Herfst highlights

 Mijn vorige blog was een terugblik op de zomer en we zitten inmiddels midden in de herfst, een herfst die ik tot nu toe helemaal niet verkeerd vind (weinig storm en regen). Dus hoogste tijd om eens terug te blikken op de herfstdagen in de duinen en in het bos. Damhertenbronst, paddenstoelen en herfstkleuren. Al moet ik zeggen dat ik die kleurenpracht hier in het westen toch een stuk minder vind dan in het midden of oosten van het land. Hier blijft alles heel groen en eenmaal verkleurd liggen de blaadjes alweer op de grond.

De damhertenbronst begon vroeg. Al in september trof ik een burlend hert aan.

Eigenlijk heet het geluid van damherten niet burlen maar knörren, maar ik associeer knörren altijd met biggetjes uit de Achterhoek, die knörren. Van mij mogen de stoere damherten gewoon ook burlen.

Damhert in de avondzon, begin oktober

Tijdens de bronst komen alle damherten, zowel de herten (bokken) als de hindes naar bepaalde plekken, waar de mannen zich van hun beste kant laten zien om de dames te imponeren.

Veel dames waren er niet, het lijkt wel of bijna alle hindes in de afgelopen jaren zijn afgeschoten en er nu een overschot aan manlijke herten is.

De bronst samengevat, stoer, vlaggend, burlend, soms een gevecht in het open veld...een paar hindes en dan is het tijd voor rust.

Op een mistige ochtend

Moe

Er waren dit jaar best wat mistige ochtenden, en soms bleef het de hele dag grijs. Ik kon natuurlijk niet elke ochtend met mist naar de duinen of het bos, maar hierboven een beeld van zo'n ochtend.

En dan zie je meteen heel veel spinnenwebben, met druppels.

En dit web met de kleurrijke achtergrond is het bruggetje naar het tweede onderwerp van deze blog, en een van mijn favoriete onderwerpen in de herfst....paddenstoelen.

Ik heb een aantal vaste locaties in de omgeving van Leiden waar ik ieder jaar wel vliegenzwammen zie. Begin oktober zag ik deze (was wel in een donker hoekje) mooi achter elkaar staan.

De grote vliegenzwam in detail.

Een paar weken later op dezelfde locatie, nog nauwelijks een vliegenzwam. Wel heel veel steeltjes.  Wat blijkt, er zijn mensen die de hoeden van de vliegenzwam plukken....  

In de duinen stonden heel veel grote parasolzwammen. En als er dan een beessie op zit, ga ik ook van deze zwam een foto maken. Hier met een heidelibel bovenop, en eronder zit nog een vliegje.

De amethistzwam (rode kool zwam) is een van mijn favorieten. Ze zijn niet zo groot en staan soms heel fotogeniek in het mos.

ja, een vliegje erop.

Porseleinzwammen

Ik heb zo mijn favorieten onder de zwammen, zo ook deze porseleinzwammen. Ik had veel meer foto's van deze soort (en ook de andere soorten), maar dat zou deze blog veel te lang maken.

Geweizwammetjes, ik hoef er niet bij te vertellen waarom deze zo heten.... (en anders gewoon even naar boven scrollen naar de eerste foto ).

Dit kleine zwammetje zal ook wel een naam hebben, maar die weet ik niet. Vond het gewoon een schattig plaatje.

Parelameniet, familie van de vliegenzwam en ook heel giftig.

Het hazepootje is mischien wel het meest fragiele zwammetje. Het is heel klein en vaak staat het er maar 1 dag. Deze is dus ongeveer op de helft, later zal de hoed helemaal omhoog krullen en zwart kleuren.

Rechte koraalzwam, in een donker hoekje in het park Clingendael (Den Haag). Daar bezocht ik de Japanse tuin.

Deze Japanse tuin is in het najaar maar een paar weken open, en de tijd begon te dringen...dus ondanks de miezerregen (vrijwel de hele dag) toch even gaan kijken. De uitdaging is om geen mensen op de foto te krijgen in deze niet al te grote tuin. Onmogelijk, al bij de opening om 10 uur was het druk.

Een impressie van de Japanse tuin in de regen. Hier waren er even wat minder mensen in beeld.

Detail van de Japanse esdoorn, die prachtig rood kleurde.

Tamme kastanjes in het stadspark. Ook heel fotogeniek, maar je moet ze niet op je hoofd krijgen met hun stekelige omhulsel. De dag dat ik deze foto maakte vielen ze links en rechts van mij naar beneden.

Het beukenbos begint te kleuren. 

Beukenblaadjes

Een vosje in een herfstige setting..... je moet soms een beetje geluk hebben.

Dit jonge vosje zat zo dat in de achtergrond de beginnende herfstkleuren zichtbaar waren.

lazy afternoon

En nog een paar vosjes in herfstkleuren.

Tegenlicht foto van een jonge vos in het hoge gras.

Als ik de weerberichten mag geloven krijgen we volgende week het natte en onstuimige herfstweer. Misschien valt het mee, maar op dagen met regen en veel wind blijf ik liever binnen. Nu heb ik genoeg te doen de komende tijd, want het einde van het jaar komt eraan, dus ik spit alweer door mijn foto's van afgelopen jaar en probeer de selectie te maken voor het fotojaarboek 2024.

En dan de laatste weken van 2024......misschien een beetje winter, een zeehondje op het strand, strandvogels, de wintergasten in de duinen. Weer genoeg uitdagingen.

Amsterdamse Waterleidingduinen: oktober, bronst en meer

 Denk je aan de waterleidingduinen in oktober dan denk je aan de damhertenbronst. Natuurlijk was dat een van mijn onderwerpen om deze maand te fotograferen, maar als ik onderweg iets anders moois tegenkom zal ik dat niet voorbij gaan.

Burlende damherten, al vanaf begin oktober waren ze te horen en te zien. Maar het geweigekletter was veel minder dan de voorgaande jaren..... En waar waren de hindes?

Hoewel de herten de hoofdrol krijgen in deze blog, wil ik toch deze mooie porseleinzwammen ook hier delen. Het zijn paddenstoelen die vaak op dode beuken te zien  zijn, en ik vind ze erg fotogeniek.

Herfstvaria in het beukenbos van de AWD. Hoewel de herfstkleuren nog moeten komen is de sfeer in het bos er zeker wel.

En erg mistige ochtend begin oktober. Maar wat een sfeer in het bos. En wat was het heerlijk rustig in de duinen. Dit was echt genieten, en dat gevoel van de wandeling door het sprookjesbos is niet in foto's vast te leggen.

De vele spinnenwebben in de bossen en in de velden, werden allemaal zichtbaar als kunstwerkjes met hele kleine pareltjes.

Damhert in de mist..

De mist trok op en even was het licht heel mooi zacht....

Maar al snel was de zon uitbundig aanwezig en hadden de herten ook geen zin meer in bronstige activiteiten. De meeste bokken die ik tegen kwam lagen een beetje bij te komen in het hoge gras.

Bronstcollage: vlaggen, vechten, burlen....

Stoere man

En dit is natuurlijk altijd heel mooi om te zien....zo lief.

In het avondlicht, nog net voordat ze zon ondergaat.

En dan is het eind oktober en was ik in de veronderstelling dat de bronst wel voorbij was. Maar dan ineens heb je nog een gevecht, vlak voor je in het open veld....vanaf het wandelpad te fotograferen. Wel maximaal ingezoomd en foto nog wat gecropt, dus ik stond er niet heel dichtbij.

Ze hielden elkaar even bezig, en na een tijdje ging een van de twee ervandoor en liep de achterblijver burlend het bos in.

Uitgeteld aan het einde van de bronstmaand.

Op een van de oktoberdagen, waren er dreigende buienluchten..... hier het vossenpaartje met op de achtergrond de bui, die gelukkig over trok.

Op een andere dag, heel zonnige omstandheden, tegenlicht foto van een nieuwsgierig vosje.

Wat worden ze mooi met hun wintervachten. Wel jammer dat ze vanaf november veel minder te zien zijn: ze komen vaak pas aan het einde van de middag tevoorschijn en nu  met de wintertijd is het vaak al zo dat je op dat moment al richting de uitgang moet lopen. En de paartijd komt eraan, de moertjes en rekels gaan dan op zoek naar een partner en hebben het druk met andere dingen.

Knappe rekel.

Mooi vosje in een regenbui (niet te zien op de foto maar vos en ik waren best nat geworden, camera wel zo goed mogelijk droog gehouden).

En met dit silhouhert sluit ik deze herfst / bronst blog af.

November, de herfstkleuren die er in de eerste helft van de maand nog wel zijn, paddenstoelen en in de loop van de maand komen de wintergasten weer naar de duinen. Ik kijk toch altijd uit naar de komst van de wilde zwanen.  En als dan de blaadjes eenmaal op de grond liggen, mag het van mij winter worden.....maar dan een echte winter met sneeuw, rijp en kou.