Twee keer op de paarse hei: Kalmthoutse en Westerheide

In augustus kleurt het op de heide paars....en ieder jaar hoop ik daar wat te kunnen fotograferen. Natuurlijk heb ik een wensenlijstje voor de heidefoto's zoals vlinders en libellen, een ree op de paarse hei, spinnenwebjes met druppels of mistige sfeerbeelden. Maar dat lukt niet altijd, de mistfoto's gaan niet lukken als ik er niet smorgens heel vroeg ben en de vlinders laten het dit jaar sowieso afweten.

Wat ik allemaal wel kon fotograferen is hieronder te zien.

De eerste heide wandeling was op vrijdag 18 augustus, op de Kalmthoutse heide, samen met natuurvrienden en boswachter Frans Kapteins bezochten wij dit prachtige gebied, aan de Belgische kant.

Ondanks het grijze weer , was er toch wel hier en daar een bij te vinden. Maar de vlinders en libellen kon ik op een enkel fladderend hooibeestje en de heivlinder niet vinden.

We kregen een flinke plensbui over ons heen, waardoor we toch even onder wat bomen hebben moeten schuilen om niet helemaal doorweekt te raken. De wegtrekkende bui geeft wel een mooi beeld, helaas geen zon deze dag, maar dat mocht de pret niet drukken.

Ook de grote groene sabelsprinkhaan moest de bui trotseren.

Rood bekermos, ik kan het niet laten om dan even op de grond te gaan zitten met mijn macro voorzetlensje.  En terwijl ik hier mijzelf even lekker uitleef, lopen de anderen verder en zien een gladde slang.....helaas die heb ik gemist, maar Henk had hem op de foto, zie zijn blog

Aan het einde van de middag klaart het op...

Hei met druppels in plaats van hei met beestjes....

En door al dat vocht schieten de paddenstoelen uit de grond, zoals deze.....die mij altijd aan tijgerbollen doen denken.

Of dit paddenstoeltje, waar ik de naam niet van weet.

Detailfoto van een zwavelzwam, deze zagen we op een dode boomstronk bij het bezoekerscentrum

Dinsdag 22 augustus had ik weer een dagje hei gepland, en dit keer waren de weersomstandigheden een stuk beter.

We kwamen net aan op de Westerheide toen we in de verte de schaapskudde zagen. We liepen direct die kant uit want zo'n schaapskudde op het paarse heideveld is natuurlijk ook erg leuk.

Maar wat krijgen we nu.....de kudde verlaat de hei....dat was nou jammer. We zijn er even achteraan gelopen en zagen dat de schapen achter een hek werden gezet in het bos.

Waar de schapen lekker dicht bij elkaar stonden, warm.....daar hadden ze blijkbaar geen last van.

En ook nu ging ik op zoek naar de kleine beestjes, bijtjes waren er genoeg, maar weer geen vlinders. Libellen waren er wel maar die waren zo actief dat ze maar bleven vliegen en geen moment stil zaten.

Paars. De Westerheide ziet er dit jaar weer goed uit, het wisselt per jaar, zeker als het heidehaantje heeft huisgehouden is de hei niet mooi. Maar dit jaar is het weer een goed jaar voor de hei.

In het bos zagen we een reegeit, tja..in het bos...ik wilde haar zo graag in dat paarse vlak hierboven, maar ja, de natuur laat zich niet dwingen en ook de reeën niet. Ook later op de avond lieten ze zich niet zien op de hei, helaas...

Dan nog maar een plaatje van de reegeit in het bos.

De enige vlinder die ik zowel in Kalmthout als op de Westerheide goed kon fotograferen was de heivlinder, deze zat mooi in de avondzon. De heivlinder zit vaak op de grond en valt dan bijna niet op met de vleugels die hetzelfde eruit zien als de grond. De binnenvleugels laat hij zelden zien, die zijn oranje.

Naast het veldje met boekweit waar in de vroege zomer de reeën komen snoepen (helaas was ik daarvoor dit jaar te laat dus ook dat blijft op mijn wensenlijstje voor volgend jaar staan) liep dit kleine konijntje te scharrelen.

Op de terugweg naar station Bussum Zuid, kwamen we op de Bussummerheide nog de Schotse Hooglanders tegen.

Het was beide dagen genieten op de hei, twee verschillende gebieden, verschillende weersomstandigheden en verschillend gezelschap.  Helaas heb ik niet alles van mijn wensenlijstje kunnen afstrepen (vlinders op een heidestruik, ree op de paarse hei), maar zo hebben we volgend jaar weer iets om op de kalender te zetten.