vrijdag 30 maart 2018

Amsterdamse Waterleidingduinen: Maart roert zijn staart

Maart 2018 deed zijn naam eer aan.......dan was het weer winters met kou , dan weer herfst met regen en wind en dan was het even lente met een zonnetje...... Deze maand bezocht ik begin maart een winters AWD, en aan het eind van de maand begon de lente zich een klein beetje te laten zien.


Het eerste weekend van maart was het koud, en er werd sneeuw voorspeld voor vrijdag op zaterdag nacht.....dus ik stond vroeg op om nog in een wit AWD aan te komen. Dat viel tegen, waar het in Leiden wit was, zag ik in Heemstede op het station nauwelijks sneeuw. En ook in de duinen was er weinig wit te bekennen, alleen langs sommige water kanten lagen nog sneeuwrestjes van eerder die week.


Maar dat mocht de pret niet drukken, er lag ijs op een aantal kanalen en dat levert ook mooie momenten op.



Koud kunstje




Landschapje



en een vos op het ijs......



En nog een vos.......



Dit vosje bleef aan de kant, maar met de sneeuwresten zag het er toch behoorlijk winters uit.




Begin maart kon ik dit witgatje van dichtbij fotograferen. Die dag zag ik ook veel watersnippen, maar die zijn zo schuw dat ze opvliegen op het moment dat je ze ontdekt.
Ook nonnetjes waren er maar veel te ver weg om een foto te maken.
In deze maand vertrekken de wintergasten en komen de zomergasten terug.




Drie weken later was de winter dan toch verdreven, zo ook de ijskoude oostenwind, en begon het toch een beetje op lente te lijken.



Zwartbuikje weet van geen wijken, eind maart was de waterspreeuw nog steeds op het zelfde plekje waar hij in December was neergestreken.



En eindelijk zat ie op een redelijke plek waardoor ik van een laag standpunt deze foto kon maken.




De eerste kleur in het voorjaar is vooral op de grond te zien, als het ruig haarmos de kopjes laat zien. Het kleurt oranje op het veld, en dan is het een kwestie van de macrolens pakken en gaan liggen, want dit mosje is echt heel klein.



Nog weinig kleur in het landschap, dit gaat in april en mei veranderen, wanneer er een ware groen explosie plaatsvindt in de natuur.



Koppeltje knobbelzwanen, altijd leuk om te fotograferen



Ik kan hier uren naar kijken.



Aan het einde van deze dag kwam er vanuit zee mist op zetten, deze rietgors man zat redelijk dichtbij en door de mist kreeg ik deze achtergrond.


Een paar dagen later, een heerlijke lentedag, het bekende boompje vlakbij ingang Pannenland.
Overal klonk het geluid van vogels: roodborst, winterkoninkje, vinkjes en......





De tjiftjaf. Dit is een bewijsplaatje, geen bijzonder foto, maar ik ben toch altijd blij als ik in maart deze vogel weer voor het eerst hoor. De tjiftjaf is voor mij een van de lentebodes.




Nog meer lentekriebels, de futen hadden er zin in. Ik was niet helemaal op tijd om het hele ritueel goed vast te leggen, maar dit blijft toch prachtig om te zien.



De waterplanten liggen weer op de bodem, er word nog even met de koppen geschud en vervolgens zwemmen ze samen verder weg.



Er waren heel veel witte kwikstaarten, deze ging op en lelijk hek zitten, maar goed...zo vaak zie ik die kwikkies ook weer niet van dichtbij.



Even een rustpunt....dit uitzicht vind ik altijd geweldig. De heuvel waarvandaan ik deze foto maak is een heerlijke plek om even stil te zitten en te luisteren naar de geluiden van de duinen. Deze middag hoorde ik vooral de wind, maar ook de zang van de boomleeuwerik, nog zo'n lentebode.



En daar zat ie....ik kon net 1 foto maken, voordat ie er vandoor ging.



De katjes horen ook bij de lente, dit jaar nog niet zo ver als voorgaande jaren, ik heb ze eind maart ook wel eens bloeiend gefotografeerd.



Mooie stapelwolken



En relaxt vosje in het zonnetje.....



En een vosje aan de wandel. 


Wat is het toch steeds weer genieten hier in dit gebied. Het is mijn oplaadpunt (ik hoorde die term laatst, een plek waar je energie van krijgt....nou dat is de AWD zeker voor mij).
De natuur, even helemaal opgaan in wat ik daar zie en in het fotograferen.

Hieronder een tekst die ik in een tijdschrift las en zo bij mij vond passen dat ik het heb opgeschreven om hier te plaatsen in deze blog.

De natuur
helpt om jezelf te zijn
niets hoeft
alles is zoals het is
en dat is goed

donderdag 15 maart 2018

Natuur rond Leiden: voorjaar

In het voorjaar is er ook dichtbij huis steeds meer te beleven. Waar ik in de wintermaanden vooral in de waterleidingduinen ben om te fotograferen, ga ik vanaf februari ook steeds vaker op de fiets in de omgeving van Leiden kijken wat de natuur te bieden heeft.

In februari werd het dan toch winter. Op een zonnige donderdag pakte ik de fiets richting Lentevreugd, bij Wassenaar. Op de heenweg had ik de oostenwind mee. Oh, wat viel dat tegen op de terug weg, een koude snijdende tegenwind...oh ja..het was toch winter.


Het fotograferen bij Lentevreugd viel een beetje tegen. De stralend zonnige dag met een strakblauwe lucht zorgde ook voor keihard licht, zelfs op een winterochtend in februari. Maar deze grazende Hooglander hoort gewoon bij Lentevreugd en mag daarom toch in de blog.




Ik had gehoord dat er een koniksveulentje was, hier het veulen met haar moeder.




En nog even het schattige veulentje alleen. Ik heb ooit mooiere foto's gemaakt in dit gebied (2016  en 2017) , ook van de veulentjes. Er was nu nog maar 1 veulen, maar een aantal merries waren drachtig dus er zouden vast nog meer jonkies komen. Er zou ook een Hooglander kalfje moeten zijn, maar die kon ik niet vinden...

De dieren stonden allemaal een beetje op verkeerde plekken, en met het harde licht hield ik weinig foto's over. Gelukkig was daar nog een mooie kramsvogel...die de ochtend een beetje goed maakte, want nog niet eerder heb ik de kramsvogel zo mooi vrij voor de lens gehad.



De kramsvogel is een wintergast die vanaf oktober / november in Nederland te zien is, ze eten bessen en zijn dol op de duindoornbessen. Als er tot ver in de winter nog bessen aan de struiken zitten, zijn deze gaan gisten en zit er alcohol in. Kramsvogels kunnen dan ook dronken worden van het eten van deze bessen. Heb het nog niet meegemaakt, een dronken kramsvogel (of merel, lijster of andere bessen eter)


Wat ook in het voorjaar weer voorbij komt....de sneeuwklokjes en krokusjes. Na mijn bezoekje aan Lentevreugd fietste ik naar Warmond om daar bij Kasteel Oud Poelgeest sneeuwklokjes te fotograferen.


Tja, ik kon er niet zo inkomen, de bloemetjes fotografie is toch een vak apart. Ik vind het heel leuk maar heb er niet zoveel geduld voor als voor de dieren, daar kan ik zo uren bij een dier zitten (zolang het dier er niet vandoor gaat) en probeer ik van alles met standpunt, belichting , scherpte diepte maar bij de bloemen lukte mij dat niet.



Dan maar een registerend plaatje van de krokus en dan weer door naar het volgende plekje dat ik deze dag bezocht.


En aan het eind van de middag nog even kijken bij de Polders Poelgeest...



Canadese ganzen


Slobeend (m)


Nog geen grutto's, die zouden er bij mijn volgende bezoek wel zijn....

Toen de kou weer uit het land verdreven was, heb ik nog een poging ondernomen met de sneeuwklokjes, aangevuld met krokussen....



Beetje gewoontjes.....



Dit was het toch net niet....




Ohh, de zon is te fel, zelfs op de ochtend.......



De merel zat zo leuk tussen de krokussen, ja....ik heb gewoon een dier nodig om leuke foto's te maken.









Ik ging naar een andere locatie met meer bomen en minder hondenstront, in de hoop daar wat  inspiratie te vinden. Ik had de tijd, want ik had de hele vrijdag hiervoor uitgetrokken. En net toen ik dacht dat het echt niets ging worden kwamen de bijtjes, de een na de ander bezocht de krokussen om nectar te verzamelen.












 Ik had ineens een onderwerp: een bij op een krokus of...een vliegende bij.... (macro voorzetlens erop gezet en nu geduld hebben tot de bij op die ene bloem gaat zitten.
Nu vond ik deze bij-op-bloem toch een beetje gewoontjes, dus ik ging de uitdaging aan...
een vliegende bij en een krokus in 1 foto.



Dat viel nog niet mee, deze bij kwam aanvliegen maar vloog door naar een volgende bloem.


Ik bleef bij dezelfde krokus omdat die regelmatig door een bij bezocht werd, het zou dan toch een keer moeten lukken. Ik was vaak te laat, dus geen bij op de foto, een halve bij, een onscherpe bij.....

tot het ineens raak was......



Yess, dit wilde ik....



Even later nog hetzelfde gedaan, maar zonder macro lens en  ingezoomd (telezoom)
Ziet er dan weer heel anders uit.



 En toen lukte het mij toch nog om 1 redelijke sneeuwklokjes foto te fotograferen.

Deze dag heeft mij wel aan het denken gezet.
Het is een beetje ingebakken bij natuur fotografen: in februari de sneeuwklokjes, dan de krokussen, gevolgd door de bosanemoontjes en dan de daslook ect.......ieder jaar weer.
En ik vind het ook best leuk, maar terug kijkend op deze ochtend heb ik het meeste plezier beleeft aan de bij -op -bloem oefening. 
Dus volgend jaar...gewoon doen wat ik het allerleukst vind: dieren.......en of daar nu wel of geen bloemen bij zijn, dat zie ik tegen die tijd wel weer.



En over dieren gesproken, deze luidruchtige vogels trokken mijn aandacht.....duidelijk de lente in hun bol, en ja we hadden het toch over de bloemen en de bijtjes dus.....







Na de ochtend bij de bloemen fietste ik even door naar Polders Poelgeest, dat leverde geen geweldige foto's op, maar wel de eerste grutto's van dit jaar gezien, midden op de plas (veerpolder) zaten er honderden, een klein groepje zat wat dichterbij, maar voor de echt mooie plaatjes moet ik nog een keertje terug.












Deze foto's zijn gemaakt op 22 februari en 9 maart. De komende tijd zullen er weer wat meer blogjes uit eigen omgeving komen want de maanden maart, april en mei zijn leuke maanden op fotografie gebied........


maandag 5 maart 2018

Amsterdamse Waterleidingduinen: Februari (2) Eindelijk winter

Waar het in December en januari meer herfst was, begon het er in februari dan toch op te lijken: winter. Alleen de sneeuw en rijp bleven uit maar ik genoot van de koude dagen en de winterzon.
En dan is er in de waterleidingduinen ook weer van alles te zien. 



De vossen zijn nu op zijn mooist in hun prachtige wintervacht, en als het licht dan ook mee werkt , kun je mooie zachte foto's maken....



De roodborstjes laten zich regelmatig zien, soms helemaal in elkaar gedoken als een bolletje.



Koolmees, ook altijd leuk als het lukt tijdens een wandeling de bosvogeltjes van redelijk dichtbij te naderen en te fotograferen. 


Deze koolmees werkte goed mee en bleef lekker doorzingen.
Andere vogels zag ik wel maar kwamen niet mooi op de foto zoals boomklever, boomkruiper en goudhaantje, ze zaten te ver, te hoog of net verkeerd......maar wie weet komen ze de komende maand nog mooi voor de lens.
Ook de waterspreeuw was nog aanwezig maar ik heb geen betere foto's kunnen maken dan in januari, dus deze blog blijft waterspreeuwloos.



 Eindelijk zag ik weer een damhert van wat dichterbij, die niet direct op de vlucht ging.  Deze damhert man had een ongelijk gewei.



 Dit jonge mannetje keek even nieuwsgierig om en ging daarna weer verder met grazen.




En natuurlijk nog wintergasten in deze februari blog. De zaagbekeenden waren dit keer niet schuw en ik kon ze zittend vanaf de kant fotograferen terwijl ze voorbij zwommen... eerst de man...



gevolgd door mevrouw zaagbek..


die even later gewoon ging zitten dutten...maar wel een oogje in het zeil hield.



En ze kwamen ook nog even samen langs....



Terwijl mevrouw zat te dutten, begon meneer aan een uitgebreide poetsbeurt. Dat is toch geweldig, als je zittend aan de kant dit op een paar meter voor je kan volgen.





Met deze vossenfoto ben ik ook heel blij, ook al zijn de vossen gewend aan mensen, het is nog niet altijd makkelijk om ze mooi te fotograferen, voor mij is mooi.....een foto waarbij voor en achtergrond wat wazig zijn en er genoeg ruimte om de vos is in de kijkrichting en....de vos er goed uit komt. 


Dezelfde vos maar dan een week later en op een iets andere plek. Dit vosje is op het moment toch wel een van de mooiste met haar prachtige volle wintervacht.



Dit tafereeltje is natuurlijk superschattig



Het kleine damhertje wordt even achter de oren gewassen door moeder in het laatste zonlicht



Ze kijken nog even naar ons en gaan dan weer door met hun poets ritueel



En langs het bekende boompje liepen wij verder naar de uitgang. Wat was het weer een prachtige dag.



Het pimpelmeesje zat net iets te ver, maar toch vind ik dit wel een leuke foto.



Een eerder bezoek, een andere uitgang......op weg naar de uitgang zagen we in het laatste licht nog een mooie vos.


In het zonnetje



Het gras, het riet, de vos....het kleurt allemaal mooi bij elkaar. De zon is bijna achter de heuvel verdwenen, dus een sein om nu door te lopen naar de uitgang.


Deze foto's zijn gemaakt op 16 en 25 februari, twee heerlijk zonnige dagen.  Helaas geen sneeuw of rijp (in ieder geval niet op dagen dat ik vrij was), maar je weet maar nooit, Maart roert zijn staart en kan best nog een winters trekje krijgen.