Lentevreugd Winter 2013

Lentevreugd is de naam van een klein natuurgebiedje tussen Katwijk en Wassenaar. Het voormalige bollenveld is omgetoverd tot een natuurgebied met een beek, grasland en duindoornstruiken. Het gebied wordt begraasd door Schotse Hooglanders en Konikspaarden. Dus er is altijd wel wat te zien.

De karakteristieke Lentevreugd foto met de twee bomen.

Een van de konikspaarden die even los was van de kudde. De paarden en koeien liepen allemaal door elkaar, ze hadden net wat te eten gehad van een boswachter/ natuurbeheerder. Hij vertelde dat de dieren in de zomer genoeg voedsel hebben, maar in de winter moeten ze bijvoeren.

Een grote grazer. Groot zijn de Schotse Hooglanders zeker, maar het zijn goedaardige dieren. De boswachter die aan het voeren was vertelde dat deze dieren niemand kwaad doen zolang je ze met rust laat. Als er jongen zijn bewaar je natuurlijk wat meer afstand, maar deze dieren waren aardig benaderbaar. De boswachter kreeg zelfs meneer de stier nog even aan zijn hand snuffelen.

Dit vond ik heel vreemd om in Februari te zien. Een kalfje. De boswachter was alweer weg, anders had ik het aan hem gevraagd of dit kalfje in de winter is geboren. Later zag ik nog zo'n kleintje lopen.

Dit kleintje had dorst en dronk nog even wat bij mama koe.

Nog even het konikspaard vanaf een laag standpunt. Het paard stond mooi op een heuveltje. En het lijkt of ik heel dichtbij stond, maar met een zoomlens kun je ver komen. Ik vind de paarden enger dan de koeien, onvoorspelbaarder.

Het kleine  kalfje was heel erg nieuwsgierig en kwam steeds een stapje meer in mijn richting. Ik liet het kalfje lekker gaan (na een paar foto's natuurlijk) en wandelde naar de uitgang van het gebiedje. Je kan een rondwandeling maken van zo'n 3 kilometer (rode paaltjes). In de winter zijn de paden wel erg drassig, dus goede schoenen of laarzen zijn hier aanbevolen.

Ik was wel wat teleurgesteld dat ik in Lentevreugd geen enkele vogel foto heb gemaakt. Ik hoorde wel wat puttertjes en meesjes, maar verder was er niets op vogelgebied. Ik hoopte op een roofvogel. Die vond ik uiteindelijk op de terugweg bij het Valkenburgse meer. Deze buizerd bleef zelfs zitten toen ik van miijn fiets stapte om de foto te maken, helaas wel met takken en tegenlicht, maar zo dichtbij heb ik nog niet vaak een buizerd gezien en kunnen fotograferen.

Even daarvoor was ik echtbaar kuifeend tegen gekomen. Meneer kuifeend lijkt wel een beetje boos te kijken.

Ja, en toen dacht ik even dat het lente werd op deze 8e februari:

De futen hadden duidelijk al lentekriebels. Deze fuut sloofde zich ontzettend uit voor een andere fuut. En ja hoor, hij of zij hapte toe.

Love is in the air. Het was een kortstondig onderonsje, de futen gingen ieder hun eigen weg.

Dan maar weer even poetsen tot de volgende toenaderingspoging.

Een ochtendje lentevreugd leverde dus toch nog bijzondere en mooie natuurmomenten op. Daarnaast was het heerlijk weer voor een fietstochtje van zon'n 14 kilometer (enkele reis), waarvan vooral het laatste stuk vanaf het Valkenburgse meer langs boerderijen naar Wassenaar (binnendoor) erg mooi was.