Arkemheen 2016

Het is inmiddels een traditie geworden dat ergens in mei Henk, Cees en ik een rondje Arkemheen doen. Op zoek naar de weidevogels en de kleine weidevogeltjes (de pullen). Helaas wordt het inderdaad steeds meer zoeken, waar we eerdere jaren bijna op elke paal wel een grutto zagen, mochten we nu blij zijn met de enkele paalzitters die we tegenkwamen.

Al met zonsopkomst waren wij bij het gemaal Hertog Reinout in Nijkerk. Weinig zonsopkomst, het was bewolkt en het regende. Met de auto reden we naar het Nekkerveld, een plek waar altijd wel een weidevogel-op-paal te vinden is.

Maar het duurde nog wel een poosje voordat ik mijn eerste grutto-op-paaltje had.  Het is natuurlijk niet de meest originele foto, want typ maar eens in op Google "grutto op paaltje" en je hebt zomaar 18.000 hits te pakken, maar het blijft leuk en het hoort bij de Arkemheen polder.

Zo ook de vele hazen, we zagen soms meer hazen dan grutto's. Fotograferen vanuit de auto heeft voordelen....de dieren rennen of vliegen niet weg, maar ook nadelen.....geen mooi laag standpunt. Dit is dus niet meer dan een bewijsplaatje van een leuke haas in het veld.

Op deze manier had ik ook foto's van pullen van de grutto en de kievit,maar helaas...deze foto's haalden de blog niet.

Deze foto kon ook beter (lager standpunt) en door de afstand is het niet helemaal top, maar wanneer zie je nu een watersnip, een tureluur en een witte kwikstaart naast elkaar op een hek. 

Even later was de snip verdwenen, werd de kwikstaart verjaagd door de grutto en voegde zich een tweede tureluur bij het gezelschap op het hek. Als variant op de grutto-op-paal had ik dus nu twee-tureluurs-en-grutto-op hek. Dat zal heel wat minder hits opleveren op Google.

Ik kan het niet laten hoor, toch nog een grutto-op-paaltje.

Terwijl wij druk bezig waren met het fotograferen van de koeien verderop in het weiland, landde er ineens een graspieper op het hekje voor ons.

En daar staan de koeien met daarboven de dreigende lucht van de zoveelste regenbui die we even later over ons heen kregen. Gelukkig stond de auto naast ons en zaten we droog.

De koeien waren nieuwsgierig en kwamen even kijken.

Wat verderop kwamen we deze boerenzwaluw tegen, inderdaad, op een paaltje. Deze zat luid te zingen en te kwetteren.

Jonge dieren zijn altijd leuk, een meerkoetjong dat gevoerd wordt is gewoon vertederend.

  Het stoomgemaal Hertog Reinout, ieder jaar ons begin en eindpunt van een tochtje door de polder. Dit jaar vanwege de regen vooral met de auto.

Ook al zagen we dit jaar minder weidevogels blijft de traditie wat mij betreft in stand, 
dus volgend jaar gaan we gewoon weer de polder in.