zondag 30 oktober 2011

Damhertenbronst 2011

Eind oktober, de damhertenbronst loopt ten einde. Nog even en de rust is weer terug in het "hertenbos". 
De afgelopen weken heb ik een aantal foto's gemaakt van de damherten bronst. Op verschillende dagen dus onder verschillende (licht)omstandigheden.
Hieronder een compilatie:
Dit damhertmannetje trof is smorgens vroeg uitgeput aan, vlak langs het wandelpad. Dit was op 14 oktober dus de bronst begon net op gang te komen.
Ik hoorde geweigekletter, en op een open veldje waren deze twee jonge mannen met elkaar in gevecht.
De geweitjes gingen weer tegen elkaar waarbij de koppen in het hoge gras verdwenen.
Even later stoof een van  de twee weg..

En de ander volgde met enige trots. (de winnaar?)
Stoere hertenman aan de rand van het bos.
 
 
Burlllll
"Mijn kuil"
Nog meer beburl, op zaterdag 22 oktober klonk in heel het AWD geburl, niet alleen in het bos, ook op de open vlaktes..overal....
Eind oktober, de herten zijn vermoeid. Er wordt nog geburld en gevochten, maar vaak treffen we ze zo aan, rustend...
De hindes en jonge hertjes komen nu ook het bos in. Dit kleintje liep dwars tussen de stoere burlende mannen heen en maakte miaauwende geluidjes.
Een gevecht tussen twee jonge mannetjes. Ik heb op deze dag ook de grote hertenmannen zien vechten, van een grotere afstand, maar dat gaat zo hard  en snel,daar kon ik (bij de beperkte lichtomstandigheden van deze  dag) geen goede foto van maken...
 


 hertje met gouden gewei
 
 
Nog twee foto's van half oktober die ik gewoon erg lief vond..
Jonge damhertman in het zonnetje


En deze foto die ik op zich niet eens zo goed vind, omdat er nog een hert achter de twee knuffelende hertjes staat. Eigenlijk zo'n net- niet foto. Wanneer de achtergrond vrij was (of alleen struiken) was het als foto meer geslaagd, maar als lief natuurmoment is het natuurlijk wel een plaatje, zo schattig.
 
Met het einde van de damhertenbronst, komt er weer een nieuwe periode aan in het AWD...de tijd van de wintergasten. De eerste zaagbekeenden zijn al gearriveerd en nog even en de wilde zwanen strijken neer. Kortom, weer genoeg redenen om de AWD in te trekken. En de herten....die gaan even lekker bij komen.

donderdag 6 oktober 2011

Weekendje Dwingelderveld oktober 2011

We hadden het niet beter kunnen treffen. Een weekendje naar het prachtige natuurgebied Dwingelderveld, en dan zulk weer hebben, zonnetje...25 graden...heerlijk. Hier een kleine impressie...
Ons huisje, Villa Dwingelderveld. Prachtig gelegen aan de rand van  het Nationaal park, in het bos, met achter het huisje een klein akkertje, waar we de eerste avond een reegeitje zagen grazen.
Geen geweldige foto, het was al aardig schemer aan het worden.
Maar wat een bijzonder natuurmoment. Helaas kwam ze de avonden daarna niet meer langs.

De dagen begonnen mistig, maar zodra de zon wat hoger kwam, verdween de mist snel.
Deze foto is rond zonsopgang genomen, vanaf ons huisje liep ik in vijf minuten naar de hei.
Dauwdruppels op een uitgebloeid  bloempje.
We maakten zowel op zaterdag als zondag een lange wandeling (van ongeveer 16 km), over de hei en door de bossen.
Vanuit de vogelkijkhut (met tegenlicht) waar je uitkijkt over de Davidsplassen. Er zaten maar weinig vogels, helaas de geoorde futen niet gezien, wel veel ganzen en een paar tafeleendjes.
Nogmaals de Davidsplassen, een dag eerder, iets minder heiïg weer.
Het Dwingelderveld is het grootste natte  heidegebied van Europa. Overal zijn van dit soort plassen en vennetjes. En op sommige plekken is het behoorlijk drassig.
 
 
De schaapskooi van Ruinen is natuurlijk een toeristische  trekpleister. Ik was er zondagavond even (het was toch om de hoek), de schapen waren nog niet op stal, dus die waren vast nog lekker op de hei aan de wandel.
 
Tijdens de wandeling kwamen we in de bossen heel veel paddestoelen tegen, waaronder deze geschubte inktzwam...
En daar issie....de vliegenzwam. Ik was er naar op zoek, en was blij toen ik achter een boom dit exemplaar zag staan. Wat is dat toch met vliegenzwammen, waarom trekt deze paddestoel ons nou zo aan.....komt het door de sprookjes, of is het gewoon een mooie paddestoel.
Rond ons huisje zaten veel vogels, vooral meesjes. Ze kwamen maar al te graag naar het voederhuisje. Ik was een paar keer ineens mijn camera kwijt....zat Jeroen voor het raam de vogels te fotograferen. Deze vind ik erg mooi vanwege de  omgeving, echt een herfsttintje.
Ik had de volgende ochtend mijn camera zelf weer even, en kon zo deze gaai fotograferen, helaas mist een stukje staart op de foto, maar ik was al blij dat ik deze schuwe vogel erop had staan.
We hoorden het winterkoninkje, Jeroen ontdekte waar hij zat en ik maakte deze foto.
Alle vogelfoto's zijn door het raam van ons huisje genomen.
Herfst!
 
Tijdens de wandeling op zondag kwamen we dit plantje tegen. De vruchten deden me aan bramen denken, maar het plantje zelf ziet er heel anders uit.
Wie weet wat dit is mag het zeggen......
 
Het is de Karmozijnbes, dank  je Vogeltje....(klik voor info)
 
Libel in het avondlicht.
De mooie steenrode heidelibel geniet ook van de zonsondergang.
En deze paardenbijter vloog steeds over de vlonder bij het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten.  (correctie: de blauwe glazenmaker, na een tip van Dolf (Zeevogel))
Ook het bezoekerscentrum was op 5 minuten lopen van het huisje.
Na twee ochtenden met behoorlijk dichte mist, was er dan op de dag van vertrek, toch een mooie zonsopkomst.
En hiermee eindig ik deze lange blog. Er zal nog een apart vogelblogje komen, want ik kon niet alle foto's plaatsen.
 
We hebben genoten van het weekend in het NP Dwingelderveld. De heerlijke locatie van  ons huisje, de prachtige natuur en vooral de rust. Voor herhaling vatbaar.

woensdag 5 oktober 2011

De schoonheid van de AWD oktober 2011

Ik heb voor deze blog even de titel gepikt van Hermans site omdat die zo allesomvattend is van wat je in de AWD tijdens een wandeling tegenkomt. Op wonesdag 5 oktober maakte ik een middag/avondwandeling met Henk en Cees . Wandel maar mee en blijf je verwonderen.....
Het steeds veranderende landschap, het kleurt langzaam van groen naar bruin.
De nieuwsgierige jonge vos die zo dichtbij komt dat je hem niet helemaal op de foto krijgt.

We negeerden hem even zodat ie verder ging en zijn eigen dingen ging doen, struinen...
in het bos...
Op ontdekking met een paddestoeltje....als je dit dan vanaf een afstandje bekijkt, is dat puur genieten.
Herfstkleuren, soms zo intens rood dat je het op grote afstand ziet.
Hertjes, wat is het AWD zonder herten....dat kun je je toch niet voorstellen.
Deze twee (hinde met jong hertje) liepen aan de rand van de bronstplek, op het burlen kwamen ze niet af, want dat was even niet te horen.
Een van de donkere damherten. Wat issie mooi en wat een prachtig gewei.
 
We moeten voor zonsondergang uit het gebied zijn, dus dit was de laatste foto van die wandeling. Prachtig. Bij het restaurant van het Pannenland drinken we nog wat en praten we na....Wat het AWD voor ons betekent.
Voor mij is het mijn rustpunt en mijn manier van ontspannen: De een gaat sporten of doet aan Yoga, de ander leest een boek of kijkt tv...voor mij is de combinatie van wandelen in de natuur en fotograferen de manier om de werkweek achter mij te laten, alles los te laten en de accu op te laden....en vooral te genieten en tot rust te komen!
 
Nu nog een paar foto's van een eerdere wandeling....
jong hertje vlakbij ingang Zandvoortselaan.
En zo kom je deze parende libellen tegen. Een wandeling in het AWD zit vol verrassingen.
Herfst.....spinnenwebben.....overal.
Een veertje dat in het water ligt en achter een stokje blijft hangen, de waterdruppels en de schittering van de zon op het veertje, wat mooi. 
Van fladderende vlinders wordt ik blij. De bonte zandoogjes lieten zich veelvuldig zien.
Soms moet je even zoeken, deze paddestoeltjes zijn piepklein (amethistzwammetjes?). Wat een mooie kleur.
 
Ik ga zeker nog eens een dagje naar het bos voor alleen maar paddestoelen, want ik heb tot nu toe nog niet echt mooie foto's ervan kunnen maken. Dus binnenkort hier....een paddestoelen blog.