Bosanemoontjes en meer voorjaarsbloeiers

Dit keer weer een bloemen blogje.

Eind februari en begin maart heb ik hier in de omgeving wat plekken opgezocht waarvan ik weet dat daar sneeuwklokjes, krokussen en bosanemoontjes staan.

Het viel allemaal niet mee omdat het in die periode vaak heel hard waaide en veel regende.

Met name de krokussen waren slachtoffer van dit weer.....ze waren bijna allemaal plat.

Er was maar een enkeling die ik nog kon fotograferen.

Gelukkig werd het weer half maart iets beter en had ik meer geluk bij de bos anemoontjes, die zullen dus in deze blog de hoofdrol spelen....en ik kan natuurlijk geen blog voorbij laten gaan zonder beessie....dus ook die is aanwezig.

Lieveheersbeestje op bosanemoontje

Even nog terug naar eind februari..

sneeuwklokjes.... 

Een van de weinige krokusjes die nog overeind stonden. Bijna alles was platgewaaid.

Er was deze dag geen zon, dus de krokussen bleven dicht.... en bij mijn volgende bezoek was ik te laat en was alles weg. Het gaat snel in de natuur...

Sterhyacint.

Met een boterhamzakje  half voor mijn lens, probeerde ik een zachte omgeving te creëren.

Sleedoorn bloesem, de eerste bloesem, die er al vroeg in het voorjaar is.


Begin maart ging ik twee keer naar Kasteel Poelgeest, om daar op het landgoed de bosanemoontjes te zoeken. Ook hier waren er veel beschadigd door de wind en regen. En ze waren er vroeg dit jaar. Half maart stond het al helemaal vol.

In het begin  ben ik altijd een beetje zoekende.... bij macrofotografie heb ik vaak even tijd nodig om er in te komen. Deze foto was van mijn eerste bezoek. De andere foto's van die ochtend hebben deze blog niet gehaald. Bij een tweede bezoek lukte het allemaal wat beter.

Roze

Close up...

samen

En wat zie ik daar zitten......jawel een beestje....
Altijd leuk, want ik geef toe dat ik toch het allerliefst diertjes fotografeer, klein en groot.

Op het randje

Het beessie liep maar heen en weer over de bloemen

Macro

Even geen macrolens maar de telezoom functie van mijn camera gebruikt. Het is altijd leuk als er eentje boven de rest uitsteekt, zodat ik alleen die scherp kan stellen omgeven door een veld vol wazige anemoontjes

Schilderachtig anemoontje

Speenkruid. Ik heb het niet zo op gele bloemen, ik vind ze heel lastig te fotograferen. Op de achtergrond nog een bosanemoontje, want die staan daar gewoon tussenin.

Holwortel (denk ik), ook weer omgeven door anemoontjes. Na de tips van Maria en Corry moet ik de naam toch wijzigen naar vingerhelmbloem, nog nooit van gehoord.

En nog een keertje het lieveheersbeestje...




Ik kom nu al heel wat jaartjes op dit plekje om de bosanemonen te fotograferen en iedere keer kan ik er weer zo van genieten. Dan ga ik helemaal op in wat ik aan doen ben en vergeet alles wat er om mij heen gebeurd.






En toen werd het half maart en begon het COVID-19 virus echt impact te hebben op ons dagelijks leven, en ook op mijn fotografie uitjes. Die beperk ik nu even tot fietstochtjes in de omgeving, naar gebiedjes waar weinig mensen zijn, en ook alleen door de weeks. In de weekenden blijf ik thuis.

Het is heel onzeker hoe het nu allemaal verder gaat....dus ik ga ook niet vooruitblikken op een volgende blog. Ik zeg alleen maar weer....
Blijf gezond, pas goed op jezelf en op anderen.

Amsterdamse Waterleidingduinen maart

Het is een bizarre situatie..... COVID-19 beheerst het nieuws, veel zorgen om de kwetsbare mensen in je omgeving en onszelf. Het zijn onzekere tijden

Dan zijn er ook veel maatregelen om verspreiding van het virus tegen te gaan. Hier zal het ook van af hangen of ik de komende tijd nog wel naar de Waterleidingduinen kan gaan. Te meer omdat ik hier met het OV heen ga, waar je toch altijd wel andere mensen in de buurt hebt. Zodra ik in de duinen ben, is dat weer heel anders, alle ruimte en dan is het alleen maar genieten van de natuur..... waar het toch voorjaar gaat worden, want dat is het enige dat op dit moment gewoon doorgaat.

In dit blog een selectie van de foto's die ik in de eerste helft van maart maakte

Terwijl de moervossen hun holen hebben opgezocht om kleintjes te krijgen, laat deze rekel zich regelmatig zien. Wat een mooie vos

Er zijn nog wintergasten

een mooie brilduiker (man)

en een grote zaagbek dame

En vanaf de andere kant....wat zijn het toch mooie eenden.

Een verliefd zwanenpaartje? 

Ze blijven bij elkaar zwemmen, maar geen liefdes dans op deze mooie voorjaarsdag.

Op de achtergrond zijn de meerkoeten niet zo lief voor elkaar.

De zwanen omgeven door veel meerkoeten.

Heerlijk dat voorjaar, de vogels laten zich dan heel goed zien. Maar het blijft toch altijd een uitdaging om ze ook op de foto te krijgen. Deze koolmees zat voor het mooie net te ver weg, flink ingezoomd en gecropte foto dus.

Op zo'n mooie dag hoor je zoveel vogels, zoals deze heggenmus.

Maar tijdens deze lange wandeling hoorde ik ook veel boomleeuweriken en een roodborsttapuit. En ook de eerste tjiftjaf liet zich horen op 14 maart.....

Okee, een takkenfoto, maar wel de kleine bonte specht. Ik hoorde er meerdere, maar deze verscheen even in beeld, hoog in de boom.

Ik hou van dit soort dagen, weinig wind, niet te warm maar wel een zonnetje dat regelmatig achter de wolken vandaan komt.

Hier kan ik echt van genieten.

Soms zie je nog een damhert op een heuveltop, maar ik zie er tijdens een lange wandeling ook wel eens een hele poos geen één meer..

of van grote afstand, alert en enigzins schuw

Op die mooie zaterdag duurde het even voordat ik een vosje zag.....toen tegen 4 uur de wolken steeds dikker werden en het ineens wel erg donker werd, kwam dit moervosje even langs.....

Gevolgd door haar vriendje.....

cuddling foxes

zo lief......  dan geniet ik van het moment, en dan is het jammer dat ze net met haar rug naar mij toe zat,  maar ergens anders gaan zitten, kan zomaar dit moment verstoren. Dit is wel ingezoomd en de foto is nog wat gecropt, dus ik zat er niet heel dichtbij...

 Het mooie rekeltje...

Als ik een moervosje was, zou ik zo verliefd op hem kunnen worden. Wat is het een leukerd.

En toen het licht echt uit was, werd het tijd om in rap tempo naar de uitgang te lopen, ik was weer te lang blijven hangen....... maar ik was nog voor zonsondergang (die achter de wolken zat) bij de uitgang.

De lente is er......hier alvast een voorproefje, de knoppen van de kastanje, katjes en de duindoorn....

Nog even en alles staat op springen en loopt uit, dan wordt het weer groen in het duin...

Maar even afwachten of ik dit daar ook kan vastleggen of het vanwege de Corona beperkingen wat dichter bij huis moet zoeken, wat in het voorjaar ook helemaal niet erg is.

Meestal eindig ik de blog met een vooruitblik op de volgende maand, april. De natuur zal gewoon laten zien wat het altijd in april laat zien...... maar in  hoeverre ik dat in de AWD kan vastleggen, zal afhangen van de ontwikkelingen...... spannende en ook wel zorgelijke tijden.

stay safe......  let goed op jezelf..en elkaar.