Posts tonen met het label wespspin. Alle posts tonen
Posts tonen met het label wespspin. Alle posts tonen

zondag 2 augustus 2020

Amsterdamse Waterleidingduinen : juli (1)

Blogger is veranderd, het is even zoeken waar alles zit en hoe ik bepaalde dingen instel, zoals de uitgestelde publicatie datum. Ik maak mijn blogjes meestal in het weekend, en laat het dan later in de week pas on line komen.

Juli was voor mij een heerlijke maand. Geen hitte, geen dagen met felle zon. Soms zelfs wat gemiezer of een bui tijdens mijn bezoekjes aan de duinen. En wat was er veel te zien.
Dus daarom twee blogjes.... hier deel 1.



Parende juffers....altijd mooi om vast te leggen.



Viervlek, begin juli waren ze nog wel te zien, later in de maand veel minder.




De vuurlibel (m), een lastige soort om te fotograferen want hij zit altijd laag en verstopt tussen de gras sprieten. Soms had ik geluk dat hij wel wat meer vrij zat.



Vuurlibel (v)


En later deze maand trof ik nog een mannetje aan met een gehavende vleugel. hij kon er nog goed mee vliegen. Deze mooie libel ging even op een goede plek zitten voor een foto.



De gewone oeverlibel, die laat zich makkelijker fotograferen en zit ook vaak op stronken en takken.




Zoekplaatje.....de grote groene sabelsprinkhaan.
Waar ik op zoek was naar vlinders viel mijn oog ineens op deze grote jongen.
Zo op de foto valt hij niet zo op, zijn groen is exact hetzelfde als het groen van de plant waar hij op zit.




Op sommige dagen in juli was het een waar vlinder feestje , hier de atalanta



De mooie keizersmantel was er ook weer. Ik kan zo genieten als ik op zo'n bloemenveldje sta en deze grote oranje vlinder zie fladderen.



Groot dikkopje



De harkwesp is de laatste jaren steeds meer te zien in de waterleidingduinen.
Ze graven hun holletjes in het zand, en komen steeds weer op dat plekje terug. Voor mij handig om dat te weten, want zo kon ik met mijn macrolens in het zand klaar liggen tot de wesp vlakbij landde en ging graven.  Deze wespen zijn overigens niet agressief.




Damhert met mooi bastgewei


Zwanenfamilie, de kleine zwaantjes zijn al behoorlijk groot. Ik heb ze niet als hele kleine donzige pulletjes gezien, maar dit is ook al heel mooi om te zien.



Dit kleine zwaantje kwam mijn kant op zwemmen.




Een jonge grote bonte specht..... lastig fotograferen tegen de zon in, en ik had maar 1 kans, want na deze foto ging hij / zij er vandoor. Dat het een jonge specht is, dat zie ik aan zijn rode petje. Vrouwtjes hebben een zwarte kap en de volwassen mannetjes hebben het rood in hun nek.



Juli is ook de maand dat de tweede generatie icarus blauwtjes vliegt. Op sommige plekken waren ze in grote aantallen te zien. Het zijn wel heel erg zenuwachtige vlindertjes die haast nooit stil zitten. Dan is het gewoon geduldig wachten (of heel erg vroeg in de ochtend gaan, als ze nog niet zijn opgewarmd)


De tijgerspin / wesp spin,  altijd mooi om te zien...... 




Te herkennen aan haar zigzagpatroon in het web. Deze had ik niet direct gezien, ik zag eerst haar prooi, de juffer....dat blauw viel op. De spin zat toen nog wat hoger ( vorige foto), maar dook even later op haar prooi af.


De st. Jansvlinder......  half juli waren ze al behoorlijk afgevlogen. Deze nachtvlinder is ook overdag actief en vliegt tussen half juni en eind juli.



Een bloemetje tussendoor..... achter de exclosures ( de afzettingen waar geen damherten kunnen komen) zie je wat meer kleur verschijnen dan alleen het geel van het jacobskruiskruid.  Maar ook het gras wordt hoger en hoger..... dus fotograferen van een bloemenpracht gaat nog een uitdaging worden.



De kleine parelmoervlinder zit op het pad.... bleef rustig zitten toen ik op de grond ging om haar te fotograferen, zo zie je de mooie ondervleugels.





De moervos, haar 5 kinderen zijn nu pubers en gaan steeds meer hun eigen weg. Moervos heeft weer rust.





Hier een collage van de vlinders die ik op 11 juli kon fotograferen, 12 soorten. En er waren nog 3 soorten die ik heb gezien maar niet mooi kon vastleggen.

De vlinders in de collage: Keizersmantel, bruin blauwtje , dagpauwoog, oranje zandoogje, bont zandoogje, gehakkelde aurelia, icarusblauwtje, klein koolwitje, st. Jansvlinder, atalanta, parende groot dikkopjes, kleine vuurvlinder.

Tot zover deel 1.....
to be continued.

donderdag 1 september 2016

Amsterdamse Waterleidingduinen: Augustus

Augustus was een mooie maand en ook in de Amsterdamse Waterleidingduinen was veel te beleven.
Ook deze maand bezocht ik het gebied meerdere keren, en dan wordt de uitdaging om uit de enorme hoeveelheid foto's een selectie te maken.


Ik begin deze serie met  een aantal foto's van boomkikkers, 


Tussen de varens









half augustus waren er heel veel piepkleine kikkertjes,  nog net een duimnagel groot. Doordat het zonnig was, kon ik ze vinden (ze  glimmen in de zon), maar anders is het wel heel moeilijk om ze in het groen te ontdekken.




Grumpy boomkikkertje. Dit kleine ukkie lijkt was chagrijnig te kijken.






Kiekeboe juffer, ik kan hier heel blij van worden,als het mij lukt met de macrolens de juffer te naderen en zonder verstoring dit soort foto's kunnen maken.







De glimlach van de heidelibel





En ook in de AWD zitten tijgerspinnen. Ik heb tot nu toe alleen nog vrouwtjes gezien, die zijn een stuk groter en opvallender dan de mannetjes.





In de Augustusblog mogen vlinders niet ontbreken, hier een wat afgevlogen icarusblauwtje. 





en de mooie kleine vuurvlinder die ik de hele zomer in de AWD heb gezien.






Ook dit jaar waren er weer keizersmantels in de AWD, al heb ik het idee dat het er minder waren dan de voorgaande 2 jaren, maar dat geldt voor alle vlindersoorten, sommigen heb ik amper gezien, zoals het koevinkje.




De heivlinder, een heel onopvallende vlinder, zeker als ze zo in het zand zit. Ik zag haar fladderen en neerstrijken in het zand,  anders had ik deze vlinder echt niet gezien.





 Augustus is de maand van de heide (die gaat bloeien in deze maand) en de heidelibellen.



 Over hei gesproken.....helemaal in het zuiden van de AWD ligt een klein stukje hei, het gebiedje heet ook "Het Heitje"  . Op een zonnige donderdag 18 augustus nam ik de bus naar De Zilk,om van daaruit naar het Noorden te wandelen. Ik begon bij de Ruijgenhoek en ik stapte bijna  9 uur later (inclusief veel fotostops)bij Zandvoortselaan weer op de bus richting Station Heemstede



De hei in het zuiden van de AWD





Ik hoopte op een ree op de hei, maar dit damhertmannetje is ook heel mooi, hij werkte prima mee.






De spitsertjes gaven even een showtje, oefenen voor later.  Nog even en dan zal de damhertenbronst beginnen en dan gaan de geweien van de grote mannen tegen elkaar. In deze periode worden de bastgeweien geveegd, de doorbloeding stopten de herten vegen de basthuid los van het gewei.


Jong mannetje met deels geveegd gewei






Even de macrolens erbij gepakt voor een detailfoto van de struikheide bloemen.







Jong vosje, heel eventjes lag ze op een mooi plekje en kon ik de foto maken die ik al een poosje in mijn hoofd had....




Een andere vos, een jong van vorig jaar bleef ook nog even mooi staan.





Tenslotte nog een serie landschapsfoto's die laat zien hoe afwisselend het gebied is.....


Van de varens bij de Zilk naar de vlaktes (Savanne)van het Vogelenveld en Palmveld, Kippendellen, Vinkenveld, zwarteveldkanaal en de Duizendmeterweg richting Zandvoortse laan ( niet alle foto's zijn op dezelfde dag gemaakt) maar was wel de route die ik heb gelopen op 18 augustus.



Aan het einde van de wandeling bij de Zandvoortselaan uitgang,zag ik de eeste tekenen van de herfst, de duindoorn en andere bessen, de"helikoptertjes"in de bomen, en de verkleuringen in de bladeren....
Dus als ik in september weer de gelegenheid heb om de AWD te bezoeken, zal ik kijken naar de veranderingen in de natuur die de herfst inluiden.

donderdag 25 augustus 2016

Veluwe: augustus 2016

Net als vorig jaar, had ik ook dit jaar met Henk en Cees afgesproken om een middagje libellen te fotograferen en daarna richting de Hoge Veluwe te gaan om te kijken of de bronst van de Edelherten al op gang komt.





We begonnen aan het begin van de middag bij een mooi gebiedje waar veel libellen vlogen. Ons doel was de heidebandlibel, een soort die niet heel veel voorkomt. Daarnaast hoopte ik ook nog weidebeekjuffers te zien, die vind ik zo mooi maar  helaas zijn die in het westen niet te vinden.






Al snel zag ik een bandheidelibel, mannetje, maar ohhhh wat had ie een lelijke plek uitgekozen, met zo'n rommelige achtergrond.





En zo bleef het de hele middag, ze bleven erg laag zitten tussen het gras en het was soms echt zoeken naar een standpunt. Helaas was ook nu de wind weer spelbreker, was het windstil,  dan hadden we deze prachtige libellen misschien wel bovenop de topjes van de grassprieten gehad.





Het vrouwtje van de bandheidelibel






Ook hier zagen we veel tijgerspinnen, ook wel wespenspin genoemd. Waarom ie zo heet lijkt mij duidelijk als je haar lijfje bekijkt. Dit is het vrouwtje van de tijgerspin, ze heeft net een onfortuinlijk bruin blauwtje gepakt. Het arme beestje vloog pardoes het web in de de spin was er meteen bij om de prooi in de rollen. De tijgerspin vrouw is geen leuke dame, als ze een mannetje heeft gevonden voor de paring,peuzelt ze hem na de daad op.





Er vlogen nog veel weidebeekjuffers, erg actief en veel in beweging. Deze bleef even stil zitten voor een foto.






In dit gebiedje komt ook de zwarte heidelibel voor, hier een parend koppeltje, het vrouwtje is overigens helemaal niet zwart.






Het mannetje daarentegen heeft wel een donker, bijna zwart lijf.





Ook de witjes hadden er zin in....


Ondertussen was het waterige zonnetje verdwenen en werd het donker. Terwijl wij richting Park De Hoge Veluwe reden vielen de eerste regendruppels.





De Veluwe, veld 1.....nog helemaal verlaten. Over een maand zal dit heel anders zijn, dan staat het vol met auto's langs dit veld en zullen de edelherten zich op dit veld mooi laten zien. Daar hoop ik ook dit jaar weer bij te zijn.....





Ten slotte, op een andere plek op de hoge Veluwe hadden we nog een mooie ontmoeting met het plaatshert en zijn roedel. Ook zagen we nog een vos en een ree , maar het was inmiddels te  donker om met mijn camera nog fatsoenlijke foto's te maken,  daarom deze collage  voor een impressie. Ik hoop in september op een herkansing, beter licht en mooiere foto's.


Het was weer een gezellige middag met prachtige natuurmomenten. Als ik zo'n  middag aan het fotograferen ben, bedenk ik mij weer hoe mooi Nederland toch is. Genieten!