zondag 29 november 2020

Amsterdamse Waterleidingduinen: oktober en november: herfst

 November...

Nat, grijs, onstuimig, met dagen die korter worden, dan is het echt een kwestie van de momenten. pakken, en hopen dat ik op de paar mooie dagen gelegenheid heb om de natuur in te gaan en niet hoef te werken. Hier een blogje met foto's uit de maand november.  

Maar eerst nog een paar overgebleven foto's van oktober die ik toch graag wil delen hier


Een heel mooi vosje, op een andere plek als waar ik meestal vosjes zie..... 



Stoer hert


Broer en zus


Regen op komst

Die bui die kwam, gelukkig had ik zowel een regenjas en paraplu zodat ikzelf en mijn camera droog bleven.




Na de regenbui





Vossen liefde



Even uitrekken hoor



Wat is er nu lekkerder dan vers regenwater uit een plas




Het verlegen jonge meisje, deze foto is nog van begin oktober, ze is sinds half oktober niet meer gezien.



November


Zandvos



Varens in herfstkleur



Op een mooie herfstmorgen...



Herfst


Verliefde zwanen, nu al....



Boze zwanen, ze vonden elkaar niet zo leuk



Sunset fox


Sunset




Merel vrouw



Herfstkleuren, half november....een paar dagen later werd het onstuimig , met storm en dan ligt alles heel snel op de grond.



Het is nog heel vroeg voor dit mosje, maar het steekt toch al boven het grasveld uit..ruig haarmos. Meestal fotografeer ik dit zo in januari.



Regenboog....en de regen...die kregen wij er gratis bij.



In het laatste licht nog een damhert op een duintop.



En tenslotte nog een vosje....

De foto's vanaf half november zullen in de volgende blog komen, samen met een deel van december.
Wintergasten heb ik gezien, maar ver weg, en meestal was het licht te slecht voor een mooie foto. Dus in december staan die bovenaan mijn wensenlijst. En verder is elke wandeling in de AWD al een feestje.

donderdag 19 november 2020

Herfstkleuren op de Hoge Veluwe

 Begin november zijn de herfstkleuren op zijn mooist. En dan wil ik wel graag richting de Veluwe om te fotograferen in de bossen die dan wel van goud lijken. Dit jaar had ik nog een reden om naar de Veluwe te gaan: mijn eervolle vermelding in de Roots fotowedstrijd, de foto van het vosje , zou daar tentoongesteld worden. Dat wilde ik natuurlijk wel graag zien.  De afspraak was gemaakt, een collega van mij, die ook fotografeert , wilde mee. Maar toen kwam de boodschap van Rutte: blijf zoveel mogelijk thuis. Oh jee, ik hou mij altijd wel aan de regels.....twijfel sloeg toe. Overleg..... konden we toch gaan? We doen het veilig, mondkapje in de auto, afstand houden in het park ( is allemaal buiten ).....dus op vrijdag 6 november vertrokken we naar de Hoge Veluwe om een heerlijke herfstdag te beleven. Genieten met een Grote G.


Best trots dat mijn foto tussen deze winnaars staat, toch uit 6500 inzendingen gekozen.

De tentoonstelling was in de landschapstuin naast het bezoekerscentrum. We wandelden de route langs alle prachtige foto's en zagen al snel mijn vosje

Daar staat ie dan



Ja, wel gaaf hoor om de door mij gemaakte foto zo groot te zien. 


En bij wijze van uitzondering wil ik zelf ook wel een keertje poseren. Met dank aan Astrid Smits voor het maken van de foto.

Maar het was een mooie herfstdag, bijna geen wind, een zonnetje....dus op naar de herfstkleuren.


En hoe kun je nu beter de Hoge Veluwe verkennen dan op een van de witte fietsen. 

Het was opvallend rustig in het park. Of het door de toespraak van Rutte eerder die week kwam, of omdat de bronst voorbij is, of omdat het gewoon een doordeweekse dag was.....ik heb het nog nooit zo rustig gezien op de Hoge Veluwe. (en ik was er blij mee)

Nu de herfstkleuren

Dat viel nog behoorlijk tegen. Al in de auto was het achter elkaar  "ohhh " en "ahhh, wat mooi". Wat een kleurenpracht. En ook fietsend door het park zagen we de prachtige kleuren in het zonlicht. Maar een mooie laan om dit te fotograferen , zagen we niet. De foto hierboven was wel een mooi boslaantje omgeven door prachtig kleurende bomen.


Maar meestal zagen we door de bomen het bos niet, was het een rommelige bedoeling en lukte het maar niet om die mooie herfstkleuren over te brengen in een foto.  Dit zou nog een hele uitdaging zijn voor  "Het perfecte plaatje". 


Jachtslot St. Hubertus, met een beetje spiegeling en iets van herfstkleuren. Het was een hele mooie dag, wat dus ook een hele saaie blauwe lucht geeft. Ik hoopte op mist en een waterig zonnetje....wat voor de foto's beter was. Maar ik klaag niet want het was een prachtige dag.

Na een lunch (eigen lunchpakketje) op het grasveld voor het jachtslot stapten we op de fiets om de route te vervolgen.


Nog steeds zoekende naar het perfecte herfstplaatje.....


Dit begint erop te lijken...


Het was al wat later op de dag, en in deze tijd van het jaar staat de zon al snel lager. Dat was meteen te merken aan het licht, dat zachter werd.


gouden blaadjes



En op het einde van de fietstocht maakte ik deze foto, waar ik wel tevreden over ben.


Het restaurant was open als take away....dus even wat lekkers gehaald en buiten opgegeten, voordat we in de auto stapten voor de afsluiter van de dag.....het Reemsterveld.


Beukenblaadjes in het laatste licht



Een bekende plek....wachten op.......


Ver weg op het veld liep deze stoere man...

Een groepje hindes, geen beste foto door de grote afstand....maar het is gewoon al geweldig om te zien.


De man heeft zijn dames gevonden. En terwijl de zon achter de heuvel verdwijnt moeten wij richting de uitgang want om vijf uur moet je uit het park zijn.


Een dag in de natuur, tussen de mooiste herfstkleuren, zoals je ze in het westen dus echt niet ziet, buiten eten,  lekker fietsen zonder last te hebben van tegenwind (waar ik een hekel aan heb)..en dan ook nog zo'n prachtige afsluiter.  Ik zit er echt over te denken om volgend jaar een midweekje Veluwe te boeken, om dan iedere dag te genieten van de mooie herfstkleuren. Maar ja...in november is het niet altijd van dit rustige herfstweer.....je kan zomaar een week met storm en regen hebben. Ach, nog een jaar om over te denken. Nu gewoon lekker nagenieten van deze dag.

zondag 8 november 2020

#natuurdichtbijhuis: gezwam

 Zeg je herfst, dan zeg ik...bos, mist en paddenstoelen. Er is natuurlijk ook die andere kant van de herfst: storm en regen en somber grijs weer.....maar dat is niet mijn herfst. Deze blog gaat dan ook over de kant van de herfst die ik zo mooi vind...



Een rodekoolzwammetje met als bonus een lieveheersbeestje.  Ik vind paddenstoelen en zwammen heel erg leuk om te fotograferen, maar als er een beestje op zit, dan wordt het pas echt een feestje.



Mycena's, ze zijn er in vele soorten en ik vind ze heel leuk. Vaak zitten ze op kleinere takjes die op de grond liggen. Handing, want je kan het takje met de zwammetjes verplaatsen naar een plek met meer licht of beter licht.



Spelen met scherptediepte




Het zelfde groepje, maar dan met een andere achtergrond en voorgrond.



Bijna vergane glorie



Piepkleine geweizwammetjes, tijd voor de macro voorzetlens.



Ook dit was macrolens werk. Het lieveheersbeestje zat niet bepaald stil en er was weinig licht in het bos. Dus worstelen met het vinden van een acceptabele sluitertijd en ISO.


Aan de wandel


Oversteken



Een onbeduidend paddenstoeltje, waar ik zo aan voorbij zou lopen. Maar er zit een beestje op, tja, en dan wil ik er wel even voor door de knieën.



Close up van een porseleinzwam 



Nog kleine vliegenzwammen....



5 dagen later..... vanuit een iets andere hoek, de twee grootste staan ook op de foto hierboven, de andere zwammetjes waren er in die korte tijd bij gekomen.




Dreigende lucht boven Huys te Warmont, tijd om naar huis te gaan, want dit zou wel eens een flinke plensbui kunnen zijn.


Een groepje mycena's





Twee verse vliegenzwammen.



En nog die andere mooie herfst kant.... mist en zonneharpen.  Het was niet heel erg mistig, maar genoeg om dat heerlijke herfstsfeertje in het bos te brengen.



Zonneharpen....





En tenslotte nog een sunrise bij Park Cronesteijn. De komende maanden zal de zonsopkomst te laat zijn om nog voor werktijd vast te kunnen leggen, maar ik hoop dan aan het einde van de thuiswerkdagen nog even naar Cronesteijn te gaan voor de zonsondergang, de laatste herfstkleuren en de eerste wintergasten (smienten).





De foto's hierboven zijn op verschillende dagen gemaakt met verschillende weersomstandigheden.

Natuurlijk heb ik veel meer soorten  paddenstoelen gezien in het bos, maar ik heb een selectie gemaakt en alleen de meest aansprekende soorten gefotografeerd. En soms kwamen de foto's niet door de strenge blogselectie.....  Er komt nu een tijd aan dat het wat rustiger wordt op fotografie gebied, zeker de winters van tegenwoordig die meer op een verlengde herfst lijken. Maar ik hoop toch nog een keer sneeuw of rijp te zien deze winter ( hoewel ik dan het liefst richting de duinen ga).