Natuur rond Leiden: Mei, juni

Ik loop een beetje achter met de blogjes, dus even terug in de tijd...
In mei gebeurt er van alles in de natuur. Zoveel dat ik niet alles kan vastleggen. De kleine gansjes in de poelgeest polders heb ik dit jaar laten gaan, want je kan niet overal tegelijk zijn. En ook in juni heb ik in eigen omgeving wat plaatjes kunnen schieten

Hier een impressie van de natuur in de omgeving van Leiden in de maand mei

Daslook in polderpark Cronesteijn.

Het bos staat er ieder jaar vol mee, prachtig op te fotograferen. En gelukkig hou ik wel van uien en knoflook lucht....want daar moet je wel tegen kunnen.

Steeds weer op zoek naar een originele benadering van het onderwerp.

Weinig vlinders in mei.....dit klein geaderd witje was even zo aardig om te blijven zitten.

De Katwijkse vossen familie, helaas was de afstand te groot voor acceptabele foto's dus ik hou het bij een overzichtsplaatje.

Een fietstochtje naar De Wick, bij Hazerswoude leverde niet veel weidevogelfoto's op. Ze waren er wel , ze lieten zich goed horen in de nog ongemaaide weilanden. 

En toch nog een weidevogel op een paaltje / hekje....de tureluur.

Inmiddels is het eind mei en ga ik op de fiets wat dichter bij huis kijken. De Achthovense polder is ook een prachtig gebied.

Met boerenzwaluwen

En op de terugweg zat de grutto op een paaltje wel heel dichtbij het pad. Ik had dat plekje op de heenweg al gezien en hoopte dat daar een weidevogel zou gaan plaatsnemen.

En de grutto had het prima daar op zijn paal...

Langzaam ging de kop tussen de veren......mijn aanwezigheid vond hij geen probleem...

Slapen?  Nee, het oogje bleef open en bij elk geluid van een andere grutto was deze vogel weer alert.

En zat ie weer rechtop op zijn paal....

Zelfde grutto, zelfde paaltje, ander standpunt en je hebt een heel andere foto

en nogmaals, zelfde grutto op hetzelde paaltje vanuit een andere hoek.

Ik had de molen al lang gezien,  maar dacht pas later aan deze foto, waarvoor ik wel een beetje om de grutto heen moest draaien om het juiste standpunt te vinden en zo  de grutto en de molen in beeld te krijgen... Hoe Hollands wil je het hebben. De grutto vond het allemaal prima.

In juni viel het fotografisch een beetje tegen...

Een nijlgansje

En in Cronesteijn worden de jonge ooievaartjes volop gevoerd.

En vlinders......
die fotografeerde ik eind juni in de Leiderdorpse Heemtuin en in polderpark Cronesteijn
Klein geaderd witje, st. Jansvlinder, bond zandoogje, landkaartje, dagpauwoog, klein koolwitje, bruin zandoogje, citroenvlinder en gehakkelde aurelia.

Het viel niet mee om met de felle zon en harde wind de vlinders te fotograferen. Opvallende afwezigen: de atalanta en de kleine vos...vooral die laatste zie ik de laatste jaren steeds minder.


In mei en juni ben ik niet naar de Poelgeest polders geweest, een gebied waar ik eerdere jaren toch vaak was in het voorjaar. dit jaar kwam het er niet van, maar in juli en augustus valt daar nog wel wat te zien...dus wie weet komen er in de volgende  Natuur rond Leiden blog wel weer wat meer vogels langs. En vlinders en libellen.

Amsterdamse Waterleidingduinen: juni

Ook juni was een mooie maand, maar vaak op mijn vrije dagen net weer wat minder (regen en /of wind). Toch ben ik weer een paar keer de duinen in geweest en zelfs in de miezer regen wat foto 's gemaakt...... hieronder het juni overzicht.

Damhertjes, mannetjes krijgen hun bastgewei, de vrouwtjes hoogzwanger. Juni is de maand dat de damhertkalfjes worden geboren, maar ik heb ze nog niet goed op de foto kunnen zetten. Die kansen komen nog wel in juli, ook al zijn ze dan niet meer zo heel klein.

 Mooie man met bastgewei

Vingerhoedskruid op een druilerige dag, met veel gemiezer en wind....

Zonnedauw gaat ook in bloei, het kleine bloemetje rolt zich uit, het valt niet mee om de zonnedauw mooi te fotograferen.

Vossen, dat gaat mij een stuk beter af, zeker als het model goed meewerkt.

Even krabbelen....

Lief onderonsje, tussen de moervos en een jonge vos van vorig jaar (van een andere moervos)

Mooi om het gedrag te observeren......

juni.....de tijd van de zoemdende insekten is aangebroken. Deze hoornaar had het te druk met andere dingen dus wij konden van veilige afstand fotograferen. Een hoornaar is niet agressief, tenzij je tussen hem en de nestingang staat.

Een eitjes afzettende keizerlibel, het veertje dat in het water lag werd als houvast gebruikt.

Juni is ook de tijd van de sint Jacobsrupsen. Ze zijn volop te zien. Maar als ik dan een foto maak heb ik toch moeite met bepalen wat nu de voorkant of achterkant van zo'n rups is, zeker als ze stil zitten.

Op een dag met veel wind en soms bewolking en wat regen, kon ik wel wat vlinders fotograferen, zoals dit groot dikkopje.

en de zuringspanner

Het bruin zandoogje was goed vertegenwoordigd in de duinen, veel meer dan vorig jaar. Dat geld ook voor de dikkopjes die ik vorig jaar amper heb gezien, en nu  op 1 wandeling al zeker 10. Deze zandoogjes......wel honderd denk ik.....overal in het duin fladderen ze, maar ze blijven vaak laag in het gras. Af en toe komen ze op een bloem zitten.

En dit is ook de maand van de st. Jansvlinder.

Een voordeel van het miezerige weer.....ze vlogen niet weg. Toen het iets later droog werd en even wat zon erbij kwam zag ik ze een voor een opvliegen uit de begroeiing.

De drie stadia van de st. Jansvlinder.....rups, pop en vlinder

En ineens zag ik een grote oranje vlinder langskomen....yes...de keizersmantel. En er waren er veel, toen ik er eenmaal eentje had gezien, zag ik ze overal. Op een dag telde ik meer keizersmantels dan damherten.

Ze zaten eerst vooral hoog in de bomen, soms wel 10 bij elkaar. Maar ook vaak kwamen ze nectar drinken op de gele bloemen van het st.Jacobskruid. Ben wel heel blij dat ik al veel vlinders heb gezien. Hopelijk wordt het een mooie vlinderrijke zomer.

En ik eindig de blog met de dieren waar ik mee begon..
Damhertjes 

Relaxte hinde.......zonder kleintje..

Mijn eerste kleine damhertje dit jaar was een mooi donker hertje, moeder is in de buurt maar stond buiten beeld.  Ik hoop komende tijd nog betere foto's te maken, hier was het licht heel slecht en zaten er wat sprietjes in de weg.

Op naar de zomer maanden, juli en augustus, waarbij ik toch vooral op zoek ga naar de vlinders en libellen in dit gebied.  En de kleine damhertjes komen ook nog aan bod. Ieder seizoen, iedere maand is er zoveel te zien in de Waterleidingduinen, dat verveelt echt nooit.

Heideblauwtjes

Vrijdag 29 juni, wat een geweldige ochtend.

Op bezoek bij de heideblauwtjes.

In alle vroegte vertrokken Henk en ik richting Utrechtse Heuvelrug om daar met zonsopkomst deze prachtige vlindertjes te fotograferen bij het eerste ochtendlicht.

Het was Genieten, jazeker met een hoofdletter G.

De zachte tinten van de vroege ochtend......

daarvoor sta je om kwart voor vier op, om in alle vroegte op de plek van bestemming te zijn.

De zon is net boven het veld gekomen en zet alles in een oranje gloed. Ik vond het fotograferen met tegenlicht lastig, had ook maar 1 redelijke foto.

Het was best zoeken naar die kleine vlindertjes tussen de gras sprieten.

Dan heb je geluk als je op de dopheide een groepje rustende vlinders treft.

De vlinders zitten hier hun vleugels op te warmen.

En het zonnetje deed zijn best, dus het werd snel warmer.....

Blauwtje op de dopheide met andere dopheide bloemen in de achtergrond.

Ook de struikheide werd gebruikt als rustplaats

En dan ineens opent het blauwtje de vleugels en voor je het door hebt vliegt ze weg. Dit is het vrouwtje, met donkere binnenvleugels.

En ook het mannetje is klaar om er vandoor te gaan.

Jammer dat veel dopheide al uitgebloeid was.

Rond een uurtje of half negen werd de zon te fel en waren er overal fladderende heideblauwtjes. Mijn dag kon al niet meer stuk, want ik had slechts 1 keer eerder een heideblauwtje gezien.

We reden nog door naar de Veluwe maar de foto's die ik daar maakte vond ik niet mooi genoeg voor deze blog. Het harde, felle zonlicht en de wind maakten het fotograferen van de vlinders erg lastig, en door de warmte liet het wild zich niet zien. Maar zo'n ochtend tussen de vlindertjes, ik zou het zo weer doen, daar heb ik wel een kort nachtje voor over.

jonge vosjes 2018

Vanaf begin mei kon ik weer vossenwelpjes fotograferen.

Het was een stuk lastiger dan vorig jaar. De welpen zaten goed verborgen, takken en struiken zaten vaak in de weg en van één van de moervossen waren de welpen een stuk schuwer dan die van vorig jaar. Toch heb ik weer  een aantal mooie, schattige, lieve en vertederende momenten vast kunnen leggen.  De fotokwaliteit is door de omstandigheden wat minder, maar de geniet momenten waren er zeker....

De foto's zijn gemaakt in de periode 3 mei -21 juni 2018

21 juni, het welpje is al een echte vos geworden.......en zo nieuwsgierig.

En zo begon het, op 3 mei

 De eerste foto van een van de welpjes, zo klein nog met een rond koppie, kleine oortjes, net een beertje.

Bijna onmogelijk om de kleine vosjes te fotograferen, tussen alle takken en gras sprieten door. Ik zat er overigens niet heel dichtbij, dit is flink ingezoomd en daarna gecropt.  De foto is gemaakt door een kleine opening in het struikgewas.

Een week later , onder moeders vleugels

Op een andere plek was nog een moervos met jongen.

Deze moervos fotografeerde ik vorig jaar nog als welpje, en nu is zij zelf al moeder.

Heerlijk, dat zomerse weer in mei, maar om te fotograferen was het licht veel te hard.....dus geen geweldige foto's, maar wel geweldige momenten.....dit is toch genieten.

 Ondanks het harde licht is dit toch een van mijn favoriete foto's. Het welpje ging ineens aan de wandel, achter moeder vos aan ....

Weer terug naar de andere burcht.... op 10 mei

Deze vosjes beginnen de omgeving steeds meer te verkennen. Van de 3 welpjes komen er twee regelmatig even kijken....

Heel voorzichtig komen ze uit de struiken.

interactie met de moervos, dat zijn de momenten waar ik op wacht.

En dan ineens komt de moervos haar jongen voeden. Wat een mooi moment. Dit was ook op 10 mei.

Een paar weken later.... 1 juni

Wat zijn ze gegroeid. Door de verhuizing van moervos en haar kinderen naar een andere plek, had ik ze even niet gezien. En dan zijn het ineens geen fluffie welpjes meer.

Moeder en kind in de regen, het jonge vosje is nog een stuk kleiner dan zijn moeder.

Op de andere plek blijven de welpjes schuw, en eigenlijk is dat ook hoe het hoort bij vossen..... de vraag is dus of we deze kleintjes nog blijven zien. Deze foto's hieronder zijn van 7 juni, daarna heb ik ze niet meer gezien.

Inmiddels is het half juni

En ben ik een paar keer aan het einde van de middag en begin van de avond gaan kijken.

en moeder blijft ze nog verzorgen... de teekjes worden zorgvuldig verwijderd. Geen luizenmoeder maar een tekenmoeder.

Smelt, wat een koppie...

Maar kleintje, wat doe je nu?

Kusje van mama

Samen spelen, met moeder vos dichtbij...

De wereld ontdekken, steeds verder van huis

De zorgzame moeder wast de kleine even de oren....tja, hij was laatst stout geweest (een paar foto's naar boven).

Na een flinke regenbui (ja die was er echt in juni).
Lekker drogen in het zonnetje (ikzelf ook trouwens).....en zo zijn we weer bij 21 juni.
Voor wie het na deze lange blog nog niet zat is....meer welpenfoto's kun je hier bekijken

Ook al heb ik dit jaar geen super mooie welpjes foto's kunnen maken, ik heb afgelopen 2 maanden weer enorm genoten van de kleintjes, met name de laatste week, waarin er zoveel activiteit was tussen moeder en kinderen, dat ik foto's bleef maken.