Steenuiltjes in Kalmthout

Ieder jaar proberen Miranda en ik een Steenuilen hut te reserveren.

Dit jaar kozen we voor een van de hutten van Glenn Vermeersch in Kalmthout.

We hadden goede ervaringen met de steenuilen in eerdere jaren daar, dus de keuze was snel gemaakt.

Op zondag 16 juni zaten we rond zes uur klaar in de hut.

In een nabijgelegen boom had een uilenpaartje jongen, en die hebben honger.

De ouders vlogen om de beurt af en aan om de jongen te voeren.

En namen ook regelmatig plaats op de paaltjes en het hekje voor de fotohut.

De eerste vogel die zich liet zien was geen uil maar een jonge grote bonte specht

Maar even later kwam er ook een uiltje....

en een forse regenbui

Uiltje in de regen

Tja......waar moet ik nu schuilen , lijkt de uil te denken.

En ik was blij dat wij droog in een comfortabele hut zaten.

De bui duurde zo'n tien minuten....

Daarna werd het droog en bleef het droog.... het uiltje kan zijn veren drogen.

Wat zijn ze toch leuk

Vooral als ze je zo aankijken met die mooie gele ogen

De zoveelste poging om een aanvliegende uil vast te leggen. Helaas had ik wat lange sluitertijden en had ik mischien toch mijn diafragma anders in moeten stellen om iets meer scherp te krijgen......met de kans dat het gras op de achtergrond ook scherper wordt en dan meteen een rommelige indruk geeft.

Op de momenten dat de uilen de jongen gingen voeren in de boom, waagde de specht zich weer bij de paaltjes.  Maar als de uil dan terugkomt..

"Wegwezen specht, dit is mijn paal"

Wedstrijdje elkaar aan staren

De zon verdween, en het licht is meteen anders.... de specht weet nog van geen wijken, maar hield het even later wel voor gezien.

Nog maar een keer op het hekje.

Uiteindelijk had ik veel foto's maar toch ook erg veel van hetzelfde.

Dan zijn de momenten met de specht toch wel erg leuk

Het is inmiddels tegen negen uur, de zon is achter de bomen verdwenen en het licht is toch wel weg op het weiland en de palen. Nog één foto en dan nemen we afscheid van de uilen.

Het was een geslaagde avond. Het fotograferen vanuit een hut bied wel kansen om schuwe vogels zoals deze uiltjes vast te kunnen leggen. Na een viertal jaren steenuilen op paaltjes , hekjes, wielen te hebben gefotografeerd, zit ik nu wel te denken om de volgende keer wat anders te willen.....maar wat...  ik heb nog een jaar om na te denken.

jonge vosjes

Deze blog was al aangekondigd, maar het uitzoeken van de foto's kostte iets meer tijd dan ik had gedacht.  Het is ieder jaar weer afwachten of het lukt om jonge vosjes te fotograferen. Afgelopen twee jaar had ik geluk, en ook dit jaar is het gelukt.

Al in de winter was ik gaan zoeken naar mogelijke burchten, zeker toen er sneeuw lag was dit goed te doen, vossenpootjes gaven aan dat er vossen rond de burchten liepen. Maar dan blijft het toch afwachten welke plek ze kiezen.

De foto's hieronder zijn gemaakt tussen 9 april en 28 mei bij 2 verschillende burchten.

En ook dit keer....een blog met veel foto's.

Zo aandoenlijk.

Een van de eerste dagen dat de jongen wat verder naar buiten kwamen, nog met blauwe oogjes ontdekken ze voorzichtig de omgeving.

Een brutaaltje kwam wat verder uit het hol..

Nog een beetje slaperig en zand in de oogjes

3 op een rij

Hallo daar

Veilig bij moeder

Een paar dagen later....... ze lijken al wat groter, nog steeds blauwe oogjes en fluffy nesthaar.

Nog in alle rust bij moeder vos..

Ze had het er maar druk mee.

Prachtige moervos, een maand later zag ze er een stuk minder goed uit, erg mager. De jongen hebben veel van haar energie gevraagd.

En toen was het gedaan met de rust.

Door een melding op waarneming.nl kwamen er zoveel mensen op af dat het niet leuk meer was, en vooral voor de moervos....want zij kon niet meer goed bij haar jongen komen, ze ging ze ook vaker tussen de struiken voeden in plaats van voor de burcht in het zand.

Ik vond het mooi geweest en ging bij een andere burcht kijken.

Dit was inmiddels anderhalve week later....deze jongen zijn ongeveer van dezelfde leeftijd..

onderonsje met moedervos

Een geweldige avond.....slechts een paar mensen , een relaxte moeder vos, die precies in het laatste zonlicht ging staan met haar kinderen.

Die hadden dorst..

In de spotlight

Mama.....ik wil aandacht....

En weer een week verder...inmiddels is het eind april

Dit was mijn mooiste foto van de hele welpentijd...moeder vos met het jong onder haar....geborgenheid.

Ik ben een heel stoer welpje..

En ik mag al wat verder van huis

Maar als mama uit jagen is moeten wij in de burcht blijven en lief zijn voor elkaar.

Och, maar 4 fotografen, daar willen we wel voor poseren.

Maar daarna moeten we echt even slapen

Mama komt thuis.... Blije vosjes...

Kusje voor mama....

En zoals ieder jaar komt het moment dat de moervos verhuisd. De oude burcht is vuil geworden, en ze gaat op zoek naar een nieuwe plek. Deze moervos ging een gebied in waar we niet mogen komen.

Dus ik besloot weer terug te gaan naar de eerste burcht, waar de rust inmiddels was terug gekeerd.

Omdat dit een hele grote burcht is, is de moer niet verhuisd.

Het brutaalste welpje.
 Wat ben je groot geworden

En een week later waren ze er met zijn tweetjes...... de een vond het wel leuk om het hol nog wat uit te graven, de ander denkt er wat van.

Wat gaat het snel.....

En dan is het eind mei...... wat zijn ze groot geworden....

een heerlijke avond waar we met 3 mensen bij de burcht zaten en er 2 vosjes zich goed lieten zien.

Vosje nummer 2, en nu echt nieuwsgierig...wij zaten op afstand, en op een gegeven moment kwamen ze naar ons toe.

En heel even de twee samen. Ze waren vooral erg in beweging en steeds te ver van elkaar om te fotograferen....maar dit is toch wel een mooie afsluiting van 2 maanden welpjes volgen.

Natuurlijk hoop ik ze ook in de zomer nog regelmatig te zien, want het is zo leuk om een vosje van welp naar volwassen vos te zien opgroeien. De moervosjes van deze welpen heb ik zelf ook als welp gezien. Het was een periode van genieten, maar ook momenten dat ik wenste dat de moervos haar welpen in het verboden gebied had gekregen. De zomermaanden zal ik zeker nog op zoek gaan naar de opgroeiende vosjes, maar ook weer meer tijd besteden aan alle andere mooie dingen die er in de Waterleidingduinen te zien zijn.

Vogelhut Espelo

Nog even niet de beloofde jonge vosjes blog.....
eerst kleine vogeltjes.

Eind mei heb ik met Miranda een dagje doorgebracht in de vogelhut Esplelo van Arjan Troost. 

We maakten er meteen een leuk weekendje weg van dus op zaterdag gingen wij al richting Holten.

Op zaterdag verbleven we in een leuke B&B in Bathmen.

En op zondag....nog voordat Holten ontwaakte, vertrokken wij richting de vogelhut.

Er werd wat afgespetterd, maar door de wat lange sluitertijden kreeg ik daar geen scherpe foto's van.

Gelukkig waren er veel vogels die nog wel even stil wilden zitten.

Zoals de appelvink man

Man en vrouw waren het niet met elkaar eens

Gekraagde roodstaart vrouw

Gekraagde roodstaart man met een lekker hapje

Zwartkop vrouw

grote lijster

Roodborst

twee roodborsten

Schattig klein pimpelmeesje

Groenling (m)

De merel (m) zong de hele dag het hoogste lied

De grote bonte specht (m) mag niet ontbreken bij een vogelhut. Helaas nog geen jongen ter plekke. vorig jaar was ik iets later en werden er juveniele spechten gevoerd.

De boompieper kwam ook even badderen.

Natte koolmees

Geen beste foto, maar wel een leuke soort...de grauwe vliegenvanger.

Zo hadden we deze dag nog meer leuke soorten, maar ik kreeg ze niet allemaal goed op de foto, zoals meneer zwartkop en een matkop. Even dachten we een goudvink man te zien, maar nog voordat ik mijn camera kon richten was de vogel gevlogen.

meneer vink neemt ook even een bad.

We hadden geluk dat het warm was en heel veel vogels kwamen badderen. In het voer was niet veel interesse en tussen 13:00 en 14:30 was het heel erg stil ( de vogels deden een middagdutje).

De grote afwezige was de eekhoorn, daar was ik toch wel een klein beetje teleurgesteld in want ik vind het zulke leuke diertjes. Gelukkig hebben we een leuk aantal vogels gezien en ook goed kunnen fotograferen. Rond half 4 vertrokken we omdat het weer om ging slaan.

We gaan zeker nog een keertje terug naar een van de hutten van Arjan, want alles ziet er heel verzorgd en netjes uit. De hut is confortabel en er komen aardig wat verschillende soorten voor de hut, zeker de moeite waard.