zaterdag 26 januari 2013

vos vangt muis (AWD)

Terwijl het buiten regent en de storm rond het huis giert ga ik nog even terug naar die mooie winterdag, vrijdag 25 Januari. Wandelend over het pad langs het Schusterkanaal in de Amsterdamse waterleiding duinen, zagen we ineens een vos. Het was een redelijke afstand, maar we konden iets heel bijzonders vastleggen. In de hoofdrollen: een klein diertje, muis of mol, ik ben er nog niet uit wat het is, en een vos.
Waarschuwing vooraf: Misschien is deze blog niet voor iedere volger leuk om te zien, want voor het kleine diertje loopt het niet goed af.
Hoe de vos een muis vangt.
Op het wandelpad komt een vos ons tegemoet lopen, fotograferen is lastig want we hebben wat tegenlicht van de uitbundig schijnende zon.
De vos heeft wat gezien of gehoord, kijkt opzij richting de duinhelling.
De volgende serie vertelt vooral een verhaal en gaat het niet om de kwalitatief mooiste foto's, dat lukte niet (afstand en tegenlicht is lastig met mijn camera).
Het vosje loopt even tegen de helling op. Wij hadden nog geen vermoeden wat er hierna zou gaan gebeuren.

Maar we bleven op voldoende afstand afwachten.........
Sluipend gaat de vos omhoog, op een gegeven moment maakt hij een sprong......ja helaas heb ik dat fotomoment gemist....en hij heeft iets gevangen.

Wat is het? Een muis denken we. De vos gaat eerst nog wat spelen met zijn prooi en gooit het arme kleine muisje op de weg.
Het muisje blijft even liggen, de vos komt eraan om nog even te spelen. Maar de muis laat zich niet zomaar vangen en wil er vandoor gaan.
Het muisje probeert er vandoor te gaan. De vos gaat er weer achteraan, want hij wil zijn lunch toch niet laten ontsnappen?
Wat zou er in de  koppies van beide dieren omgaan op dit moment?
De vos vind het welletjes. Genoeg gespeelt, het is lunch tijd.
Hap. Het onfortuinlijke muisje verdwijnt in de bek van de vos. In een mum van tijd heeft de vos het diertje opgegeten.

Vervolgens likt de vos nog even zijn bek af en komt dan van de helling af in onze richting.
Met een voldane blik (zie vorige blog) loopt hij op ons af....en voorbij.....

Ik had mijn camera nog helemaal ingezoomd op de helling en de vos naderde zo snel dat ik niet snel genoeg kon terug zoomen, dus hij komt nogal beeldvullend voorbij gewandeld.
Een onvergetelijk moment, vooral omdat we vermoedden dat dit een van de tamme schuilhut vossen is, dan is het goed te zien dat het dier nog zelf op jacht gaat en dit heel goed kan, zoals een echte vos ook hoort te doen. Er zijn mensen die deze foto's beslist niet prettig vinden, maar het hoort ook bij de natuur. Dat is toch eten en gegeten worden. En deze blog laat ook de hardheid van het bestaan van de dieren in de Waterleidingduinen zien. De vos moet jagen om te eten en de muis moet rennen voor zijn leven. Dat is ook natuur.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Leuk dat je de tijd hebt genomen om een kijkje te nemen op mijn blog. Bedankt voor je reactie
groetjes Ghita