelaars is er een woord voor: Twitchen, het gericht zoeken naar een bijzondere vogel, geïnformeerd door derden. Ik zag bij de vosjes hetzelfde gebeuren. 50 man bij een burcht.....dat is niet leuk meer voor de dieren. Dus als fotograaf vond ik het jammer dat de gebieden werden afgesloten, maar als mens en als dierenliefhebber had ik er begrip voor.

Dus het dilemma....wel of geen jonge vosjes fotograferen?  Ik vind vossen ontzettend leuke en mooie dieren, dus ja....ik kan mooie foto's maken, ook van schattige welpjes. En ik deel mijn foto's ook in deze blog en op mijn eigen facebook tijdlijn. Mijn blog heeft maar een klein aantal bezoekers en ook niet iedereen gaat naar aanleiding hiervan volgend jaar op vossenjacht. Daarnaast volg ik de vossen in de duinen al sinds 2010 en plaats ik ook blogs over deze dieren. Dat wil ik zo houden, want het is mijn blog, mijn digitale fotoboek met mooie herinneringen. Maar wanneer fotografie ten koste van het dier gaat, laat ik het aan mij voorbij gaan.

 De foto's hieronder zijn van juni en zijn allemaal gemaakt op momenten dat er weinig mensen waren. De vossen waren relaxed, kregen de ruimte en gingen hun eigen gang, wat wij vanaf een afstandje konden vastleggen. 

En al wandelend zie je dan toch weer een andere ouder vos met een jong dat niet zo heel klein meer is.


twee jongen


knuffelmomentjes

Verliefd op dit schattige kleintje en voor mij persoonlijk een van mijn mooiste foto's van de jonge vosjes dit jaar. Deze was nieuwsgierig en kwam onze richting in lopen.

Het is weer teken verwijder tijd.


In de avondzon, al bijna een volwassen vos. Dit is dus één van de vosjes van het begin van deze blog, maar ik heb geen idee welke.  
Vlak na deze foto zag dit vosje een konijn, en ging er razendsnel achteraan. Met dat jacht instinct zit het wel goed.

Een heel ander welpenjaar, ik heb niet echt 1 vossenfamilie gevolgd, want na de afsluiting zaten de jonge vosjes overal verspreid. In juli gaan ze helemaal hun eigen weg en zijn ze bijna net zo groot als hun ouders. Daarom laat ik het wat jonge vosjes betreft bij deze blog. Hoe het volgend jaar zal gaan, we wachten het af. Het zal mij niet verbazen als in het broedseizoen het hele gebied afgezet wordt en je even niet van de paden mag. Ik snap het wel. We gaan het zien. Gelukkig is er zoveel meer wat natuurfotografie betreft dan alleen vossen, dus ik blijf lekker fotograferen in de natuur.

Deze blog bevat een selectie van de foto's. Meer foto's kun je HIER bekijken.