OVP en Lepelaarsplassen

Dit is de kwak, een reigersoort. En zo had ik deze dag mijn tweede vogelsoort op de foto, die ik nog niet eerder had gezien. Dus wat dat betreft had ik een topdag. De kwak bleef lang in deze houding op de tak zitten zodat alle aanwezige fotografen hun kaartjes vol konden schieten. Ik liet het bij een paar foto's en keek even wat er nog meer te zien was.

Een ochtendje Oostvaardersplassen en een bezoek aan de lepelaarsplassen leverde weer een paar mooie momenten op.

Een ochtendje naar de Oostvaarders- en Lepelaarsplassen, daar zeg ik geen nee tegen. Ook als ik daar heel vroeg voor moet opstaan. Henk mailde me dat hij zondag naar de OVP wilde, dus ik ging mee om half 5 smorgens.......richting de OVP.

Als je zo vroeg op staat in de zomer, kun je ook genieten van de prachtige zonsopkomst. Wanneer je normaal gesproken op zondagmorgen je nog eens omdraait, sta ik om zes uur foto's te maken van de zonsopkomst langs de Oostvaardersdijk.

Na deze zonsopkomst gingen we snel naar het gebied "de driehoek" binnen de Oostvaardersplassen. Als je er vroeg bent heb je kans om veel edelherten te zien. Helaas, wij zagen slechts 1 edelhert hinde, een vos die voor ons uit wegrende (beide foto's mislukt)en een groep Konikspaarden.

Grazende Konikspaarden, wat een prachtige dieren zijn het. Als ik  daar zo wandel en de rust ervaar, dan weet ik weer waarom vroeg opstaan beloond wordt.  's Morgens is de natuur op zijn mooist. Alles ontwaakt, het licht is mooi, het is rustig in het gebied.

Deze Konikspaarden kregen het even met elkaar aan de stok, maar het bleef bij een klein onschuldig opstootje.

Bij de Oostvaardersplassen hadden we met Henk Schuurman afgesproken en met zijn drietjes gingen we naar de volgende locatie. Een plek dichtbij de Driehoek aan de Oostvaardersdijk, waar baardmannetjes zitten. Deze vogelsoort heb ik nog nooit op de foto kunnen zetten, sterker nog, ik heb er nog nooit eentje gezien.

Weldra hoorden we hun herkenbare geluid dat vaak omschreven wordt als "ping ping", ik vond het toch iets anders klinken, maar dit eenmaal gehoord te hebben, weet ik het baardmannetje nu wel direct aan zijn geluid te herkennen. We hoorden ze eerder dan dat we ze zagen, want oohhh wat zaten ze lekker verstopt in de struiken.

Dit was nog mijn beste foto denk ik, helaas niet mooi vrij op een tak. Dit is een baardmanvrouwtje, we zagen ook veel jonge baardmannetjes, maar de mooie mannetjes van deze soort lieten zich niet zien. Dus die wens blijft nog even staan. De vogeltjes zijn erg beweeglijk en zitten bijna niet stil. Het was voor mij vooral een dag van mooie momenten en heel veel net-niet-foto's.

Deze twee bleven wel even stil zitten en zaten ook vrij, maar ja, wel op een wat grotere afstand. Tja, ik ben ook niet snel tevreden. Natuurlijk, ik was super blij met mijn eerste baardmanfoto's maar ik wil zeker nog eens terug voor mooier en beter.

In het gebiedje waar de baardmannetjes zaten was ook een vogelobservatie hut. En daar vlogen heel veel zwaluwen rond. Om de hut, maar ook in de hut. Er was zelfs nog een laat zwaluwnest met piepende jongen. Prachtig die wijd open gesperde bekkies als moeder aan komt vliegen met een lekker hapje.

 
Buiten zaten de zwaluwen bij elkaar ik een boom

Misschien wat rommelig maar ik vond het leuk om op 1 foto twee zwaluwsoorten te hebben, de boerenzwaluw en de huiszwaluw.

Boerenzwaluw in het zonnetje. Het was weer een prachtige dag. Na de hitte van een paar dagen eerder was het nu aangenaam warm met een lekker zonnetje en weinig wind.

Wij lieten de zwaluwen en baardmannen achter, want we hadden nog een locatie in de planning. Omdat we op tijd terug moesten zijn vanwege afspraken in de middag hadden we alleen de ochtend uren. Op naar de Lepelaarsplassen. We hoopten dat de ijsvogel die daar vaak dichtbij de vogelhut op een tak neerstrijkt deze dag ook zin had om zich te laten zien. Maar zoals vaker, natuur laat zich niet dwingen. De ijsvogel kwam heel even langs, te kort om op de foto te zetten. Maar een andere bijzondere vogel maakte het missen van de ijsvogel voor mij wel weer goed.

Vier grote zilverreigers op het eilandje tegenover de vogelhut, de afstand was best groot, het licht was moeilijk, maar toch maakte ik even een plaatje. Rechts zitten nog twee aalscholvers die ook goed vertegenwoordigd zijn bij deze plassen.

Bij de Lepelaarsplassen kwamen we nog wat bekenden tegen. Helaas moesten Henk en ik weer terug naar huis, de tijd ging weer veel te snel. Het was weer genieten van veel mooie natuurmomenten. Ik schreef al dat het op fotografie gebied niet echt mijn dag was, verkeerde instelling, te laat, onscherp, takken ervoor, ijsvogel net weg.......dat kan ook wel eens gebeuren.........

En soms resulteert zo'n mislukte foto in een soort kunstwerk. Smorgens vroeg, veel te lange sluitertijd, opvliegende ganzen en een lepelaar hebben voor dit plaatje gezorgd. Ik vind het wel apart.

De beloofde blog met de vlinders uit de AWD komt eraan.......de eerstvolgende blog.