Blog inspiratie dip

 Inmiddels hebben we de zomer achter de rug, die gelukkig niet zo lang en heet is geweest, en dienen de eerste herfst tekenen zich aan. Ondertussen is mijn laatste blog alweer een maand geleden geplaatst.

Ik heb een serieuze blog dip. Totaal geen inspiratie en ik kon mij er afgelopen weken ook niet toe zetten. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet heb gefotografeerd. Ik ben, zelfs op de warmste dagen ( maar dan heel vroeg in de ochtend), lekker de natuur in geweest en heb ook heel aardige beelden weten te maken van alles wat ik tegen kwam.

In het warme september weekend kon ik in de vroege ochtend dichtbij huis het landkaartje fotograferen

Als ik dan geen zin heb om een blog te schrijven, is de eerste vraag die ik mijzelf stel: Voor wie doe ik het? Voor wie maak ik de blogs met mijn natuurfoto's voorzien van een leuk verhaaltje? In de eerste plaats voor mijzelf!

De enige kleine (formaat duimnagel) boomkikker die ik deze zomer kon fotograferen.

Ik lees nog regelmatig mijn oude blogs terug, en vaak komen dan ook de herinneringen aan die fotomomenten terug, wat vaak een glimlach op mijn gezicht tovert.

ijsvogel mannetje, altijd fijn als ze even op een mooie plek gaan zitten en wat langer stil zitten.

En die glimlachmomentjes verzamel ik dan in mijn blog. En natuurlijk vind ik het leuk als mijn blog door anderen gelezen wordt, en nog leuker als mensen een berichtje achterlaten. Maar zowel bloggen als reageren op andere blogs moet niet als verplichting gaan voelen. 

Parnasia in de waterleidingduinen. Gelukkig zag ik deze zomer best veel van deze plantjes.

En afgelopen weken had ik regelmatig de gedachten, oei.....ik moet weer een blog maken, het is er weer tijd voor, maar ik heb totaal geen inspiratie. En reageren, ja wil ik wel doen, maar ik heb al een week voor mijn werk achter de computer gezeten en ga nu liever even lekker naar buiten.

Landkaartje ondervleugels, wat een prachtige tekening.

Nog even terug naar dat hele warme septemberweekend. Ik had een tip gekregen van een plek, op 15 minuten fietsen, waar meerdere landkaartjes zaten. De volgende ochtend ging ik op zoek en inderdaad waren er daar een drietal aanwezig. Twee al behoorlijk afgevlogen maar wel heel goed meewerkende modellen die lang stil bleven zitten en er ook niet meteen vandoor gingen wanneer ik voorzichtig dichterbij kwam. Hier was ik wel blij mee, want mijn laatste landkaartje had ik in 2018 hier in het westen gefotografeerd.

Schaapjes op het fietspad in zeer dichte mist

Datzelfde weekend werd er mist voorspeld. Dus ik stapte in alle vroegte ( toen nog half zeven) op de fiets om in de polder te fotograferen...Rond zonsopkomst bij de molens was het plan. Maar het was zo mistig dat de molen niet eens te zien was. En de schaapjes op het fietspad zag ik ook pas op het laatste moment. Gelukkig fiets ik niet zo snel en kon ik  even afstappen om de knuffelende schaapjes op de foto zetten.

Druppels in het spinnenweb bij een mistige zonsopkomst.

En dat mistige sfeertje, had ook wel wat, zeker toen het zonnetje erbij kwam. De molens waren nog onzichtbaar, dus ik fietste terug  om op het fietspad weer een dier tegen te komen.

jonge fazant op het fietspad

Deze jonge fazant liep op het fietspad en liet mij lekker mijn foto's maken. De mist trok nu snel op en het mooie licht zou heel snel keihard worden. In de verte zag ik een wielrenner, die niet zo rustig fietste als ik. Dus ik heb de fazant even de graskant in gedirigeerd zodat hij veilig was voor de aanstormende wielrenner. Het werd warm dus ik ging naar huis.

zonsopkomst bij de molen van Hoogmade.

Een dag later, weer vroeg op pad want het zou wederom 30 graden worden. Na een warme kleffe nacht had ik er al op gerekend dat de molen wel zichtbaar was, omdat er helemaal geen mist was deze ochtend. Door de hoge luchtvochtigheid was het wel heel even een kleurrijke zonsopkomst voordat het een felgele bol werd.

Bruin blauwtje

Op de terugweg nog heel even langs de Munnikenpolder gefietst, weinig vogels en dit bruin blauwtje was de enige vlinder die ochtend.

Kleine vuurvlinder

In de Waterleidingduinen waren in september weer veel kleine vuurvlinders. Ook de heidelibellen waren in grote aantallen aanwezig.

rode heidelibel

Damhertjes die mij vanaf een heuveltje bekeken.

Mijn wandelingen in de Waterleidingduinen leveren altijd wel mooie momenten en mooie foto's op. En ook hier komt weer het blog inspiratie stukje: Weer dezelfde soort foto's, de bekende AWD hertjes en vosjes.

Vos in het mos

Maar de vosjes zijn leuk, grappig, fotogeniek...dus waarom zou ik ze dan niet in mijn blog zetten. Want bovenstaande foto is misschien fotografisch niet bijzonder, het was wel een ochtend dat dit vosje even bij mij kwam kijken en later tussen de bemoste stronken ging liggen. Daar geniet ik van en dan is dat een glimlachmoment wanneer ik over 2 jaar deze blog terug lees.

vos in avondlicht

De herfstkleuren komen eraan

En toch probeer ik van de vosjes ook fotografisch mooie plaatjes te schieten. Met goed licht, fijne achtergronden. En dat viel deze zomer niet mee. Dus dan kan ik van dit soort plaatjes wel weer heel blij worden.

jonge vos in de duinen

De jonge vossen waren eigenlijk nog de enige vossen die ik zag, en ook zij zullen gaan verdwijnen als ze een eigen territorium gaan zoeken. Dit jonge vosje zag ik in augustus. Inmiddels is zij een volwassen vos die je nu overal in het gebied tegen kan komen.

jonge vos

Een andere jonge vos, van een andere moervos.... ook niet meer te onderscheiden van een volwassen vos.

Stoer

En dit stoere damhert staat klaar voor de bronst, het gewei is geveegd, het hert is al behoorlijk breed geworden, sterk genoeg voor de bronst straks in oktober. De herfstkleuren beginnen te komen.

Voor mij is de herfst, naast de lente, een mooi seizoen. De veranderingen in de natuur, de kleuren, de geuren...paddenstoelen, mistige ochtenden. Het zat al een beetje in deze blog waar de zomer overgaat in de herfst. 

Ondertussen blijf ik gewoon genieten in de natuur, wandelend en fotograferend en ondertussen denk ik na over mijn blogs. Wil ik een verslag doen van een wandeling? Wil ik per blog een thema kiezen, zoals ik dit jaar al een paar keer gedaan heb. Of ga ik per maand een selectie van mijn foto's plaatsen met daarbij het verhaal, het fotomoment, het geluksmoment en dus...het glimlachmoment.

Dan hoop ik in ieder geval in de volgende blog, in welke vorm dan ook, veel glimlachjes tevoorschijn te toveren.

Natuur rond Leiden: van zomer naar herfst

 Het is alweer even geleden dat ik een blog bericht plaatste over de natuur rond Leiden. In deze blog gaan we nog even terug in de tijd, want ik had nog wat zomerse foto's in het archief staan, die ik nog wel wilde delen voordat ik echt overga tot de herfstplaatjes.

Op dit moment is het volop herfst en de paddenstoelen kwamen afgelopen weken ineens heel snel uit de grond. We moesten er lang op wachten want de septembermaand was het nog zomers warm en droog. 

Dat brengt mij nog even terug naar de zomer. De vlinders waren minder talrijk dan vorig jaar, maar toch kon ik ze ook nu weer fotograferen in de directe omgeving van Leiden

Terug naar augustus, toen de vlinderstruiken in de stadsparken in bloei stonden en ik daar mijn favoriete vlinder, de distelvlinder, aantrof.

Dichterbij huis, namelijk in de struik voor ons appartement, was het kortstondig druk op de vlinderstruik. Hier een atalanta met een kleine vos.

De kleine vos, heel bijzonder dat ik deze mooie vlinder na jaren weer zag in west-Nederland.

Een heide libel in de Leiderdorpse heemtuin, het paars in de achtergrond is kattestaart.

Vlinders en libel in de heemtuin en de stadsparken (augustus).

Atalanta

Even met de macrolens, de kleine vuurvlinder (Heemtuin Leiderdorp, september)

En een mooie citroenvlinder, die eind augustus / begin september volop te zien waren.

Een vroege fietstocht voor werktijd leverde deze mooie sunrise op, bij een van de molens bij Hoogmade.

Eind september begint het paddenstoelen seizoen, maar wat waren er nog weinig. Dit was een heel klein porseleinzwammetje op een losse tak.

Prachtvlamhoed.

Bij gebrek aan zwammen, dan maar creatief met kastanjes (we keken in oktober de serie "kastanjemanden", waar deze poppetjes in voorkwamen).

Een heleboel vliegenzwammen bij elkaar, dan is het lastig fotograferen, of je kiest er eentje en gebruikt de rest in de bijrol.

Deze was zo schattig met het scheve hoedje.

porseleinzwammen in een boom, recht omhoog gefotografeerd. Ze waren er vanaf half oktober weer volop.

piepkleine geweizwammetjes

rodekoolzwam met een beestje.

jonge vliegenzwam met een hap eruit.

en nu samen op de foto

Vliegenzwam, toch wel de meest tot verbeelding sprekende paddenstoel ( eind oktober, Huys te Warmont).

Mycena

En nog een close up van de rode kool zwam ( Amethist zwam).

Ik zie nu de bomen snel verkleuren, maar er is ook al heel veel blad van de bomen gewaaid hier in het westen. Hopelijk laat de wind ze nog even met rust en kan ik de komende 2 weken nog even genieten van de kleurenpracht.  En wie weet pak ik dan ook nog wat gezwam mee als ik die tijdens de wandelingen en foto-uitstapjes tegen kom.

Natuur rond Leiden : mei- juni.

 Nu de dagen langer worden, ga ik ook voor en na werktijd nog wel eens de natuur in rondom onze woonplaats Leiden. Gelukkig zijn er wat leuke gebiedjes op fietsafstand. Soms fiets ik gewoon wat en kijk ik alleen maar wat er in de polder allemaal gebeurd, soms is het de moeite waard om even af te stappen om te fotograferen.

Tureluur op een paaltje, op een zeer zonnige ochtend eind mei.

Een zonsopkomst is nooit helemaal te voorspellen. Ik had de avond ervoor gekeken, en het leek een ochtend te worden met grondmist. Helaas viel dat tegen, zo ook de kleuren in de lucht. Zo eind mei gaat de zon iets na half zes op, dus het was echt vroeg op staan. Gelukkig was ik vrij die dag, en kon ik eventueel nog even gaan liggen als ik terug kwam.

Even later werd het wel mistig, vooral boven het water. Dit is een heel mooi plekje, maar ohhhhh...die irritante electriciteitsmasten. Tja, ze staan daar nu eenmaal, en met Photoshop lukte het mij niet om ze mooi weg te werken.

Aan het einde van de middag fietste ik nog even langs het ooievaarsnest in Polderpark Cronesteijn. Het kleine ooievaartje groeit goed, en imiteert het gedrag van de ouders...klepperen....nou ja een poging tot, want veel geluid kwam er nog niet uit.

In de polder.  Dit is in het gebied De Wilck, bij Hazerswoude.  Het rustgebied zelf was afgesloten vanwege het broedseizoen, maar aan de rand van het gebied zat deze tureluur op een hekje. Dat zijn toch wel mijn favoriete plaatjes. Het gras en de bloemen staan hoog hier omdat er niet gemaaid word zolang er jonge vogels in het veld zijn. En dat er jongen waren, was aan de tureluur wel te merken.

Eerst nog rustig staan op de uitkijk..

En ineens....groot alarm!  Een tweede tureluur ging een hekje verder zitten en begon ook aan te slaan. Wat was er aan de hand?

Een grote zwarte kraai had plaatsgenomen op het hekje naast tureluur 1

Tureluur 2 stond op een ander hek en hield ook af en toe zijn snavel. Het tureluur alarm duurde zolang de kraai er zat. Kraai weg...tureluurs stil. De rust was terug gekeerd. De arme weidevogels hebben het er maar druk mee, want naast het opvoeden van het kleine grut moeten ze constant alert zijn op mogelijke vijanden voor hun kleintjes, zoals deze kraai.

Aan de andere kant van de weg zat deze scholekster.

In het veld hoorde ik ook scholeksters, kieviten en grutto's. Dus hopelijk een succesvol broedjaar voor de weidevogels van De Wilck.

De weg terug, een fietstochtje langs de spoorlijn Utrecht- Leiden...en zo langs het spoor zie je ook nog wel eens wat, zoals deze uitbundig zingende rietzanger.

Klaprozen fotograferen op een zonovergoten dag, een uitdaging..

En ook de grutto op een hek, helaas te ver voor een mooie foto en hij keek ook net niet. Dit was in de polder vlakbij huis, achter Leiderdorp, een kwartiertje fietsen. Helaas zie ik hier wel dat het dit jaar minder was met de grutto's. De tureluurs daarentegen doen het hier heel goed. Ze zaten zelfs een keer met zijn zessen op een hek, en ook in het veld hoorde ik heel veel tureluurs.

Een fietstochtje na werktijd...door de Munnikenpolder, ook bij Leiderdorp. Heel Hollands, een koe en molens.

Klein zwaantje met een loopneus.

Een wat afgevlogen distelvlinder

Polders Poelgeest