Wilde zwijnen op de Veluwe

Een wens van mij ging in vervulling. Afgelopen donderdag kon ik voor het eerst van mijn leven wilde zwijntjes fotograferen op de Hoge Veluwe.

Op een regenachtige donderdagmiddag ging ik met Henk en Cees naar Nationaal Park De Hoge Veluwe. Het ging ons vooral om de wilde zwijntjes die zich daar de laatste tijd in de avond laten zien. Maar we hadden het plan om alvast smiddags naar het park te gaan om daar nog wat rond te kijken en te fotograferen. Helaas gooide het weer toch wel wat roet in het eten en belandden we in de vogelhut waar het veel te donker was voor goede foto's.

Toen we bij de vogelhut aankwamen was deze leeg. Dat gebeurt niet vaak want het is een drukbezochte plek. Maar eenmaal binnen begreep ik wel waarom, het licht was zo slecht dat fotograferen alleen kon bij hoge ISO waarden en dan nog met lange sluitertijden. Tja, dat was het niet helemaal. Zeker mijn camera vind die hogere ISO waarden niet leuk en laat dat weten door heel veel ruis te laten zien. Deze foto van de jonge grote bonte specht ging nog wel. Dat dit een jong is, kun je zien aan het rode "petje" zijn/ haar kop. Een volwassen vrouwtje heeft helemaal geen rood op haar kop en het volwassen mannetje heeft rood aan de achterkant van zijn kop.

De koolmees kwam even dichtbij. Het was druk met snelle meesjes en vinkjes en ook de muisjes renden rond, maar voor goede foto's moet ik echt nog een keer terug bij beter weer. Het eekhoorntje heeft zich deze keer niet laten zien. Maar we zijn ook slechts een uurtje gebleven. Met de auto reden we verder het park in. 

Een mestkevertje had na een regenbui een bemost boomstammetje gevonden en dat vonden wij heel erg fijn, konden we deze prachtige kever even op de foto zetten. Helaas is door het beperkte licht de mooie kleur van de kever niet te zien, bij de juiste lichtval kleurt het mooi blauw.

Yess! Mijn eerste oranje luzernevlinder, mooi op een heide struikje. Deze vlinder laat zich deze zomer goed zien in Nederland. Ik had ze al zien vliegen, maar kreeg hem nog niet op de foto. Het is een druk vlindertje dat bijna nooit stil zit, dus dit was een gelukje.

De herten laten zich zien, maar wel heel erg ver weg. Nog een paar weken, en dan begint de edelhertenbronst en zullen de hindes en mannetjes herten zich weer wat beter laten zien.

Een spitser, dit was deze avond het enige mannetje dat we zagen. De mooie grote mannen met de enorme geweien lieten zich niet zien. Maar dat komt nog wel, later dit jaar. En dat wil ik zeker weer gaan mee maken, want zo op de hei begon het toch weer te kriebelen om ook dit jaar de edelhertenbronst mee te kunnen maken.

Minder ver ingezoomd, de afstand is gewoon te groot (bij weinig licht) voor echt mooie foto's, dus genieten we van het moment.

Ook de moeflons lieten zich zien, op het andere veldje. We liepen steeds heen en weer tussen de twee veldjes langs de Wildbaan, ook omdat de wilde zwijnen waarschijnlijk tussen de twee veldjes in zouden komen ( daar worden ze door de boswachter gevoerd).

En na lang wachten, klaarde het toch nog op, dit was pas rond zeven uur, wat een verschil, het licht is dan meteen zoveel mooier.

Even daarvoor lieten de wilde zwijnen zich al zien......

En niet veel later, bij het laatste avondlicht, doken de zwijnen op in het bos waar het voer lag.

Twee volwassen zwijnen en een kleintje. Prachtig! Okee, door het strooien van het voer is het wel gearrangeerd, maar ik geniet er daarom niet minder van. Dit was voor mij voor het eerst dat ik wilde zwijnen zag.

Wel altijd met de neus naar beneden, vroetend naar voedsel. Af en toe hoorden we ze tevreden knorren.

Dit is toch prachtig.

Even opkijken. Maar daarna ging de snuit alweer naar de grond, ze lopen ook met de snuit naar beneden, alsof ze aan het stofzuigen zijn.

Het kleine zwijntje, nog een beetje met de streepjesvacht. Dit beestje was razendsnel en stond geen moment stil. Naast vele mislukte foto's , had ik deze redelijke foto, ik vind het zwijntje zo mooi bij de omgeving kleuren.

En over kleuren gesproken, terwijl wij opgingen in het fotograferen van de zwijntjes, verdween de zon achter de bomen. De lucht kleurde oranje en wij keken terug op een heel geslaagde avond.

Cees, bedankt dat je ons mee wou nemen, ik vond het super, en ik kijk nu al uit naar de bronst op de Veluwe. Ondanks dat dit een beetje een circus is, met dieren die gevoerd worden, heel veel fotografen op een rij, het is wel een kans om die prachtige edelherten van dichtbij te fotograferen in een mooie omgeving.