Amsterdamse Waterleidingduinen: December...een heel klein beetje winter.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen, nee..geen sneeuwfoto's uit de Waterleidingduinen van zondag 16 december, toen het voor een paar uurtjes wit was. Ik had die ochtend helaas een verkeerde keuze gemaakt. Had een afspraak die dag en verwachtte dat het al in de ochtend weg gedooid zou zijn. Zo jammer. Dus voor sneeuw heb ik de hoop gevestigd op januari en februari.

Wat bracht december naast heel veel grijze druildagen?

Een paar lichtpuntjes en toch een beetje winter

De wilde zwaan die zijn vleugels wappert, een mooi moment en altijd fijn als je het van redelijke afstand (niet het mooiste standpunt) kan fotograferen.

Knobbelzwanen, tegenlichtfoto.....

Brilduiker man , het bruine kleurtje van het water is de weerspiegeling van het riet.

Nog een keer die mooie wilde zwaan.

Wilde zwanen, volwassen zwaan en juveniele

Vosje aan de waterkant

Een ander vosje in het laatste licht......

De zon gaat vroeg onder in December....en dan wordt het heel hard doorlopen naar de uitgang

Magisch winterlicht

En toen werd het echt even winter, voor een paar dagen. Met rijp op de grond.

De herfstblaadjes op de grond veranderen in winterblaadjes met een mooi randje van rijp.

Ook de varens hadden een mooi wit laagje

Het was een heerlijke koude dag.....en als ik dan die varens in de rijp zie kan ik daar niet zo aan voorbij lopen. Terwijl ik dit fotograferen zag ik wat voorbijgangers kijken "wat is daar nou te zien?" hoorde ik ze denken

Herfst ontmoet winter, paddenstoeltjes met nog de laatste restjes rijp, het smolt snel weg.

Vosje, met in de achtergrond het laatste wit.... ik had er eigenlijk eerder moeten zijn die dag, toen alles nog wit van de rijp was.

Een vosje in het wit.....de wens voor een vos in een pak sneeuw blijft staan. Voor deze winter is dit toch het meest winterse plaatje met een vos.

Een dag later, er werd een koude dag voorspeld, dus die wilde ik optimaal benutten, ik ging dus met zonsopkomst de duinen in..

De zon komt op, de laatste restjes rijp van een dag eerder. Deze nacht was de lucht te droog om rijpvorming te krijgen....

Ik zag  6 zaagbek eenden, helaas was het nog te donker voor een acceptabele foto, dus die wens blijft ook nog even staan. 

Een rustende damhert bok..

en een boze knobbel zwaan

Mooie vos in haar prachtige winterjas

Tegenlicht foto van een ander vosje

achter de wolken schijnt de zon....

Ik kan zo genieten van dit soort momenten

De vos met de mooie ogen keek mij even indringend aan

En weer gaat de zon onder na alweer een mooie dag. Het waren een paar heerlijke winterdagen waarvan ik geen genoeg kan krijgen. Helaas is december inmiddels weer warm, nat en donker....

De wilde zwanen vliegen over, hopelijk blijven ze nog een poosje, net als de andere winter gasten.

In december was er een winterse speldenprik, het echte winterweer komt wellicht in januari , februari of misschien pas in maart, zoals afgelopen winter.....

Dit was de voorlaatste blog van 2018. De laatste blog is het traditionele jaaroverzicht. Het is de tijd van terugblikken, en vooruitkijken. Ik hoop in 2019 weer net zoveel moois te mogen fotograferen in de duinen als afgelopen jaar. Het blijft een prachtig gebied, waar ik toch het liefste ben als ik vrij ben. Niet alleen om te fotograferen maar ook voor de rust. Je kan er soms uren wandelen zonder iemand tegen te komen. Mijn  manier om te ontspannen, mijn hoofd leeg te maken en de accu op te laden. Die wandelingen in de AWD zijn gewoon belangrijk voor mij en dat zal ik zeker blijven doen, ook in 2019.....en hopelijk nog jaren daarna..