Bronst op de Veluwe

Het wordt ieder jaar drukker, het circus rond de edelhertenbronst op de Hoge Veluwe.

Toch wil ik het ieder jaar wel een keer mee maken, vaak kom je bekenden tegen en is het gewoon een gezellig onderonsje tussen veel fotograferen.

Fotografisch vind ik het ieder jaar weer lastig...... een plek waar de herten zich laten zien maar de achtergrond zo foeilijk is dat de foto's bijna allemaal in de prullenbak belanden. Een tweede plek die best mooi is maar waar de herten niet altijd komen of maar heel kort. En de derde plek waar je geluk moet hebben om mooie zonsondergang foto's te maken.....

Een burlend edelhert...met nog een plukje hei op de voorgrond. Dit was een van de weinige foto's die niet in het mapje takkenfoto's terecht kwam.... Maar wel in het mapje "rotzon",  want die schaduw van zijn gewei op zijn rug is niet echt mooi. Tja.....je hebt maar een dag dit jaar, dus dan pak je die foto toch mee....

Maar de Veluwe is meer dan bronst alleen

Grote bonte specht

Koraal zwammetjes

Zwammetjes op een mosje

De herfst komt eraan

Kruisspin met prooi (wesp)

Grote zwammen met een klein slakje

Nog een enkel takje paars

Veel te hoog, te ver.......maar er kwam zomaar een visarend overvliegen. Een oplettende medefotograaf wees ons erop.

Dit zagen we toen we op het eerste veld stonden te wachten op de herten....

Burlll, nou ja, veel geluid kwam er niet uit. Deze meneer maakte ook niet zoveel indruk op de hindes, de dames hadden nog meer interesse in eten.

Tja, zelfs een modderbad hielp niet, ze keek niet eens..

En stoer doen ook niet

De kleintjes waren er ook

Op het eerste veld was het over, de hindes verlieten het veld en liepen richting het tweede veld.

dus wij ook....

En daar kwam onze grote man aan.....stoer.....helaas had ik in een moment van onoplettendheid hier de burl gemist.....

De bronst was nog maar net begonnen maar meneer was al moe.

De dames vinden er wat van.

Helaas geen mooie groep hindes bij elkaar, ze waren teveel aan het grazen nog...

En dan lukt het toch om een aardige foto te maken van de bronst op de Veluwe.

Ja, hij is best mooi....

Sprookje

We rijden naar de derde plek, maar dat was een grote teleurstelling.

Geen hert te bekennen. 

Op weg naar de uitgang zagen we nog een vosje, geen beste foto vanwege de schermer....en ik stond er niet goed voor.....ook hier kon ik veel weggooien, geen takkenfoto's maar sprieten foto's.

En een laatste blik op de ondergaande zon, en dan snel naar de uitgang om nog op tijd eruit te zijn.

Ik denk dat ik dit jaar een weekje te vroeg was voor het echte bronst werk. Nog weinig activiteit, nauwelijks burlen....en ik heb weer een paar wijze lessen geleerd. Kies de juiste plek, en dat is voor mijn gevoel niet het eerste veld.  Volgend jaar maar een weekje later gaan. Want ja, ook al is het een steeds drukker wordend circus, het blijft leuk om mee te maken.

De Hoge Veluwe: paddenstoelen en edelherten...

September is de maand van de edelhertenbronst. Als het even kan, bezoek ik NP De Hoge Veluwe dan  om het spektakel met de burlende herten mee te maken.

Maar er is meer....zeker begin september, dan heb je nog de restanten van de zomer : heide en een vlinder, en de eerste tekenen van de herfst: paddenstoelen.

Op vrijdag 14 september ging ik samen met Henk eerst op zoek naar paddenstoelen.

Dat viel tegen. Waar wij een jaar eerder allerlei soorten en maten tegen kwamen moesten wij nu echt zoeken om er ook maar eentje te vinden....

's morgens vonden we nog een stukje dopheide

En nog met een heivlindertje erop.

Pantherameniet, familie van de vliegenzwam en zeker ook giftig

 Kleverig koraalzwametje, heel klein maar valt wel op met dat oranje kleurtje

helaas niet meer intact, maar vond ze toch wel leuk

Kleine zwammetjes op een bedje van mos, beetje uitgedroogd, want de regen ontbrak in de dagen ervoor.

En dan heb je een grote paddenstoel, zit daar een leuk kikkertje...

En nog even vanuit een andere hoek, met een andere achtergrond

jazeker , er was toch nog hier een daar een polletje hei te vinden dat gewoon mooi paars was, maar het merendeel van de hei was bruin, uitgedroogd......met dank aan die hete zomer.

Op naar de wild arena

Het bekende landschap van de wildbaan waar we hoopten dat de herten zich tussen de twee bomen zouden laten zien, omdat we dan ook een aardige achergrond hebben in de foto's.

Daar zijn de hindes, het lijkt wel of het er ieder jaar minder zijn. Deze avond was het maar een klein groepje, met een aantal jonge dieren er bij.

zij durfde iets dichterbij te komen

een jong edelhertje, altijd leuk

De baas komt eraan

Zo te zien heeft de hinde er nog geen zin in.....

En ook deze dames hebben geen interesse

Dan maar even burlen om indruk te maken

Stoere man

  

Nou, dan ga ik maar weer...

pfff, het is ook zo vermoeiend, die bronst, ik ga er maar even bij liggen...

Het kleintje kwam even drinken,  mooi moment, maar ohhhh wat is die achtergrond daar toch lelijk.

Op weg naar de uitgang, de zon verdwijnt langzaam achter de horizon (en de wolken).

Hindes op de heuvel, eerder stond het burlende mannetje er ook (eerste foto) maar op het moment dat de lucht echt mooi kleurde, zat meneer beneden in de modderpoel.

Het is toch ieder jaar weer leuk om mee te maken. Meestal ga ik een paar keer, maar of dat dit jaar gaat lukken weet ik niet. In deze serie mis ik toch wat foto's van de hindes, dus als ik nog een keertje ga, dan krijgen de dames wat meer aandacht, want nu waren mijn ogen vooral gericht op de baas van de wildbaan, dat mooie grote edelhert met zijn indrukwekkende burlllllll.

Dagje Veluwe: Passiflorahoeve en de Hoge Veluwe

Eind Augustus, de zomer is bijna voorbij, het regent weer af en toe en de dorre landschappen worden weer iets minder dor, hoewel de hei niet meer te redden is dit jaar.
De edelherten maken zich langzaam op voor de bronst.
 In de Passiflorahoeve ging ik met Henk een paar uurtjes op zoek naar mooie vlinders, voordat wij aan het eind van de middag het wild gingen zoeken op  De Hoge Veluwe.

Vorig jaar had ik de koninginnenpage al gefotografeerd in de Europese vlindertuin van de Passiflora hoeve, maar niet naar mijn zin. Deze keer zat deze prachtige vlinder ook op de bloemen, en zag er nog ongehavend uit.

Nadat ik de vlinder van alle kanten had gefotografeerd, zette ik ook de rups van deze vlinder even op de foto.

De rups van de koninginnenpage

Er waren nog andere vlinders, maar mijn doel deze dag was vooral op deze ene vlinder gericht.

Naast de Europese vlinders, waren er ook de tropische vlinders. Ze zien er prachtig uit, en sommige soorten zijn heel groot, maar goed fotograferen was lastig in de warme ruimte waar het ook vrij donker was. Dus bijna alle foto's kon ik weggooien.

Het was er ook nog iets te druk voor mij, teveel mensen in een kleine ruimte en  kinderen die dingen deden met de vlinders waar ik niet zo goed tegen kon.....dus ik kon niet helemaal ontspannen fotograferen.

Een van de mooiste vlinders daar was de glasvleugelvlinder, met haar doorschijnende vleugeltjes.

Collage Europese en Tropische vlinders.

En één vlinder vond mijn camera wel erg interessant, hij wilde niet weg, ging zelfs op de ontspanknop zitten. door mijn camera bij een plant te houden, kon hij overstappen, maar met zekere tegenzin . Foto gemaakt door Henk.

Weer even terug naar Europa, nadat we een koel drankje hadden gepakt omdat het heel warm was in de tropen (duidelijk geen vakantie bestemming voor mij).

Onbekende vlinder, met donkere vleugels die bij een bepaalde lichtval mooi blauw kleuren.

grappige rups met en gezichtje en horens op zijn koppie...(rups van de pasja)

Ook zo'n gewoon boomblauwtje vloog rond in de Europese vlindertuin, zo ook heel veel witjes, maar ik vind juist die gewone vlinders ook heel mooi, en ze spreken mij toch meer aan de de kleurige grote tropische soorten.

Monarchvlinder, even zonder zon

Oleanderpijlstaart.

Rupsjes nooitgenoeg, rups van een pijstaartvlinder

Het was inmiddels na drie uur, en tijd om verder te gaan naar het Park Hoge Veluwe, vlakbij..

Het leverde niet de mooiste foto's op, maar toch wel een paar mooie momenten....

Hier was een stukje waar de heide toch mooi paars gekleurd was, op de wildbaan is het een dorre boel, dat gaat straks met de bronst echt geen mooie foto's opleveren.

Onderweg zagen we deze reegeit, vanuit de auto konden we deze foto maken. Lekker de wangen vol met sappige blaadjes.

Dat is toch het voordeel van de mobiele schuilhut, lopend of met zo'n witte fiets wordt het toch lastiger om dit soort foto's te maken, want zodra de ree je ziet ,gaat ze ervandoor.
Het zijn geen topfoto's, maar leuke waarnemingsplaatjes....

Op haar hoede, bij de voorbijkomende fietsers was ze alert, maar van onze auto en de klikkende camera's trok ze zich niet veel aan. Na een tijdje verdween ze achter de struiken en reden wij even naar de wildbaan.

Een paar hindes met kleintjes, en de roestbruine in plaats van paarse hei. Helaas waren we net te laat voor de zwijntjes. Omdat hier niet veel gebeurde, reden we door naar het Zwarteveld.

Daar kwam net een groepje geweidragers uit het bos.... maar ook dit leverde geen geweldige foto's op (of ik ben niet zo snel meer tevreden).

Het licht was niet altijd even goed, en de afstand toch best groot,  maar mooi om deze stoere mannen te zien, nog gezamenlijk, over een paar weken zijn ze geen vriendjes meer.

Twee andere mannetjes oefenen alvast voor de bronst. De herten verdwijnen in het bos, de zon is verdwenen en het wordt laat. Tijd om richting uitgang te gaan.

Ik hoop ook dit jaar weer een of meer keer naar de Veluwe te gaan tijdens de bronst. Het hele fotografen circus op de wildbaan neem ik voor lief. Zodra de herten verschijnen heb ik niet eens door dat er nog 200 mensen om mij heen staan, en het heeft ook wel iets, je komt bekenden tegen en vaak is het ook heel gezellig. Dus afwachten wat het dit jaar gaat worden....