Pestvogels

Het is iedere winter weer afwachten, komen ze wel of komen ze niet naar ons land. En wordt het een invasie, of slechts een enkeling. Ik heb het over de pestvogels of  de beter klinkende Engelse naam Bohemian Waxwing (zoveel mooier dan de Nederlandse benaming van deze prachtige vogel)

Dan is het ook fijn als er pestvogels ons landje aandoen, ze een beetje in de buurt zitten. Vorig jaar had ik geluk dat ze bijna bij mij om de hoek zaten, in Leiderdorp. Daar heb ik toen dit blogje aan gewijd. 

Maar ook Haarlem is niet al te ver, zeker in combinatie met een bezoek aan de Waterleidingduinen. Zo ging ik op zondag 14 januari met Henk mee richting de pestvogels in Noord-Holland.

En we hadden de locatie snel gevonden, met dank aan waarneming.nl en het grote aantal fotografen dat al ter plekke was.....dan is het alleen maar een kwestie van een mooi plekje zoeken.

En die vonden we, de zon achter ons zodat de vogel mooi in het licht zat en wij geen last van tegenlicht hadden. Dat zonnige moment was trouwens maar heel kort en we hadden echt geluk dat de bessenplukkende vogel net op dat moment in de juist struik vlak voor ons kwam.

Dat zijn toch geniet momentjes....we hielden voldoende afstand zodat de vogel zich niets van ons aantrok en zich lekker vol at aan de bessen van de Gelderse roos.

Hap, daar gaat er weer eentje. In rap tempo werden de bessen geplukt. Hier een deze blog is steeds 1 vogel te zien, maar het groepje bestond uit 5 dieren, die hoog in een nabijgelegen boom zaten te wachten tot de kust veilig was om vervolgens aan te vallen op de besjes.

Gelukkig hangen er nog genoeg, daar kunnen ze wel even mee vooruit. Blijkt ook wel want een week later zitten ze nog steeds op dezelfde plek.

Welke bes zal ik nu toch eens nemen....

De zon verdween achter een wolk en meteen ziet alles er anders uit.... maar ook best mooi zo'n rustende pestvogel tussen de bessen.

En er zitten altijd wel takkenfoto's tussen....

Soms zat ie zelfs heel dichtbij, maar niet op de meest fotogenieke tak....

Hoog in de boom, met de bessen binnen bereik

Hop daar gaat weer een besje.








En soms zit de vogel echt dichtbij , op een paar meter, maar oh, wat een lelijke rommelige achtergrond.
De vogel houd van variatie in zijn maaltijd, want na de rode bessen, was het nu tijd voor de paarse liguster bessen.
Denk de achtergrond maar even weg en kijk eens hoe mooi deze vogel is: zijn kuif, zijn prachtige vleugels en staart met de rode en gele kleuren. 
Echt super dat ik ze ook deze winter kon vastleggen, en van mij mogen ze nog een poosje blijven en nog wat meer zuidwaarts trekken, in Leiderdorp zijn ook lekkere bessen struiken.










Het was een paar uurtjes genieten waarbij eigenlijk het eerste kwartier wat fotografie het beste was. Maar om daarna de vogels te blijven bekijken, te luisteren naar hun bijzondere geluid en ook weer bekenden te ontmoeten maakt het weer tot een geslaagde middag.