zaterdag 23 december 2023

Terugblik op 2023

 Het jaar is weer voorbij en dan is het voor mij weer tijd om terug te blikken op het fotografiejaar 2023. Mijn jaarboek heb ik inmiddels al af laten drukken, heerlijk om zo op de luie feestdagen door alle mooie foto's en natuurmomenten heen te bladeren.

 

Traditiegetrouw is de laatste blog van het jaar het jaaroverzicht met de mooiste foto's uit 2023. Bij voorkeur 1 foto per maand maar ik zeg nu al dat ik bij een paar maanden heb gesmokkeld. En 12 foto's......tja, ik doe er nog een paar bonus foto's bij welke voor mij de mooiste herinneringen zijn en niet perse fotografisch de mooiste foto's. Ook die vond ik hier in het jaaroverzicht thuis horen. 

En tegen de traditie in plaats ik de blog al voor de kerst en niet op oudjaarsnacht....


Januari


De weken gingen voorbij met veel storm en regen. Er was een dag in januari dat het even iets rustiger was. En hoe leuk is het dan als je gevraagd wordt mee te gaan naar een plek waar jonge grijze zeehondjes op het strand liggen. We werden door de mensen van A-Seal op afstand gehouden zodat het jonge zeehondje in alle rust op het strand kon wachten op moeder zeehond. Het hele verhaal staat in deze blog. In januari had ik naast de zeehondjes serie nauwelijks gefotografeerd. Deze foto van een ontmoeting die niet alledaags is en daarom mijn keuze voor januari.

Februari


Door omstandigheden heb ik in februari maar weinig gefotografeerd en dan vooral in de directe omgeving. Gelukkig heb je in het voorjaar gewoon in de stad ook mooie onderwerpen en het voorjaar is ook de enige periode dat ik ook wat meer de bloemetjes fotografeer. Het liefst met een lief beestje erop maar dat zat er dit jaar niet in, het voorjaar was behoorlijk koud. Sneeuwklokjes zijn een dankbaar onderwerp en deze foto van de sneeuwklokjes met vaag ook wat paars van krokus in de achtergrond is mijn keuze voor februari.

Maart


Het is maart, de moervossen zijn bevallen. De kleine vosjes zitten veilig in de burcht en de moertjes laten zich weer zien. Het was een mooi weerzien met deze moervos, die ik hiervoor in september 2022 voor het laatst heb gezien. Het was in 2023 moeilijker om vossen te zien, zeker buiten de jonge vossen om. De oudere vossen verdwijnen en de jongere generatie trekt weg. De vraag is dan ook of ik in 2024 nog een vosje ga zien in de duinen. Deze foto van de moervos was mijn mooiste vossenfoto afgelopen jaar en ook mijn favoriet voor de maand maart.

April

April is een van mijn favoriete maanden. Alles ontwaakt in de natuur. De jonge dieren, het frisse groen en de weidevogels in de polder. Helaas worden het er steeds minder. Gelukkig vond ik in de Boterhuispolder in Leiderdorp een plek waar ze zich volop lieten horen. En tijdens een van mijn fietstochtjes zat deze grutto vlak langs het fietspad. Tussen mij en de vogel zat alleen een sloot. Ik heb er een uur langs de kant gezeten. De grutto was aan het foerageren, aan het poetsen, ging zelfs even badderen in de sloot. En uiteindelijk was hij heel dichtbij. Grutto's op paaltjes zijn leuk, maar deze zo in het hoge gras was mijn mooiste natuurmoment in april en ook mijn foto van deze maand.

Mei


Mei is ook al zo'n mooie maand. De maand begon best fris waardoor ik lang moest wachten op de eerste vlinders die ik kon fotograferen. En ineens, eind mei had ik een veld vol met icarusblauwtjes. Veel druk fladderend, maar ook veel parende vlinders...en die blijven lang stil zitten. Je kan ze rustig dicht benaderen. Zo kon ik met macro voorzet lens op een paar cm komen en deze foto maken. Een van de favorieten van de maand mei.

Juni



Een juffer in de zonnedauw. Een foto die in eerdere jaaroverzichten ook al voorkwam, en vaak ook in juni. De zonnedauw, een heel klein vleesetend plantje en de juffer die gevangen is in de kleverige klauwen van dit plantje. De natuur is hard, het is het leven. Deze juffer had geluk, ik zag dat ze niet helemaal vast zat en haar vleugels nog intact waren. Ik liet haar overstappen op mijn vinger en ze vloog vervolgens weg. Ik had wel eerst een aantal foto's gemaakt, waarvan deze mijn mooiste was.

Juli


Een jong vosje in het zand. Dit was een geluksmomentje want heel even was ik op een plek alleen met 2 jonge vosjes. Ze kwamen heel voorzichtig, nieuwsgierig, dichterbij en waren heel relaxed. Totdat er een andere fotograaf aan kwam lopen en de twee vosjes ervandoor gingen. Daarom koester ik dit moment en deze foto. De zon was op dat moment ook even weg zodat ik mijn zachte foto kon maken.

Augustus


Hier smokkel ik, want de ijsvogel foto was ook in juli gemaakt. Augustus is in meerdere opzichten mijn minst favoriete maand.  Het harde licht, vaak te warm en de onderwerpen lijken zich ook minder aan te dienen. Dit jaar was warmte geen issue, maar toch had ik deze maand geen top foto voor dit overzicht, vandaar dat de ijsvogel man als stand-in de augustus foto mag zijn.

September


En ineens werd het zomer, die eerste week van september. Temperaturen van boven de 30 graden zorgden dat ik in alle vroegte de natuur in ging, om voor het middag uur weer thuis te zijn. En waar in juli en augustus de vlinders het lieten afweten, zag ik ze in september ineens overal. Dit landkaartje was een soort die ik sinds 2018 helemaal niet meer had gezien, dus hoe blij was ik die ochtend om er zowaar 3 te zien. Het zijn geen fladderaars, ze kunnen zo 10 minuten op een distel blijven zitten en daar maakte ik dankbaar gebruik van. Nog met het mooie ochtendlicht had ik hier mijn september foto te pakken.

Oktober

Na de zomer in september werd het in oktober snel herfst. De damhertenbronst ging dit jaar aan mij voorbij. Ik was er eerst te vroeg en daarna te laat. En heel vaak had ik op mijn vrije dagen pech met het weer. Begin oktober had ik nog een weekje vakantie in Limburg en vermaakte ik mij met een zeehondje op het Katwijkse strand. Dit is de gewone zeehond, de pup van januari is een grijze zeehond. De gewone zeehonden komen in de maanden oktober tot december regelmatig op het strand om uit te rusten. Deze ochtend, 10 oktober, was weer zo'n uniek natuurmoment.....2 uur alleen op het strand met deze zeehond. Het hele verhaal staat in een aparte blog en kun je hier bekijken.

November


En weer smokkel ik want deze foto was van eind oktober. Want de grijze druilerige november maand leverde geen topfoto's op. Wel een paar aardige van paddenstoelen, maar daar miste ik de Wow-factor. En ja, ik heb nou eenmaal een voorkeur voor dieren en vooral fluffy dieren. Dit is ook meteen de laatste vossenfoto van 2023 want daarna leken de vossen van de aardbodem verdwenen. De paartijd is in volle gang en dan laten ze zich altijd wat minder zien. Dus wat ik eerder schreef, afwachten welke vosjes er in 2024 weer tevoorschijn komen.

December


Ook in december heb ik niet veel gefotografeerd. Het was wederom vaak onstuimig en nat en dan ga ik echt niet met plezier met mijn camera naar buiten. Zelfs zonder camera wandelen doe ik niet graag met regen en windkracht 5 (horizontale regen). Dus ik was blij met een paar heerlijke winters aandoende dagen in december, er lag hier en daar wat ijs (bevroren hagel van de dag ervoor) en daar tussen stonden de piepkleine puntjes van het ruig haarmos. Ik vond het toepasselijk, de kleine oranje puntjes als een soort lichtpuntjes in deze donkere dagen rond Kerst.

De bonus foto's

De april-eekhoorn. We genoten van een midweek op de Veluwe en dit eekhoorntje bezocht ons voederplekje bij het huisje dagelijks. Ik ben dol op eekhoorntjes en wou dat ik ze wat vaker in het bos van de waterleidingduinen zag. Nu geniet ik er vooral van op onze vakantiebestemming. Dit eekhoorntje werd het niet voor de maand april en moest de grutto voor laten gaan.

De mei-zandhagedis. Ik vond het een mooie foto van deze hagedis man, en de keuze tussen de parende vlindertjes en deze hagedis was lastig, eigenlijk waren ze even mooi. Daarom een eervolle vermelding voor deze foto.

De hongerige juni-zwaluwen. Het was een prachtige natuurbeleving in de vroege ochtend. De jonge zwaluwen zaten op de brugleuning geduldig op de ouder te wachten. Zodra deze in de buurt kwam, gingen de snaveltjes wijd open. Helaas was het voedermoment lastig te fotograferen, en hier mis ik een stukje vleugel van de ouder zwaluw. Daarom geen top 12 maar wel in het bonus lijstje, want om dit te mogen zien.....dat is alleen maar genieten.


En ik sluit af met nog een foto uit de mei maand. Ik had die maand vakantie, het weer was goed dus volop gelegenheid om erop uit te gaan. Dit jaar waren er bij mij 3 vossenburchten bekend. De eerste plek was een soort toeristische attractie en heb ik lang vermeden. Tot op een avond in mei. Het was rustig, een paar andere fotografen en relaxte vosjes. Deze foto is misschien niet de mooiste maar wel de liefst en meest vertederende foto. De blik van de grote vos, het kleintje dat ernaast zit te genieten in de avondzon.  Het was gewoon het mooiste natuurmoment van het jaar.

Op een andere plek fotografeerde ik wel de jonge vosjes in de maanden april tot juni, daarvoor kun je nog hier klikken voor de blog.

Een derde locatie was mij tot juli niet bekend, maar ook daar kon ik kort genieten van de mooie jonge vosjes, die inmiddels allemaal hun geboorteplek hebben verlaten en hun eigen weg gaan zoeken in het grote gebied.

~~~~

En tenslotte nog een woord van dank aan al mijn trouwe blog bezoekers en de mensen die nog altijd een berichtje achterlaten. De meest bezochte blog van 2023 was het jonge zeehondjes blog gevolgd door de afscheidsblog van vosje CC.  Ik heb dit jaar 15 blogs geschreven, waarin vossen en zeehonden een grote rol speelden. Een nieuw jaar ligt voor ons met hopelijk weer veel bijzondere natuurmomenten, fijne ontmoetingen en vooral veel blijven genieten van al het moois om ons heen.


zaterdag 25 november 2023

November blues

 Eind oktober, begin november.....de veranderingen in de natuur zijn zichtbaar. De dagen worden rap korter , het weer wordt grillig, onstuimig soms. En voordat ik het goed en wel door had lagen alle blaadjes alweer op de grond. Met het vallen van de bladeren en de korte dagen, daalt er een soort melancholie over mij heen....  de verdwenen kleur in de natuur en het verlangen naar daglicht op de zoveelste donkere druilerige dag met regen en storm.

Dus in deze herfstblog geen spetterende herfstkleuren, of mooie gekleurden beukenlanen. Op de schaarse dagen dat ik deze periode op pad kon heb ik wel geprobeerd dichtbij het herfstgevoel te komen.

Vosje met herfstkleuren in de achtergrond (eind oktober)



De damhertenbronst ging een beetje aan mij voorbij dit jaar. Op de meeste dagen dat ik vrij was regende het of stormde het. Dus pas tegen het einde van de bronst kon ik wat herten fotograferen.
Deze foto is van net voor de bronst.



Stoer, het schattige damhertje is nu toch wel veranderd in een boze man.....die blik.... Ik stond op behoorlijke afstand.


Eind oktober zag ik vooral dit....uitgetelde herten.



En eind oktober kon ik nog een vosje fotograferen, met iets van herfstkleuren in de achtergrond. Daarna heb ik op mijn wandelingen in de duinen geen vos meer gezien.


Maar voor mij zijn oktober en november vooral de maanden dat ik op zoek ga naar paddenstoelen. De vliegenzwam blijft mijn favoriet en was dit jaar veel minder talrijk dan de jaren ervoor.




Zowel rond Huys te Warmond als in de Waterleidingduinen, kon ik steeds maar een enkel exemplaar vinden.


De mycena is wel een veel voorkomende soort en is ook altijd leuk om te fotograferen.



Net zoals de porseleinzwammetjes, waar ik dit jaar heel lang op heb moeten wachten. En dan ineens in november schieten ze als paddenstoelen uit de grond.....ehhh uit de boom, want deze zwammetjes groeien op het hout dode beuken.


Close up porseleinzwammen


Detail hazepootje, was al omgevallen en toch wel vergane glorie, maar zorgde toch wel voor een mooi herfstplaatje, met de afgevallen bladeren in het beukenbos.



Nog een mycena. 

Omdat ik in deze periode een paar keer wandelingen heb gemaakt door landgoederen/ parken, zet ik de impressie daarvan in een collage hieronder. De foto's vond ik niet zodanig om groot in de blog te plaatsen, maar het zijn wel plaatjes die de herfstsfeer overbrengen.


Huys te Warmond, eind oktober.....wat waren de bomen nog groen.


Park Clingendael in Den Haag.... op een regenachtige 11 november


Landgoed Staverden, eind november.....na een paar onstuimige weken zijn de blaadjes en de mooie kleuren uit de bomen verdwenen.

Het is ook de tijd dat in de duinen de wintergasten arriveren. Als eerste de Scandinavische roodborstjes, gevolgd door zaagbekken, brilduikers en de wilde zwanen.


De roodborstjes geven wat kleur aan de natuur, nu het veelal grijs is buiten. 

Nu ik dit schrijf is de natte novembermaand bijna voorbij, december lijkt koud te beginnen, dus ik verheug mij wel op een paar winterse dagen , en dan wel dagen dat ik niet hoef te werken en lekker naar buiten kan om bijvoorbeeld de rijp te fotograferen of de watervogels die hier in de winter vertoeven. Of het eerste laagje sneeuw....

donderdag 12 oktober 2023

Zeehondje op het strand

 Waar het mij de laatste tijd ontbrak aan blog inspiratie, heb ik nu een heleboel foto's en een verhaal. Dus tijd voor een blogje over ............een zeehondje.


Tussen oktober en december is er een kans om een gewone zeehond aan te treffen op de stranden langs onze westkust. De laatste jaren gaat het goed met de zeehonden, en zelfs de grotere grijze zeehond wordt nu regelmatig op de stranden gezien.


Ieder jaar probeer ik op een van de stranden de zeehonden de spotten. Ik zie dan dat ze er in de dagen ervoor hebben gelegen en dan waag ik de gok. Vorig jaar helaas zonder succes, maar toen had ik het geluk dat er honderden drieteenstrandlopers waren, waar ik ook heel blij van wordt.

Ik had mij voorgenomen om in deze vakantie in ieder geval voor de gewone zeehond te gaan. Daar ik alle tijd heb en de reistijd meevalt, kon ik meerdere keren mijn geluk beproeven.


En na twee zeehondloze ochtenden was het op dinsdag 10 oktober wel raak. En nog mooier, er was niemand anders. De zeehond lang wel heel laag, dichtbij het water dus ik was wel even bang dat hij ervandoor zou gaan.


hey yo, jij daar....ik lig hier lekker hoor.



Let's go banana's


hihi, ik vond hem wel grappig



psst.....er komt nog een fotograaf aan.

Ik zat al een uurtje helemaal alleen met het zeehondje. Voldoende afstand, met 400mm kun je aardig inzoomen. En zo deed het zeehondje lekker zijn ochtendgymnastiek, wat rek en strek oefeningen.
Er kwam nog een fotograaf die naast mij kwam staan (ik zat trouwens op het natte zand om een laag standpunt te krijgen)....maakte een stuk of 10 foto's en ging weer.


De zon kwam inmiddels boven de duinen uit en ging schuil achter was sluierwolken. Helemaal goed, dan blijft het licht mooi zacht. De zeehond deed nog even zijn yoga oefening "de banaan".


Inmiddels begon het water wat te stijgen, de zeehond ging wat hogerop zitten. Ik had gedacht dat de zeehond zou gaan zwemmen, maar nee....hij bleef nog even gezellig op het droge.


Ik probeerde even vanuit een andere hoek, maar die vond ik niet mooi.



Weer terug op het oude plekje...
Er waren wat mensen met mobieltjes die lekker op afstand bleven en hun foto's maakten. En wat een geluk...Geen honden!!


De enige hond was deze mooie zee-hond.

Een van de vorige keren was ik op dezelfde plek en liepen er veel honden los....ook op de plek waar de zeehondjes komen rusten. Dus dat was een kansloze missie. Daarom was ik ook zo blij deze ochtend. De honden die er waren , waren netjes aangelijnd en werden door de baasjes toegesproken dat ze bij hun moesten blijven. Zo kan het ook.


Het zonnetje heeft het strand al aardig opgewarmd en de zeehond vind het ook wel lekker.


Hij kwam ineens nog een stukje mijn kant op hobbelen.


Genieten met een grote G


En dan leek deze zeehond ook te doen.



De mooiste foto van deze ochtend. Ik kon wel een vreugde dansje maken, want ik zat al  2 uur bijna de hele tijd alleen met deze zeehond.



ik ben een beetje moe


doeeeiiiii, je hebt nu al zoveel foto's van mij, je kan nu wel naar huis.




ik ga slapen hoor.....

En zo verliet ik het strand met een grote glimlach.

Moraal van het verhaal....de aanhouder wint. Natuurfotografie is heel leuk, maar het gaat echt niet vanzelf. Dus vooral niet opgeven en blijven proberen...dan komt er een dag dat er een cadeautje op je ligt te wachten.