dinsdag 30 augustus 2011

Edelherten in het Wildpark 't Aardhuis

Door de mooie blogs van Petra (Ladysunshine) was ik zeer benieuwd geworden naar de edelherten die in het wildpark "het Aardhuis" wonen. Dus ik maakte een lange reis per OV richting Hoog Soeren om daar met eigen ogen deze prachtige dieren van dichtbij te bekijken.




Daar komt het öpperhoofd

Om vanaf een afstandje de boel te observeren.
een nieuwsgierige hinde komt even een kijkje nemen.
Even later arriveert de roedel. Welke man zou de baas zijn?
Wat een prachtig gezicht, het zijn echt indrukwekkende dieren, die edelhertmannen.
De mannetjes kunnen wel 250 kg wegen, de hindes zijn met 150 kg en stukje lichter.
Even lekker liggen hoor....
Het reukvermogen van de edelherten is heel goed ontwikkeld, ze kunnen menselijke aanwezigheid op grote afstand waarnemen. Daar hadden deze herten weinig last van, zij zijn gewend aan de mensen die vanuit de observatiehut staan te kijken. En er was voedsel, wat veel interessanter was natuurlijk.
Hier is het mannetje weer met het aparte gewei.
Edelherten zijn planteneters en herkauwers. Het gewei van het edelhert wordt in februari  afgeworpen, waarna meteen weer een nieuw gewei wordt opgebouwd, eerst nog omgeven door basthoud welke na 4 maanden wordt weggeschuurd. Dan is het gewei helemaal volgroeid en klaar voor de bronst, die half september begint.
Echtpaar edelhert.
 
Het was de moeite waard om eens naar het Aardhuis te gaan, vooral voor de fotografie vanuit de observatie hut. Verder worden er rondleidingen gegeven, is er een tentoonstelling en zijn er wilde zwijntjes (achter een hek), de omgeving is mooi. Het geheel deed mij toch wat aan een dierentuintje denken, en dan ben ik er heel eerlijk in dat ik liever herten echt in het wild tegenkom. Maar ja, om mooie foto's te maken is dit wel een perfecte locatie. Zeker goed te combineren met een bezoekje aan de Veluwse bossen rondom Hoog Soeren.

zaterdag 20 augustus 2011

Paars, de Gooise hei

Een dagje fotograferen op de hei. Altijd leuk en met Loes is het ook altijd heel gezellig.
We hadden dit keer een woensdag geprikt om ons te wijden aan landschaps fotografie op de prachtige paarse Westerheide.
En dat valt nog niet mee. De belichting was zo ontzettend moeilijk. Was de lucht mooi, dan was het landschap te donker, was het landschap mooi, had ik zo'n bleke lucht. Bewerken wil ik zo min mogelijk, dus deze is niet helemaal naar wens. Hoewel Jeroen bij het bekijken van de foto's bij deze opmerkte:"dat is een mooie foto"





Ik in actie op de hei (foto gemaakt door Loes)
En wat het weer betreft waren de omstandigheden prima voor macrofotografie. Dus regelmatig vergaten we de landschappen en gingen we op de grond voor de kleine bloemen en beestjes. We begonnen die dag in het bos....
Waar het wel herfts leek, zoveel paddestoelen. Heksenboter, parasolzwammen en deze mooie felle koraalzwammen. Het was er allemaal.
Er zaten heel veel kikkertjes in het bos die alle kanten op sprongen. Dit kikkertje bleef even op een mooi plekje stilzitten, ik had geluk, want even later sprong ie weg.
Stijve ogentroost. Kleine bloemetjes dus werk voor de macro voorzetlens. Deze plant houdt van kalkhoudende zandgronden, zoals heide grond en is de laatste jaren sterk in aantal afgenomen. Van oudsher staat het kruid bekend als geneeskrachtig voor de ogen.
Dit LVB wrijft zich even in het oogje (heeft misschien van de ogentroost gesnoept). Ook dit is een leuke fotografie uitdaging. Het rood gaat in de zon namelijk heel snel glimmen..
Zodra de zon kwam, lieten ook de vlinders zich zien. Hoewel het vooral de koolwitjes waren, een enkele heivlinder of een vuurvlindertje. Het boomblauwtje heb ik helaas niet gezien, daar hoopte ik wel een beetje op. Ik hoopte ook weer op een ree op de mooie bloeiende hei. Vorig jaar had ik de ree op de hei (die toen minder mooi bloeide als nu).







Deze sprinkhaan had een heel mooi camouflage pakje aan . Over zijn rug loopt een groene baan, precies een grasspriet.
Hoog in de boom zaten zwaluwen. Ik dacht huiszwaluwen, maar zo te zien zijn het toch de boerenzwaluwen. Grappig, ik zag pas later op de foto dat hier een jonge zwaluw wordt gevoerd, de ander zit verwachtingsvol met zijn snaveltje open. Dit had ik bij het maken van de foto niet gezien, de afstand was ook heel groot, dus met dit resultaat ben ik heel tevreden.
Niet ver van de hei ligt een klein natuurgebiedje "Zanderij Cruysbergen". Daar vonden we heel veel zonnedauw. Ik was helemaal blij, want ik had nog nooit eerder zonnedauw gefotografeerd.  Er stond ook klokjesgentiaan, een zeldzame soort. Maar daarvan had ik geen mooie foto's.
Waar de log met landschaps foto's begon, ga ik er ook mee eindigen. Tussendoor veel macrofoto's gemaakt, wat is dat leuk om te doen. En ja, landschapsfotografie, ik vind het echt moeilijk.

zondag 7 augustus 2011

Reeën en regen augustus 2011

Reeën en regen, het scheelt maar 1 letter, maar ze speelden allebei de hoofdrol op een mooie zondagmorgen. Nadat we een dinsdagavond pas toen het donker was echt een ree dichtbij te zien kregen, besloten Henk en ik het zondag nog eens te proberen. Herman sloot aan en we hadden een super ochtend, die hier en daar wat nat werd.
Waar het dinsdagavond eindigde met de zonsondergang, begonnen we deze zondag met foto's van een mooie zonsopkomst achter de Katwijkse watertoren.
En al heel snel zagen we onze eerste reebok. Eerst temidden van de  struiken, later hier op de heuveltop. (helaas wat veel ruis in de foto vanwege de hogere ISO).
Maar dit is toch geweldig, een prachtige reebok die ons vanaf de heuvel stond aan te kijken en lang genoeg bleef staan om ons de gewenste foto's te laten maken (dank je, reebok).
De zon komt nu pas echt op en laat weldra een prachtig licht schijnen over de duinen.
Hollands Duinlandschap in het ochtendlicht.
Parnasia, een echte duinplant. Deze stonden bij een vennetje met daaromheen een grasvlakte. Het leek ons de plek om reeën tegen te komen, dat vennetje....daar zouden ze toch wat gaan drinken, en die grasvlakte....eten genoeg....maar op 1 reebok na die heel ver weg zijn koppie boven de struiken uitstak, zagen we hier geen reeën.
Ondertussen kwam er een wel heel donkere wolk aan. Wel een mooi gezicht, de zon die schijnt, een heel lichte regenboog, en dan die witte meeuwen tegen de donkergrijze lucht. Helaas komt het op de foto niet zo over als dat het werkelijk was. En hoe het werkelijk was? Nat! We werden overvallen door een enorme stortbui. En  wat was ik blij dat ik een paraplu bij me had. Dit hadden de heren Krol en Timofeeef niet voorspeld.
Maar...na regen komt zonneschijn. En dat was ook zo en in dit geval: Na regen...komen reeën. Eerst zagen we deze mooie bok.
Ik stond zachtjes te jubelen, dit was waar ik al twee keer eerder voor in Berkheide was, en zie hier...een schitterende reebok in de zon.
En op dezelfde plek stond ook dit jonge ree-tje.
We liepen door naar het nabijgelegen Panbos en kregen nog een paar kleine regenbuitjes over ons heen, maar dat deerde ons echt niet, we hadden de camera's droog gehouden en we hebben prachtige reeën foto's.
Vlakbij het Panbos zag Henk deze reegeit. Ze stond erg mooi zo schuin tegen de helling. Helaas werd ze verstoord door een groep luidruchtige joggers en ging er vandoor.
In het Panbos fotografeerde ik nog deze jonge zilvermeeuw. In het Panbos zitten ook veel dieren, maar die zitten achter hekken: Damhertjes, een paar edelherten, geitjes.
Wat verderop is een vijver met veel eenden en ganzen en een mogelijk afgedankte roodwangschildpad.
Ondanks ons natte pak, hadden we een superochtend. Ik telde 9 reeën, heb ze niet allemaal op de foto kunnen zetten, maar ze lieten zich goed zien. Toen we vanuit het Panbos terugliepen, was het al tegen elf uur en werd het druk in het duin, en zochten de reeën een rustiger plekje. Van mij mochten ze, ze hadden mij al een mooie dag bezorgd.