zondag 31 oktober 2021

Natuur rond Leiden: van zomer naar herfst

 Het is alweer even geleden dat ik een blog bericht plaatste over de natuur rond Leiden. In deze blog gaan we nog even terug in de tijd, want ik had nog wat zomerse foto's in het archief staan, die ik nog wel wilde delen voordat ik echt overga tot de herfstplaatjes.


Op dit moment is het volop herfst en de paddenstoelen kwamen afgelopen weken ineens heel snel uit de grond. We moesten er lang op wachten want de septembermaand was het nog zomers warm en droog. 

Dat brengt mij nog even terug naar de zomer. De vlinders waren minder talrijk dan vorig jaar, maar toch kon ik ze ook nu weer fotograferen in de directe omgeving van Leiden


Terug naar augustus, toen de vlinderstruiken in de stadsparken in bloei stonden en ik daar mijn favoriete vlinder, de distelvlinder, aantrof.


Dichterbij huis, namelijk in de struik voor ons appartement, was het kortstondig druk op de vlinderstruik. Hier een atalanta met een kleine vos.



De kleine vos, heel bijzonder dat ik deze mooie vlinder na jaren weer zag in west-Nederland.



Een heide libel in de Leiderdorpse heemtuin, het paars in de achtergrond is kattestaart.


Vlinders en libel in de heemtuin en de stadsparken (augustus).



Atalanta



Even met de macrolens, de kleine vuurvlinder (Heemtuin Leiderdorp, september)


En een mooie citroenvlinder, die eind augustus / begin september volop te zien waren.



Een vroege fietstocht voor werktijd leverde deze mooie sunrise op, bij een van de molens bij Hoogmade.


Eind september begint het paddenstoelen seizoen, maar wat waren er nog weinig. Dit was een heel klein porseleinzwammetje op een losse tak.




Prachtvlamhoed.


Bij gebrek aan zwammen, dan maar creatief met kastanjes (we keken in oktober de serie "kastanjemanden", waar deze poppetjes in voorkwamen).



Een heleboel vliegenzwammen bij elkaar, dan is het lastig fotograferen, of je kiest er eentje en gebruikt de rest in de bijrol.


Deze was zo schattig met het scheve hoedje.



porseleinzwammen in een boom, recht omhoog gefotografeerd. Ze waren er vanaf half oktober weer volop.


piepkleine geweizwammetjes


rodekoolzwam met een beestje.


jonge vliegenzwam met een hap eruit.



en nu samen op de foto



Vliegenzwam, toch wel de meest tot verbeelding sprekende paddenstoel ( eind oktober, Huys te Warmont).


Mycena


En nog een close up van de rode kool zwam ( Amethist zwam).


Ik zie nu de bomen snel verkleuren, maar er is ook al heel veel blad van de bomen gewaaid hier in het westen. Hopelijk laat de wind ze nog even met rust en kan ik de komende 2 weken nog even genieten van de kleurenpracht.  En wie weet pak ik dan ook nog wat gezwam mee als ik die tijdens de wandelingen en foto-uitstapjes tegen kom.


dinsdag 19 oktober 2021

Vogels aan de kust , IJmuiden en Katwijk

 In september en begin oktober ben ik een paar keer naar het strand van Katwijk en IJmuiden geweest om vogels te fotograferen. Natuurlijk had ik wat wenssoorten, maar het is altijd afwachten wat je tegenkomt.

De pier van IJmuiden kon alleen in de weekenden, omdat deze wegens onderhoud doordeweeks is afgesloten. En omdat ik bijna 2 uur moet reizen wilde ik het niet gokken om alleen voor het strand te gaan. Katwijk is wat dichterbij, maar wat soorten betreft ook wat minder interessant. Heel soms ligt er een zeehond bij de uitwatering, maar helaas niet die  dagen dat ik er was.


Drieteenstrandlopers bij mijn laatste Pier bezoek, begin oktober. Een groep van ongeveer 50 vogels stond te rusten in de branding. Deze 4 stonden iets los van de grote groep. Ik vind de DTSjes toch wel een van de leukste strandvogeltjes om te fotograferen.


Een nieuwsgierige jonge meeuw kwam even kijken. Dit was in September in Katwijk.


Visdiefje of een andere stern soort.... ik kon alleen van grote afstand een foto maken want ze zijn super schuw (foto is flink gecropt)


Half september waren de weersomstandigheden (op zaterdag) gunstig: weing wind, sluierwolken. Ik had op waarneming.nl al gezien dat er zilverplevieren waren dus het was zeker de moeite om de reis te maken. De zilverplevieren waren er, ver weg..... ik maakte van afstand al foto's , want je weet nooit wanneer ze er vandoor gaan. Helaas bleef het bij deze foto, want een hond was iets te enthousiast en joeg alles weg. Ik zag ze niet direct terug komen, dus vervolgde mijn rondje....

Aan de voet van de pier zat een kanoet, die totaal niet schuw was. Ik ben op de natte stenen gaan zitten, en zo kwam hij steeds dichterbij.

Wat een mooi vogeltje.



Op de pier was het nog rustig, alleen wat steenlopers en 2 bonte strandlopers, waarvan deze in rusthouding.

De ander kwam net boven de stenen uit, wat gaan de kleuren van de vogel op in de omgeving.  Als hij op de stenen zou liggen, dan viel hij niet op.


Steenlopers zijn er altijd wel, maar ik trof ze vaak op de lelijke groene rotsblokken, etend of slapend.

Deze zat op een grijze rots, wat dichterbij.


En dit duo zat ook op een mooie plek.

Het volgende bezoek aan Katwijk leverde alleen een foto op van deze grote sternen (oa een juveniel).


Dus zodra het in oktober een mooi rustig weekend was.....toog ik weer naar IJmuiden, want de rosse grutto stond nog op mijn lijstje.

In het begin waren het enkele strandlopertjes, die snel over het stand renden. Af en toe hielden ze 1 seconde stil en dan drukte ik af. Het is heel lastig om die rennende vogels met je camera te blijven volgen als je in een niet zo comfortabele houding, laag op het zand zit.


Even stil staan


En soms rennen ze je gewoon tegemoet


Overleg: gaan we links of rechtsaf...

Ondertussen was er een grote groep drieteenstrandlopers neergestreken en was het lastig om een wat meer geisoleerd klein groepje te vinden om te fotograferen. Daarnaast was het benaderen nog lastiger als wanneer het er een of twee zijn, want als er in zo'n groep 1 gaat vliegen......gaat de rest ook.

Dus heel voorzichtig schuifelde ik, laag bij de grond, iets dichterbij..en dan ben ik nog steeds blij met die oude Lumix met 600 mm zoomlens.


Heel even kwam de zon door... er werd gepoets, er werd gerust en altijd was er wel een vogel die alles in de gaten hield en om zich heen keek.


In rust


Ik kan hier helemaal in op gaan, alleen maar gericht op de vogels, en alles om mij heen vergetend. Gelukkig was het die ochted heel rustig op het strand, de honden bleven ver weg, en geen wandelaars die door de branding wilden lopen. En ook maar 1 andere fotograaf, die de dieren op dezelfde rustige manier als ik benaderde.


Op een bepaald moment stond alles in de slaapstand, en ging ik voorzichtig achteruit om pas op te staan als ik ver genoeg van de dieren vandaan was. Het is altijd flink sporten ( een dag later zeker spierpijn)...

Nog even twee overzichtsfoto's

De groep DTSjes waar ik eerder zo dichtbij stond, en rechts ....een witte vlek...een meeuw.


Even voor de meeuw gaan zitten, en ingezoomd, met een deel van de DTS groep in de achtergrond.


Helaas, geen rosse grutto......het erge was, dat er wel twee waren op die ochtend, maar ik was zo bezig met de DTSjes, dat ik ze niet had gezien.... (en na mijn DTS fotoshoot waren ze weg). Er was slechts 1 andere fotograaf, en die had ze dus later op waarneming.nl staan. Tja dan is het toch even balen, dat ik er een paar meter vandaan was op dat tijdstip, maar ik had dan misschien niet de serie van de drieteenstrandlopers zo kunnen maken.

En, 2 jaar eerder had ik de rosse grutto, ik was toen helemaal alleen met de vogel, zo'n kans komt niet snel meer....

Tijd om die pier op te gaan, ik had mij al anderhalf uur vermaakt met de kleine vogels op het strand.


Angry bird


Aalscholver droogt zijn vleugels.

De pier leverde heel weinig foto's op. Zelfs de steenlopers lieten het afweten en bonte en paarse strandlopers had ik die dag niet gezien (en ook later niet op waarneming.nl)

En dan ineens zie ik een piepklein vogeltje op de pier, dat opvloog en op een van de rotsen ging zitten. Ik kon snel 1 foto maken, voordat het vandoor ging.


En gelukkig een goede foto. Blijkt dat dit leuke kleine vogeltje een zeldzame bladkoning is. Weer wat geleerd.

Op het water zag ik meerdere zeekoeten, maar die foto's waren te slecht voor de blog. 



Ik sluit af met wat zonnestralen.....

Ik hoop deze winter echt wat vaker naar IJmuiden te gaan. Vorig jaar was het vaak te onstuimig (veel wind en vaak regen), maar bij rustig weer ga ik toch zeker weer de lange reis maken, want het is het toch wel waard. En het is toch ook lekker om een dagje aan zee te zijn.

woensdag 6 oktober 2021

Amsterdamse Waterleidingduinen: september

 Waar Augustus koel en nat was, kwam er in september ineens zonnig nazomer weer aan. En ik vond dat niet zo erg, want de temperaturen bleven rond de 20 graden, de zon was niet zo fel, en zo kon ik deze maand de ontmoeting van zomer en herfst mooi vastleggen.


Op een zomerse september middag lag dit vosje heel relaxed. En ik ging er heel relaxed naast zitten. Gezellig met zijn tweetjes....een half uur lang, af en toe een foto en verder gewoon genieten.

Een groene kikker in het mos. Dit was in de buurt van de zonnedauw. Dit vleesetende plantje was in september duidelijk over zijn beste tijd heen. En  het droge weer helpt dit plantje ook niet. Ik vond wel dat er meer stond dan de jaren ervoor. Mede door de natte zomer denk ik.

De heidelibellen zijn in september nog in heel grote aantallen te zien in de waterleidingduinen. En op een zonnige dag trof ik heel veel paartjes aan.

De kleine vuurvlinder vliegt in meerdere generaties.  De derde generatie is nog in september te zien, en het waren er veel....


Nog twee foto's van de heidelibellen, waarmee ik het insekten seizoen in de AWD afsluit. We gaan over naar de herfst...... paddenstoelen zag ik nog niet, maar dat de herfst eraan komt is toch wel te merken.

De damherten bronst is in de maand oktober in volle gang, maar eind september zijn er al wat kleine opstootjes.



De herten bokken trekken massaal naar het gebied waar zij ieder jaar de bronst uitvechten.



Er klinkt soms al wat geburl


Stoer.


Meer bronst hoop ik in de volgende AWD blog te laten zien. Oktober heeft nog wel wat dagen, en pas half oktober gaat het echt los in en rond het bronst bos.

De vosje beginnen nu steeds mooier te worden, met hun volle staarten en wintervacht.






Moervosje (2x), op de laatste foto, heeft ze last van traanoogjes, iets waar alle vossen dit najaar last van hadden.



Jong vosje van afgelopen jaar, nog niet eerder gezien. Het is een jong van het vosje op de foto hierboven. Wat heeft deze kleine enorme oren.



Mooie rekel, hij wilde wel even geduldig poseren.



En soms staat er ineens een vosje op het pad waar je wandelt.




Sunset vosje, gelukkig was dit heel dichtbij de uitgang, zodat ik nog net op tijd, met zonsondergang buiten was.



En paar dagen later....weer een prachtige zonsondergang, maar geen dier in de buurt, dus dan maar de boompjes op de voorgrond.

Wat een heerlijke maand was september. Oktober begon iets minder prettig, met veel regen en wind, maar er komen vast nog momenten om naar de duinen te gaan om de damhertenbronst vast te leggen.  Maar ook de paddenstoelen, de herfstkleuren......er is weer zoveel te zien in de natuur....het verveelt nooit.