Amsterdamse Waterleidingduinen: september

 Waar Augustus koel en nat was, kwam er in september ineens zonnig nazomer weer aan. En ik vond dat niet zo erg, want de temperaturen bleven rond de 20 graden, de zon was niet zo fel, en zo kon ik deze maand de ontmoeting van zomer en herfst mooi vastleggen.

Op een zomerse september middag lag dit vosje heel relaxed. En ik ging er heel relaxed naast zitten. Gezellig met zijn tweetjes....een half uur lang, af en toe een foto en verder gewoon genieten.

Een groene kikker in het mos. Dit was in de buurt van de zonnedauw. Dit vleesetende plantje was in september duidelijk over zijn beste tijd heen. En  het droge weer helpt dit plantje ook niet. Ik vond wel dat er meer stond dan de jaren ervoor. Mede door de natte zomer denk ik.

De heidelibellen zijn in september nog in heel grote aantallen te zien in de waterleidingduinen. En op een zonnige dag trof ik heel veel paartjes aan.

De kleine vuurvlinder vliegt in meerdere generaties.  De derde generatie is nog in september te zien, en het waren er veel....

Nog twee foto's van de heidelibellen, waarmee ik het insekten seizoen in de AWD afsluit. We gaan over naar de herfst...... paddenstoelen zag ik nog niet, maar dat de herfst eraan komt is toch wel te merken.

De damherten bronst is in de maand oktober in volle gang, maar eind september zijn er al wat kleine opstootjes.

De herten bokken trekken massaal naar het gebied waar zij ieder jaar de bronst uitvechten.

Er klinkt soms al wat geburl

Stoer.

Meer bronst hoop ik in de volgende AWD blog te laten zien. Oktober heeft nog wel wat dagen, en pas half oktober gaat het echt los in en rond het bronst bos.

De vosje beginnen nu steeds mooier te worden, met hun volle staarten en wintervacht.

Moervosje (2x), op de laatste foto, heeft ze last van traanoogjes, iets waar alle vossen dit najaar last van hadden.

Jong vosje van afgelopen jaar, nog niet eerder gezien. Het is een jong van het vosje op de foto hierboven. Wat heeft deze kleine enorme oren.

Mooie rekel, hij wilde wel even geduldig poseren.

En soms staat er ineens een vosje op het pad waar je wandelt.

Sunset vosje, gelukkig was dit heel dichtbij de uitgang, zodat ik nog net op tijd, met zonsondergang buiten was.

En paar dagen later....weer een prachtige zonsondergang, maar geen dier in de buurt, dus dan maar de boompjes op de voorgrond.

Wat een heerlijke maand was september. Oktober begon iets minder prettig, met veel regen en wind, maar er komen vast nog momenten om naar de duinen te gaan om de damhertenbronst vast te leggen.  Maar ook de paddenstoelen, de herfstkleuren......er is weer zoveel te zien in de natuur....het verveelt nooit.