Het is herfst. Voor mij een periode met een dubbel gevoel. Het kan heel mooi zijn met de prachtige herfstkleuren in het bos, de mist waar de zonneharpen doorheen stralen. Maar het is ook de overgang naar de sombere donkere winterdagen. De winters die geen winters meer zijn. Dus....nog even genieten van de herfst.
Even terug in de tijd, toen er nog geen herfstkleuren te bekennen waren, maar wel mooie zonneharpen. Helaas was ik die dag te laat in het bos voor de mooiste beelden en de kansen daarna kon ik niet meer pakken omdat ik net op die dagen dat er mist was in de ochtend moest werken.
De damherten bronst is dit jaar een beetje aan mij voorbij gegaan. De dagen dat ik in de duinen was, hadden de herten weinig zin om in beweging te komen. Wel waren er vaak buien, die dan weer voor mooie dreigende luchten zorgden. En altijd fijn als er dan toch een hertje in het veld staat, en er een vage regenboog verschijnt.
Meestal trof ik de herten in deze pose....
Bronstimpressie in 9 foto's.
En aan het einde van de bronst waren er toch nog twee jonge mannetjes die even de geweitjes in elkaar sloegen, het was meer stoeien dan vechten.
En daarna weer gebroedelijk naast elkaar en een geweiversiering rijker.
De vogels zijn weer wat makkelijker te zien.
Deze grote bonte specht man, kwam plots vlak voor mij zitten, ik had mijn camera gelukkig aan, want ik kreeg maar 1 kans voor een foto, het volgende moment was hij weg.
Koolmees met in de achtergrond de mooie kleuren, die wat mij betreft best wat langer in de bomen mogen blijven. Dus laat de wind gewoon lekker wegblijven tot 5 december.
Zelfde plekje, maar nu bezocht door de specht
De Scandinavische roodborsten zijn er weer.....en die zijn minder schuw. Zo kon ik deze van dichtbij fotograferen tijdens een miezerbuitje.
Knobbelzwanen zijn er het hele jaar door, ik vind ze prachtig. En ik kijk nu alweer uit naar die andere zwanensoort.....de wilde zwaan.
En dan die herfstkleuren......
Het leek dit jaar wel of alles groen bleef, en toen de mooie goudgele en bruinrode tinten kwamen was de helft van het blad al gevallen.
Een van de mooiste stukjes in de Waterleidingduinen in de herfst is de beukenlaan.
En de gekleurde beukenblaadjes krijgen van mij altijd de aandacht.
De paddenstoelen zijn in mijn vorige blog al aan bod geweest, maar toen had ik de mooie pruikzwam nog niet vastgelegd. Daarom deze als middelpunt van de herfstkleuren collage.
Herfsthertje. Het was altijd makkelijk om de damherten te fotograferen, ook met een mooie omgeving van herfsttinten, maar de herten worden steeds schuwer, dus lastiger te zien.
Herfstvosje
Mister bright eyes
Sinds heel lange tijd zag ik dit mooie moervosje weer, klaar voor de winter met haar dikke winterjas en wintervet.
Sweet little lady. De foto is eind oktober gemaakt, toen stond het in de AWD vol met deze gele bloemetjes.
En nog een keer het vosje met de mooie ogen. Dit is een van de jonge vosjes van afgelopen jaar. Een rekel die rond deze tijd op zoek gaat naar een eigen territorium. Vooralsnog laat hij zich nog af en toe zien en dat vind ik helemaal niet erg. De oudere vossen zijn op dit moment een stuk lastiger te vinden.
En dan net op een dag dat ik niet tot zonsondergang in de AWD kon blijven, komt er zo'n geweldige zonsondergang. Foto gemaakt vanaf station Heemstede. Dan is een half uur wachten op de trein niet zo erg.
Een week later was ik op de juiste tijd op de juiste plek, maar was de zonsondergang een zachtroze vanwege de koude lucht die er hing..... Maar ook mooi met het hertje.
Inmiddels zijn de wintergasten weer gearriveerd, de zaagbekken kon ik al vastleggen. Brilduikers heb ik gezien en ik heb gehoord dat de wilde zwanen er ook weer zijn. Dus de laatste weken van het jaar zal ik mij vooral richten op deze wintergasten in de AWD.
