Er zijn mensen die niet kunnen wachten tot de sneeuw en kou weer zijn verdwenen. Maar ik ben er blij mee, ik geniet ervan. Okee, het is best lastig als je door de sneeuw moet ploegen op de fiets, maar de straten zijn inmiddels schoon en in de duinen is het gewoon schitterend.
De zon komt op in de Amsterdamse waterleidingduinen. Het zou een prachtige zonnige dag worden.
Landschap AWD aan de kant van Zandvoort. Wat is het toch mooi op zo'n winterochtend.
Natuurlijk ging ik voor vossen in de sneeuw. Op de bekende plek trof ik slechts 1 vos aan, die kwam even langs scharrelen en verdween toen. Ik heb haar niet meer gezien. Maar een ander dier kwam wel even nieuwsgierig heel dicht bij de lens.
Dit schattige roodborstje gedroeg zich als een waar fotomodel. Omdat ik zoveel leuke roodborstfoto's heb gemaakt, zal er nog een apart blogje komen van "Het Roodborstje in de sneeuw".
Maar ik geniet ook van dit soort kleine dingen, de rijp op de uitgebloeide st. Jacobskruidbloemen.
Of de mistflarden boven het kanaaltje.
Een roodborstje wat verder weg in een mooie omgeving, daar wordt ik ook blij van.
Het landschap van het Groot Zwarteveld, wat ziet het er anders uit nu er zo'n witte deken overheen ligt.
Op het groot Zwarteveld kwam ik ook deze damhertmannetjes tegen. Ze zien er goed doorvoed en gezond uit. Dat voedseltekort waar men over spreekt, is hier niet van toepassing.
Nog maar eens een hertje in het landschap van het groot Zwarteveld. Het was echt een schitterende dag, volop zon, geen wind. Op een bepaald moment werd het zelfs warm met mijn sjaal om, dus die verdween in de rugzak.
En ook dit plaatje vond ik heel mooi. Een jong hertje in het sneeuwlandschap. Als je dit ziet, wil je toch niet dat de winter voorbij is.
Hoewel de winter voor de vogeltjes natuurlijk niet te lang mag duren. Dit pimpelmeesje vind in de rietstengels nog voedsel, maar voor soorten als de ijsvogel is dit geen fijn weer. Als veel water straks dichtgevroren is, heeft dit vogeltje een probleem, het kan dan niet meer bij de vis. Na een strenge winter kan de ijsvogelpopulatie zomaar gehalveerd zijn.
Gelukkig is er in de AWD veel water dat open blijft. De wilde zwanen hebben het ook weer gevonden. Prachtige dieren, hun geluid was op deze mooie winterdag door het hele gebied te horen. Ik zag ze regelmatig overvliegen en op een plek waar ik ze al eerder zag vond ik deze jonge en volwassen zwanen bij elkaar.
Op het einde van de wandeling kwam ik dit zeer tamme spitsertje tegen. Hij at van de houtpulp die vlakbij ingang Zandvoortselaan was neergelegd. Er wordt op dit moment veel gekapt in het gebied, dus overal kom je nu van deze stapels houtsnippers tegen, waar de herten dus van eten. Tja.....en hoe zit het dan met dat voedseltekort en de grote damhertensterfte?
Er zijn verschillende meningen rond het grote aantal herten dat dood is aangetroffen in het gebied, voornamelijk in de omgeving van Panneland en Oase: De zware bronstperiode, te weinig eten in het gebied, het hekwerk dat nu rond het gebied is geplaatst. Er wordt veel geroepen, maar de echte oorzaak van de sterfte onder de damherten is niet bekend. Waternet gaat dit laten onderzoeken. Moeten we dan toch onder ogen zien dat er een damherten probleem is, of kijken we net als het bruine hert de andere kant op.
IHet zou hee goed kunnen dat het hekwerk de doorgang naar de sappige graslanden heeft versperd en de damhertmannen zijn een beetje dom, en blijven aan de rand van dat hek rond hangen in plaats van het gebied in te gaan om elders voedsel te zoeken.
De volgende blog zal helemaal ingenomen worden door 1 vogeltje dat mij toch zeker enkele uurtjes plezier heeft gegeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je de tijd hebt genomen om een kijkje te nemen op mijn blog. Bedankt voor je reactie
groetjes Ghita