Dagje Veluwe: Passiflorahoeve en de Hoge Veluwe

Eind Augustus, de zomer is bijna voorbij, het regent weer af en toe en de dorre landschappen worden weer iets minder dor, hoewel de hei niet meer te redden is dit jaar.
De edelherten maken zich langzaam op voor de bronst.
 In de Passiflorahoeve ging ik met Henk een paar uurtjes op zoek naar mooie vlinders, voordat wij aan het eind van de middag het wild gingen zoeken op  De Hoge Veluwe.

Vorig jaar had ik de koninginnenpage al gefotografeerd in de Europese vlindertuin van de Passiflora hoeve, maar niet naar mijn zin. Deze keer zat deze prachtige vlinder ook op de bloemen, en zag er nog ongehavend uit.

Nadat ik de vlinder van alle kanten had gefotografeerd, zette ik ook de rups van deze vlinder even op de foto.

De rups van de koninginnenpage

Er waren nog andere vlinders, maar mijn doel deze dag was vooral op deze ene vlinder gericht.

Naast de Europese vlinders, waren er ook de tropische vlinders. Ze zien er prachtig uit, en sommige soorten zijn heel groot, maar goed fotograferen was lastig in de warme ruimte waar het ook vrij donker was. Dus bijna alle foto's kon ik weggooien.

Het was er ook nog iets te druk voor mij, teveel mensen in een kleine ruimte en  kinderen die dingen deden met de vlinders waar ik niet zo goed tegen kon.....dus ik kon niet helemaal ontspannen fotograferen.

Een van de mooiste vlinders daar was de glasvleugelvlinder, met haar doorschijnende vleugeltjes.

Collage Europese en Tropische vlinders.

En één vlinder vond mijn camera wel erg interessant, hij wilde niet weg, ging zelfs op de ontspanknop zitten. door mijn camera bij een plant te houden, kon hij overstappen, maar met zekere tegenzin . Foto gemaakt door Henk.

Weer even terug naar Europa, nadat we een koel drankje hadden gepakt omdat het heel warm was in de tropen (duidelijk geen vakantie bestemming voor mij).

Onbekende vlinder, met donkere vleugels die bij een bepaalde lichtval mooi blauw kleuren.

grappige rups met en gezichtje en horens op zijn koppie...(rups van de pasja)

Ook zo'n gewoon boomblauwtje vloog rond in de Europese vlindertuin, zo ook heel veel witjes, maar ik vind juist die gewone vlinders ook heel mooi, en ze spreken mij toch meer aan de de kleurige grote tropische soorten.

Monarchvlinder, even zonder zon

Oleanderpijlstaart.

Rupsjes nooitgenoeg, rups van een pijstaartvlinder

Het was inmiddels na drie uur, en tijd om verder te gaan naar het Park Hoge Veluwe, vlakbij..

Het leverde niet de mooiste foto's op, maar toch wel een paar mooie momenten....

Hier was een stukje waar de heide toch mooi paars gekleurd was, op de wildbaan is het een dorre boel, dat gaat straks met de bronst echt geen mooie foto's opleveren.

Onderweg zagen we deze reegeit, vanuit de auto konden we deze foto maken. Lekker de wangen vol met sappige blaadjes.

Dat is toch het voordeel van de mobiele schuilhut, lopend of met zo'n witte fiets wordt het toch lastiger om dit soort foto's te maken, want zodra de ree je ziet ,gaat ze ervandoor.
Het zijn geen topfoto's, maar leuke waarnemingsplaatjes....

Op haar hoede, bij de voorbijkomende fietsers was ze alert, maar van onze auto en de klikkende camera's trok ze zich niet veel aan. Na een tijdje verdween ze achter de struiken en reden wij even naar de wildbaan.

Een paar hindes met kleintjes, en de roestbruine in plaats van paarse hei. Helaas waren we net te laat voor de zwijntjes. Omdat hier niet veel gebeurde, reden we door naar het Zwarteveld.

Daar kwam net een groepje geweidragers uit het bos.... maar ook dit leverde geen geweldige foto's op (of ik ben niet zo snel meer tevreden).

Het licht was niet altijd even goed, en de afstand toch best groot,  maar mooi om deze stoere mannen te zien, nog gezamenlijk, over een paar weken zijn ze geen vriendjes meer.

Twee andere mannetjes oefenen alvast voor de bronst. De herten verdwijnen in het bos, de zon is verdwenen en het wordt laat. Tijd om richting uitgang te gaan.

Ik hoop ook dit jaar weer een of meer keer naar de Veluwe te gaan tijdens de bronst. Het hele fotografen circus op de wildbaan neem ik voor lief. Zodra de herten verschijnen heb ik niet eens door dat er nog 200 mensen om mij heen staan, en het heeft ook wel iets, je komt bekenden tegen en vaak is het ook heel gezellig. Dus afwachten wat het dit jaar gaat worden....