zaterdag 30 juni 2012

Polders Poelgeest: juni 2012

Ook in juni was ik regelmatig met mijn camera in de Poelgeest polders. Hieronder een selectie van de foto's die ik deze maand maakte.
De kleine karekieten (of is dit toch de Snor) lieten zich begin juni een paar keer goed zien, wat hoger in de rietstengel. Jammer dat de tweede vogel verscholen gaat achter een van die stengels.
Arme vlinder....
Hier had de vogel een kleine vos te pakken. Voor mij wel een mooi fotomomentje natuurlijk.
 
Even verderop....alweer een mooi fotomomentje.

een jonge scholekster, wat een lekker wollig verenkleed heeft ie nog.
Moeder was in de buurt, omdat ik ze niet wilde verstoren liep ik rustig verder....
om deze twee kleine plevieren op de foto te zetten.
Bergeend in de avondzon, mooi met die blauwe bloemetjes ervoor.
 
Jahh, dit was een supermoment...een jonge kievit op zo'n 5 meter. Gaaf.
Het beestje kwam zelfs nog dichterbij...
Met zijn tweetjes. Dit zijn dan van die kleine dingen in de natuur waar ik heel blij van kan worden. Jonge beestjes, ongestoord, lekker dichtbij en dan kunnen fotograferen bij het mooie avondlicht.
Een jagend visdiefje is toch ook altijd een leuke uitdaging om te fotograferen. hier bleef hij eventjes stil hangen, maar het viel niet mee om met die harde wind goed te fotograferen, dus geen superfoto, maar ik ben er blij mee, het vogeltje vloog zo dichtbij, erg mooi om te zien.
Gewoon een vertederend natuurmomentje, een jonge ekster wordt door een van de ouders gevoerd. Ook weer geen superfoto, maar het moment was te mooi om niet te laten zien.
Deze jonge lepelaar zat weer heel dichtbij, een paadje dat ik meestal oversla (bij de vieze boerderij) maar deze dag toch weer een keertje nam, en wat een geluk....
Deze lepelaar had wel een rare linkervleugel, gebroken misschien?
 
Nog twee foto's van eerder dit jaar die ik nog was vergeten...
Portretje van een van de muskuseendjes die daar rondlopen, zeer  tamme beestjes dus goed van dichtbij te fotograferen.
En op tweede Pinksterdag werd de zonnige ochtend in een paar minuten een mistige wereld. Deze foto vind ik wel mooi, de mist geeft het een mysterieus sfeertje.
 
Ik ben benieuwd wat ik de volgende maand weer ga zien in de poelgeest polders. Er staan veel distels, hopelijk maaien ze die niet weg, zodat er vlinders op af komen en straks ook de puttertjes wanneer de distelbloemen zijn uitgebloeid. Of dat gaat gebeuren.....zal in de volgende Poelgeest-blog te zien zijn.

zondag 24 juni 2012

Wat is de natuur toch mooi

Op het moment dat ik dit bericht typ lijkt het buiten meer herfst dan zomer, bijna de hele dag regen, een windkracht 6.....dan heb ik toch liever zo'n dag als afgelopen dinsdag. Ik had nog lekker een dagje vrij en ben de AWD ingegaan. Wat was het weer genieten.....zoveel te zien en te beleven. 


Het is altijd een feest om door de Amsterdamse Waterleidingduinen te wandelen. Het gebied zit vol verrassingen en elk seizoen is anders. Nu staat er veel in bloei en de bijen en vlinders zijn er volop te zien. De herten zijn op zijn mooist en als het weer ook meewerkt, is het gewoon garantie voor een topdag.
Damhertmannetje met bastgewei. Ik zag deze dag meerdere mannetjes herten, en bij een aantal zat het bastgewei vol vliegen, niet echt een fijn gezicht, dan zie ik ze liever zoals deze. Mooi he, dat fluwelen geweitje.

In deze tijd van het jaar zie je veel bruine zandoogjes. Ook in het AWD kon je ze niet missen. Deze fladderaar rustte even uit op een stengel en gaf mij de kans om heel dichtbij te komen.

Een boompieper op het topje van de boom. Het beestje zat veel te zingen en was niet de enige. Ik zag op het Vinkenveld veel boompiepers en grasmussen. En als je dan even net onder een heuveltopje gaat zitten, kun je zoveel soorten vogels horen: mezen, vinken, piepers en ja...ik hoorde ook de schaterlach van de groene specht.

grasmus

Een atalanta vlinder tussen het slangekruid. Hier wemelde het van de hommels. Maar ook vlogen er wat libellen, juffers en dikkopvlinders rond.


groot dikkopje (mannetje) , met dank aan Kees Boele voor de juiste naam.
 
Ossetong: mooie paarse bloemetjes ( dank Kees Boele voor de juiste naam), met het bijtje erbij.

Ik moest een beetje tegen het licht in fotograferen, deze fitis of fluiter had iets van een libel in zijn snavel.


De oude moervos blijft toch wel mijn favoriete vosje. Ze loopt al aardig wat jaartjes rond.

Kleine parelmoervlinder, een soort die veel in het duin te zien is in de zomer, dus die zal vast nog wel een keertje voorbij komen in een blog. Deze dag kreeg ik geen mooiere foto dan deze, van de vlinder op de grond.

Er vlogen weer heel veel libellen rond. Naast de viervlek zag ik nu ook veel oever libellen. Ze wilden niet stilzitten....behalve dit stelletje oeverlibellen dan...maar die waren duidelijk met heel andere dingen bezig.
 
Wat was het een mooie dag. Perfect weer, veel moois gezien, zowel flora als fauna.
Het verveelt gewoon nooit en ik kijk alweer uit naar mijn volgende bezoekje.

donderdag 21 juni 2012

Weekendje Schin op Geul: juni 2012

Weekendje Schin op Geul.
Weer even een paar dagen naar ons heerlijke, vertrouwde plekje in Zuid-Limburg. Schin op Geul. Het weekend begon met wat regenachtig weer, maar dat mocht de pret niet drukken. Tussen de buien door was er genoeg licht om lekker met de macrolens aan de slag te gaan.
En dat levert dan mooie plaatjes op van graan (of is dit wat anders)
Het stond er vol mee
Ha, een plantje vol met luis, dat betekent vaak..Lieveheersbeestjes. Ja hoor, ik had ze voor het uitkiezen. Deze zat mooi stil en wou wel even glimlachen.
Graan in de wind. Het waaide eigenlijk te hard om macrofoto's te maken.....
 
De zaterdag verliep wat druilerig en grijs. Maar de zondag.....volop zon!
En dan kun je al snel dit soort vrolijke plaatjes maken. Klaprozen en een mooie blauwe lucht. Leuk detail, het bijtje dat links het beeld in komt vliegen. Aan de klaprozen is te zien dat het nog steeds hard waaide.
Dan wacht je even het juiste moment af om toch die vlinder op het bloemetje te kunnen vastleggen.
Gras, koeien, een Hollandse wolkenlucht. De heuvels verraadden dat deze foto in Zuid-Limburg is gemaakt.
En ook dit is Zuid-Limburg. Het landschap doet een beetje Toscaans aan, en dat treintje, dat is toch wel erg leuk, dat ie net voorbij kwam boemelen. Dit is het stoomtreintje dat tussen Valkenburg en Kerkrade rijdt, ook wel miljoenenlijntje genoemd.
Langs de paden stonden veel bloemen die af en toe door vlinders werden bezocht. Waarschijnlijk waaide het ook voor de vlinders te hard, dus mijn gewenste koninginnepage blijft nog even op het wensenlijstje staan. Wel kreeg ik het dikkopje voor de lens.
Lunchtijd. Vanaf een bankje, even voorbij Gulpen, hadden we dit uitzicht. We keken over het dal naar de overkant, naar de bosrand waarlangs wij die ochtend hebben gelopen.
Na het middaguur ontstonden er steeds meer stapelwolken die er soms wel erg dreigend uitzagen.
Een patrijs. Dat was een mooi moment, want deze vogel had ik nog nooit eerder gezien. We zagen er twee opvliegen en tussen de gewassen van een akker verdwijnen. Maar gelukkig kwam er eentje even tevoorschijn, zodat ik deze foto kon maken, waar ik wel erg blij mee ben.
Nogmaals het prachtige Zuid-Limburgse landschap. Hier wandelen en je denkt dat je in het buitenland bent.
 
Na een rondwandeling van zo'n 18 kilometer, ploften we enigszins moe, maar voldaan op de terrasstoel met een glaasje koude cola en het prachtige uitzicht over het dal van Walem voor ons. Een nieuwsgierige vink kwam even een kijkje nemen.
Ik maakte deze keer wat minder foto's van de vogels rondom het huisje. Jeroen des te meer, zijn foto's staan in een aparte blog.
We kwamen met regen, kregen vervolgens wat grijs weer en gemiezer. Daarna een stralende dag, en de maandagochtend werden we getracteerd op deze mooie donderwolk
gevolgd door een spetterende lichtshow waar de vonken vanaf sprongen. Kort maar hevig was het onweer. En na een half uurtje, kwam er alweer een waterig zonnetje door.
Maar voor ons zat het weekend erop. Met een glimlach en een heleboel foto's keerden wij huiswaards, terug naar de Razende Randstad.
 
Ik  vind het nooit leuk om zelf op de foto te gaan, maar deze spontane foto die Jeroen van mij maakte mag wel in deze blog.
 
Het was weer een heerlijk weekend!
Van dit soort dingen wordt ik gewoon heel blij: Lekker met zijn tweetjes weg van alle drukte van alledag, genieten van de natuur, de rust, het ontspannen leven, elkaar.
Meer hebben we niet nodig om blij van te worden. 
 
 

maandag 11 juni 2012

Kampina: Zonnedauw en meer.......

Zonnedauw, dat kleine vleesetende plantje met die mooie druppeltjes waarmee ze hun prooi vangen en ook verteren. In het natuurgebied Kampina stond het er vol mee langs een van de vennen. Prachtig. Ik ging er plat voor.


Op een heerlijk zonnige zaterdag, 2 juni 2012 vertrokken Henk en ik naar het natuurgebied Kampina. Kampina is een Brabants natuurgebied met afwisselend natte en droge heide, bossen, beken en vennen.
Via Twitter had Henk de uitnodiging van Ank gekregen voor een wandeling in een deel van Kampina. En ik mocht mee. De ochtend brachten we door aan de Oisterwijkse kant van het gebied onder begeleiding van Boswachter Frans, die veel kon vertellen over de planten die we onderweg tegenkwamen. 's middags maakten we een wandeling aan de Boxtel kant van Kampina en daar zag ik het ineens staan...langs het grote ven....
Zonnedauw. Een heel klein vleesetend plantje dat insekten lokt, vangt en verteerd door een kleverige substantie aan het uiteinde van diens tentakeltjes. De prooi voorziet de plant van voedingsstoffen die de plant niet kan halen uit de bodem waar zij leeft....moerasachtige gebieden.

Voor dit plantje wilde ik wel even plat op de grond (en een paar natte knieën oplopen). Ik was helemaal blij met zoveel zonnedauw bij elkaar, en ook niet verstopt tussen andere plantjes maar helemaal vrij in de ietswat opgedroogde modder.
Dit is toch prachtig. Tja, ik kan gewoon helemaal los gaan met mijn camera en marco voorzetlens als ik dit zie. De andere wandelaars moesten veel geduld hebben want ik kreeg er niet snel genoeg van.
Veenpluis. Dit stond ook aan de rand van dat vennetje. Libelles vlogen rond, maar hadden geen rust om even te gaan zitten. En omdat Henk en ik al het nodige oponthoud hadden bezorgd met de zonnedauw, besloten we de libellen met rust te laten en verder te wandelen zodat we nog meer van dit mooie gebied konden zien.
 
De Oisterwijkse bossen en vennen:
Wateraardbei. Een plantje dat bloeit in juni en juli en op de rode lijst staat van Nederland, de plant is de laatste jaren sterk in aantal afgenomen. Het komt voor in matig voedselarme venen, veenplassen, vennen, duinvaleien en nat grasland.
 
De Rosepbeek, met aan weerszijden adelaarsvarens. De zon scheen fel, en dan is fotograferen midden op de dag eigenlijk geen goed idee. De beek lijkt wat bruin, het water is helder, maar de bodem is roodbruin door het ijzer dat hier in zit.
Een weidebeekjuffer, een van de mooiste juffersoorten, vind ik. Dit is volgens mij het mannetje met de blauwe vleugels. Wat een mooie kleuren. Langs de Rosepbeek zaten heel veel van deze juffers, maar ja, de felle zon he.....dus maar 1 enigszins acceptabele foto overgehouden aan de hele fotoshoot.
Voor deze enorme sporekapsels van een mosje schroefde ik met veel plezier even de macro voorzet lens erop. Hier zou ik zo een paar uur mee bezig kunnen zijn.
 
De groene poelkikker is maar een klein kikkertje en is een van de drie soorten groene kikkers die in Kampina voorkomt.
Kampina (Boxtel kant)
Een heel ander landschap, droge gedeeltes, veel vennen en minder bos dan bij Oisterwijk.
Een van de vennen waar verschilldende libellesoorten (viervlek, platbuik en oeverlibel) rondvlogen,  maar niet lang genoeg bleven zitten voor een goede foto. 
En al wandelend kwamen we nog wel wat leuks tegen.
Een groene zandloopkever stak het zandpad over. Dit kleine kevertje heeft heel scherpe kaken. Er werd verteld dat ze echt door kunnen bijten, auw.
 
Dit kikkertje lijkt wel van goud. Het is niet groter dan een vingerkootje. Op een van de nattere paadjes sprongen deze kleintjes voor onze voeten weg. Oppassen met lopen dus.
Aan het einde van de middag stonden we bij het ven waar we eerder de zonnedauw hadden gefotografeerd, toen deze lepelaar dichtbij landde.
En later voegde zich er nog eentje bij hem of haar. En zo hadden we twee lepelaars op zo'n 20 meter voor onze neus. Een mooie afsluiter van deze prachtige dag.
Ik was een aantal jaar geleden al eens in het gebied Kampina geweest, maar ik vond het heel leuk om er nu weer doorheen te wandelen. Niet echt om de hoek, maar toch ook een mooie plek om nog eens terug te keren.