Posts tonen met het label mos. Alle posts tonen
Posts tonen met het label mos. Alle posts tonen

zaterdag 23 december 2023

Terugblik op 2023

 Het jaar is weer voorbij en dan is het voor mij weer tijd om terug te blikken op het fotografiejaar 2023. Mijn jaarboek heb ik inmiddels al af laten drukken, heerlijk om zo op de luie feestdagen door alle mooie foto's en natuurmomenten heen te bladeren.

 

Traditiegetrouw is de laatste blog van het jaar het jaaroverzicht met de mooiste foto's uit 2023. Bij voorkeur 1 foto per maand maar ik zeg nu al dat ik bij een paar maanden heb gesmokkeld. En 12 foto's......tja, ik doe er nog een paar bonus foto's bij welke voor mij de mooiste herinneringen zijn en niet perse fotografisch de mooiste foto's. Ook die vond ik hier in het jaaroverzicht thuis horen. 

En tegen de traditie in plaats ik de blog al voor de kerst en niet op oudjaarsnacht....


Januari


De weken gingen voorbij met veel storm en regen. Er was een dag in januari dat het even iets rustiger was. En hoe leuk is het dan als je gevraagd wordt mee te gaan naar een plek waar jonge grijze zeehondjes op het strand liggen. We werden door de mensen van A-Seal op afstand gehouden zodat het jonge zeehondje in alle rust op het strand kon wachten op moeder zeehond. Het hele verhaal staat in deze blog. In januari had ik naast de zeehondjes serie nauwelijks gefotografeerd. Deze foto van een ontmoeting die niet alledaags is en daarom mijn keuze voor januari.

Februari


Door omstandigheden heb ik in februari maar weinig gefotografeerd en dan vooral in de directe omgeving. Gelukkig heb je in het voorjaar gewoon in de stad ook mooie onderwerpen en het voorjaar is ook de enige periode dat ik ook wat meer de bloemetjes fotografeer. Het liefst met een lief beestje erop maar dat zat er dit jaar niet in, het voorjaar was behoorlijk koud. Sneeuwklokjes zijn een dankbaar onderwerp en deze foto van de sneeuwklokjes met vaag ook wat paars van krokus in de achtergrond is mijn keuze voor februari.

Maart


Het is maart, de moervossen zijn bevallen. De kleine vosjes zitten veilig in de burcht en de moertjes laten zich weer zien. Het was een mooi weerzien met deze moervos, die ik hiervoor in september 2022 voor het laatst heb gezien. Het was in 2023 moeilijker om vossen te zien, zeker buiten de jonge vossen om. De oudere vossen verdwijnen en de jongere generatie trekt weg. De vraag is dan ook of ik in 2024 nog een vosje ga zien in de duinen. Deze foto van de moervos was mijn mooiste vossenfoto afgelopen jaar en ook mijn favoriet voor de maand maart.

April

April is een van mijn favoriete maanden. Alles ontwaakt in de natuur. De jonge dieren, het frisse groen en de weidevogels in de polder. Helaas worden het er steeds minder. Gelukkig vond ik in de Boterhuispolder in Leiderdorp een plek waar ze zich volop lieten horen. En tijdens een van mijn fietstochtjes zat deze grutto vlak langs het fietspad. Tussen mij en de vogel zat alleen een sloot. Ik heb er een uur langs de kant gezeten. De grutto was aan het foerageren, aan het poetsen, ging zelfs even badderen in de sloot. En uiteindelijk was hij heel dichtbij. Grutto's op paaltjes zijn leuk, maar deze zo in het hoge gras was mijn mooiste natuurmoment in april en ook mijn foto van deze maand.

Mei


Mei is ook al zo'n mooie maand. De maand begon best fris waardoor ik lang moest wachten op de eerste vlinders die ik kon fotograferen. En ineens, eind mei had ik een veld vol met icarusblauwtjes. Veel druk fladderend, maar ook veel parende vlinders...en die blijven lang stil zitten. Je kan ze rustig dicht benaderen. Zo kon ik met macro voorzet lens op een paar cm komen en deze foto maken. Een van de favorieten van de maand mei.

Juni



Een juffer in de zonnedauw. Een foto die in eerdere jaaroverzichten ook al voorkwam, en vaak ook in juni. De zonnedauw, een heel klein vleesetend plantje en de juffer die gevangen is in de kleverige klauwen van dit plantje. De natuur is hard, het is het leven. Deze juffer had geluk, ik zag dat ze niet helemaal vast zat en haar vleugels nog intact waren. Ik liet haar overstappen op mijn vinger en ze vloog vervolgens weg. Ik had wel eerst een aantal foto's gemaakt, waarvan deze mijn mooiste was.

Juli


Een jong vosje in het zand. Dit was een geluksmomentje want heel even was ik op een plek alleen met 2 jonge vosjes. Ze kwamen heel voorzichtig, nieuwsgierig, dichterbij en waren heel relaxed. Totdat er een andere fotograaf aan kwam lopen en de twee vosjes ervandoor gingen. Daarom koester ik dit moment en deze foto. De zon was op dat moment ook even weg zodat ik mijn zachte foto kon maken.

Augustus


Hier smokkel ik, want de ijsvogel foto was ook in juli gemaakt. Augustus is in meerdere opzichten mijn minst favoriete maand.  Het harde licht, vaak te warm en de onderwerpen lijken zich ook minder aan te dienen. Dit jaar was warmte geen issue, maar toch had ik deze maand geen top foto voor dit overzicht, vandaar dat de ijsvogel man als stand-in de augustus foto mag zijn.

September


En ineens werd het zomer, die eerste week van september. Temperaturen van boven de 30 graden zorgden dat ik in alle vroegte de natuur in ging, om voor het middag uur weer thuis te zijn. En waar in juli en augustus de vlinders het lieten afweten, zag ik ze in september ineens overal. Dit landkaartje was een soort die ik sinds 2018 helemaal niet meer had gezien, dus hoe blij was ik die ochtend om er zowaar 3 te zien. Het zijn geen fladderaars, ze kunnen zo 10 minuten op een distel blijven zitten en daar maakte ik dankbaar gebruik van. Nog met het mooie ochtendlicht had ik hier mijn september foto te pakken.

Oktober

Na de zomer in september werd het in oktober snel herfst. De damhertenbronst ging dit jaar aan mij voorbij. Ik was er eerst te vroeg en daarna te laat. En heel vaak had ik op mijn vrije dagen pech met het weer. Begin oktober had ik nog een weekje vakantie in Limburg en vermaakte ik mij met een zeehondje op het Katwijkse strand. Dit is de gewone zeehond, de pup van januari is een grijze zeehond. De gewone zeehonden komen in de maanden oktober tot december regelmatig op het strand om uit te rusten. Deze ochtend, 10 oktober, was weer zo'n uniek natuurmoment.....2 uur alleen op het strand met deze zeehond. Het hele verhaal staat in een aparte blog en kun je hier bekijken.

November


En weer smokkel ik want deze foto was van eind oktober. Want de grijze druilerige november maand leverde geen topfoto's op. Wel een paar aardige van paddenstoelen, maar daar miste ik de Wow-factor. En ja, ik heb nou eenmaal een voorkeur voor dieren en vooral fluffy dieren. Dit is ook meteen de laatste vossenfoto van 2023 want daarna leken de vossen van de aardbodem verdwenen. De paartijd is in volle gang en dan laten ze zich altijd wat minder zien. Dus wat ik eerder schreef, afwachten welke vosjes er in 2024 weer tevoorschijn komen.

December


Ook in december heb ik niet veel gefotografeerd. Het was wederom vaak onstuimig en nat en dan ga ik echt niet met plezier met mijn camera naar buiten. Zelfs zonder camera wandelen doe ik niet graag met regen en windkracht 5 (horizontale regen). Dus ik was blij met een paar heerlijke winters aandoende dagen in december, er lag hier en daar wat ijs (bevroren hagel van de dag ervoor) en daar tussen stonden de piepkleine puntjes van het ruig haarmos. Ik vond het toepasselijk, de kleine oranje puntjes als een soort lichtpuntjes in deze donkere dagen rond Kerst.

De bonus foto's

De april-eekhoorn. We genoten van een midweek op de Veluwe en dit eekhoorntje bezocht ons voederplekje bij het huisje dagelijks. Ik ben dol op eekhoorntjes en wou dat ik ze wat vaker in het bos van de waterleidingduinen zag. Nu geniet ik er vooral van op onze vakantiebestemming. Dit eekhoorntje werd het niet voor de maand april en moest de grutto voor laten gaan.

De mei-zandhagedis. Ik vond het een mooie foto van deze hagedis man, en de keuze tussen de parende vlindertjes en deze hagedis was lastig, eigenlijk waren ze even mooi. Daarom een eervolle vermelding voor deze foto.

De hongerige juni-zwaluwen. Het was een prachtige natuurbeleving in de vroege ochtend. De jonge zwaluwen zaten op de brugleuning geduldig op de ouder te wachten. Zodra deze in de buurt kwam, gingen de snaveltjes wijd open. Helaas was het voedermoment lastig te fotograferen, en hier mis ik een stukje vleugel van de ouder zwaluw. Daarom geen top 12 maar wel in het bonus lijstje, want om dit te mogen zien.....dat is alleen maar genieten.


En ik sluit af met nog een foto uit de mei maand. Ik had die maand vakantie, het weer was goed dus volop gelegenheid om erop uit te gaan. Dit jaar waren er bij mij 3 vossenburchten bekend. De eerste plek was een soort toeristische attractie en heb ik lang vermeden. Tot op een avond in mei. Het was rustig, een paar andere fotografen en relaxte vosjes. Deze foto is misschien niet de mooiste maar wel de liefst en meest vertederende foto. De blik van de grote vos, het kleintje dat ernaast zit te genieten in de avondzon.  Het was gewoon het mooiste natuurmoment van het jaar.

Op een andere plek fotografeerde ik wel de jonge vosjes in de maanden april tot juni, daarvoor kun je nog hier klikken voor de blog.

Een derde locatie was mij tot juli niet bekend, maar ook daar kon ik kort genieten van de mooie jonge vosjes, die inmiddels allemaal hun geboorteplek hebben verlaten en hun eigen weg gaan zoeken in het grote gebied.

~~~~

En tenslotte nog een woord van dank aan al mijn trouwe blog bezoekers en de mensen die nog altijd een berichtje achterlaten. De meest bezochte blog van 2023 was het jonge zeehondjes blog gevolgd door de afscheidsblog van vosje CC.  Ik heb dit jaar 15 blogs geschreven, waarin vossen en zeehonden een grote rol speelden. Een nieuw jaar ligt voor ons met hopelijk weer veel bijzondere natuurmomenten, fijne ontmoetingen en vooral veel blijven genieten van al het moois om ons heen.


zondag 16 februari 2020

Amsterdamse Waterleidingduinen: Mosjes en vosjes

Het is een beetje komkommertijd op fotografie gebied. Mede door de steeds maar aanwezige te harde wind en het vaak donkere weer, lijken de fotografie onderwerpen zich ook te verstoppen.

Wintergasten waren nauwelijks te bekenen, ook in februari niet. Maar ja, de winter zelf was ook foetsie.  Het fotograferen van sneeuwklokjes of krokussen bij windkracht 5 is ook geen goed idee, en ook aan zee (op zoek naar de kustvogels) is het met die wind geen pretje.

Dan is er voor mij nog 1 optie....de waterleidingduinen. Te meer ook omdat dit gebied niet alleen mijn favoriete fotografie locatie is, maar ook de plek om tot rust te komen en te ontspannen. Dus wanneer het daar niet wil lukken met de foto's, hou ik er nog altijd een mooie wandeling aan over.



Vosje lag lekker relaxed in het zonnetje, op een van de weinige rustige februari dagen.


Ik hoopte op wintergasten en winterweer in februari, maar de herfst ging door zoals die in oktober begon.......  


Met een beetje geluk wist ik nog een baardman vrouw op de foto te krijgen



En een brilduiker man..... deze wintergast heb ik dit jaar veel minder gezien in de AWD als voorgaande jaren, waar ik er soms wel 4 of 5 bij elkaar zag


Niet meer dan een bewijsplaatje....maar wel een wintergast...de klapekster , hoog op zijn uitkijkpost



Dat het in februari al voorjaar werd bleek wel uit het gefluit van de koolmezen. Deze ging er heel even mooi voor zitten.


Bij gebrek aan vogels op het water, ben ik maar op zoek gegaan naar iets anders dat altijd aanwezig is in de duinen: mos.  Soms veradelijk glad (zeker na al die regen), maar als je op je knietjes gaat en door de macrolens kijkt......verrassend mooi, de ieniemienie wereld van de mosjes wordt door zo'n lens ineens wat groter


muurmos.......op een paar grote stenen vond ik verschillende soorten mosjes. 
Het loonde zich de moeite om mijn voorzetlensje te pakken.



Wat zijn het toch bijzondere verschijningen , zomaar op een paar stenen, waar menigeen aan voorbij loopt.


Ik ga er geen namen bij zetten, omdat ik geen mosjes expert ben, en totaal geen idee heb hoe dit allemaal heet, misschien zijn alle mosjes op de stenen wel muurmosjes.



eenzaam tussen de glinsterende kleine mosjes



Bling bling 
De wondere wereld op een maar vierkante centimeter


Een veld met hier en daar oranje......en als je dan dat oranje goed bekijkt, zie je dit.


Of dit....volgens mij is dit ruig haarmos


Eigenlijk zou ik hier een paar uur voor uit moeten trekken, want thuisgekomen zie ik dan toch dat het niet helemaal naar wens is.... maar ja....in de AWD wilde ik nog iets zien, waarvan ik weet dat het misschien heel snel voorbij is.



Het verliefde vossenkoppeltje...okee....op een heel verkeerde plek, op de straat met een rommelige takken bende op de achtergrond...maar wel zo lief...
En als je dan op Valentijnsdag een foto als deze kan maken, dan is dat helemaal leuk.
De vossen paartijd is tussen december en februari...dus hoe lang dit koppeltje nog zo lief samen blijft is de vraag.


Nog wat vossenfoto's van afgelopen tijd. 
Het is echt geen zekerheid dat je een vosje ziet, maar ik heb vaak toch wel geluk. 



Het vosje met de boze blik had ik al een paar maanden niet meer gezien..... dus ik was blij dat ze heel eventjes langs kwam. Hier kwamen er wat vreemden voor haar langs...en als ze het niet vertrouwd, kijkt ze zo...om vervolgens de struiken in de gaan.



Dezelfde vos, dezelfde dag...maar iets eerder....als ze het vertrouwd, kijkt ze meteen een stuk vriendelijker.


En ondertussen, op een andere plek, wordt deze rekel het meest gefotografeerde vosje van de duinen.



Maar ja, met die charme, die blik.....dan smelt je toch.


Fotografen?  ach.....als ik wil slapen....dan ga ik slapen.... midden op het pad..



Het moervosje komt even kijken...


Terwijl haar vriendje even geniet van het zonnetje, dat even lenteachtig aandeed.


om vervolgens weer in slaapstand te gaan.






En het silhouhert sluit deze blog af.
Wat minder variatie als voorgaande AWD blogs maar het aanbod was deze winter ook wat minder (op de dagen dat ik in de gelegenheid was om op pad te gaan)










Ook al leverde februari tot nu toe op fotografie gebied minder op dan waar ik op hoopte, tijdens de wandelingen in de duinen geniet ik altijd.  We zullen nu wel richtig voorjaar gaan....ontluikend groen, wilgenkatjes, de vogels die op hun post zingen, de eerste tjiftjaf die terug komt..... want hoewel ik  nog een klein beetje hoop op een glimp van de winter, met sneeuw, kijk ik stiekem toch wel uit naar het voorjaar. Want die stormen en regen ben ik echt zo zat.

donderdag 11 april 2019

Amsterdamse Waterleidingduinen: maart

We zitten alweer in april, maar ik had nog een serie foto's van de waterleidingduinen die ik in de tweede helft van de maand maart maakte.

Ik had een beetje pech, want iedere keer als ik vrij was en naar de duinen ging, was het wat mistig en grijs weer...... met heel af en toe een zonnig moment.



Na een mistige start, kwam het zonnetje erbij....de heren herten bekeken het van een afstandje.



Mooi spitsertje



En voor het haarmos pak ik toch even de macro voorzetlens erbij.



Ik vind het maar moeilijk hoor, die macrofotografie



Nog meer klein spul, knikmosjes



De mist was opgetrokken en de zon scheen uitbundig...



Maar dat duurde niet lang, vanuit zee kwam weer mist op zetten, en deze keer wat hardnekkiger dan de ochtend mist. 


Witte kwikstaart in de mist




En zo leek het ineens herfst



Vosje in de mist


Relaxed vosje


En sinds maanden zag ik eindelijk deze dame weer, een parmantig vosje...



De mist werd steeds dikker, het zicht was zeer beperkt geworden.



En dan krijg je dit soort beelden...





Een week later, weer een sombere dag, helaas was het te donker en de afstand te groot voor een mooie foto van het eekhoorntje, maar ik was al blij dat ik deze snelle rakker had.



Lente, het groen komt overal tevoorschijn.




Net zoals die kikkers....deze grote....



En dit kleine kikkertje (telelens)



Kleine kikker op een bedje van mos.



Hij kwam dichterbij en zo door de macrovoorzetlens lijkt hij enorm, maar dit kikkertje was nog geen 2 cm. Vervolgens maakte hij een sprong, bijna op mijn zonnekap.



Wat verderop trof ik een zwanenpaartje aan, die hadden de lente kriebels.


Een prachtig gezicht....


In love










En tenslotte een van de moervosjes, voor dit vosje en de andere moervossen is het een drukke tijd, de welpjes zijn geboren en krijgen steeds meer honger.......












Maart is altijd een rustige maand in de AWD, de wintergasten zijn vertrokken en langzaam komen de zomergasten terug, de tjiftjaf liet zich al horen, maar ik kreeg hem niet mooi op de foto met het sombere weer. In april hoop ik wat meer vogels te kunnen fotograferen, en de hagedisjes en boomkikkers komen ook weer boven de grond......er gaat een drukke maar leuke tijd aan komen, ik zal hopelijk veel uurtjes in de mooie AWD vertoeven.