Herten en zwijnen op de Veluwe...en meer.

 Verslag van een topmiddag en avond op de Veluwe

Dinsdag 24 juni had ik met Cees en Henk afgesproken om in de late middag naar NP Hoge Veluwe te gaan. Cees had daar eerder prachtige foto's van wilde zwijnen en edelherten gemaakt en dan wilden wij ook wel. Van te voren zijn we nog even "het Paradijs" in Barneveld ingegaan, en beleefden daar een paar hele mooie natuurmomenten. De blauwe flits ( ijsvogel, niet op de foto helaas) kwam voorbij vliegen en......een reigeit met een kalfje, wat een mooie verrassing was dit.

 Reegeit met jong, niet helemaal topscherp ( licht was even weg en met maximaal inzoomen gaat het nog wel een keertje mis met bewegings onscherpte).

Het kalfje, wat een schatje.

Eerder die middag bezochten we een plekje waar veel weidebeekjuffers vliegen, en omdat ik deze nog op mijn wensenlijstje had staan, liet ik de kans om die te fotograferen niet voorbijgaan.

Weidebeekjuffer mannetje, rechts in de achtergrond vliegt het vrouwtje.

En nog even van dichtbij het mannetje met de mooie blauwe vleugels.

De zon verdween, het begon hard te waaien en er vielen zelfs wat regendruppels. We besloten om niet langer te zoeken naar de heideblauwtjes en meteen door te rijden naar het Nationaal Park De Hoge Veluwe.

 Daar kregen we al snel een groepje wilde zwijnen te zien. Twee grote zwijnen en een heel groepje kleintjes met hun pyjama vachtjes.

 Ze waren helemaal in de ban van het voedsel dat op de grond lag, de snuit bleef constant omlaag, als een stofzuiger over de grond gaan. Even opkijken was er niet bij.

 Mooi groepje bij elkaar.

Niet de allerbeste foto ( lelijke boom in de achtergrond en iets te hoog standpunt), maar wel het mooiste zwijnen moment, de grote big keek even op en dan die twee schattige kleintjes ernaast, dat is toch een heel mooi plaatje.

 Van de zwijnen gingen we door naar de edelherten. Cees weet precies de plekjes waar we deze dieren kunnen verwachten. Hij had niets teveel gezegd, we moesten er eventjes op wachten, maar daar kwamen ze uit het bos.....

 Wat zijn die geweidragers toch mooi. De afstand was helaas iets te groot voor echt mooie foto's, ook het licht (zon) liet het een beetje afweten. Maar dit is gewoon prachtig om te zien, dus ik heb gewoon staan genieten van deze mooie dieren.

 Een jong mannetje keek even op, de andere herten hadden het te druk met grazen.

 En nog een keer het groepje geweidragers, nu nog vreedzaam bij elkaar, dat gaat in september wel anders, als de edelhertenbronst begint. Dan zullen de mannetjes elkaars rivalen zijn en hun grote geweien gebruiken in de onderlinge gevechten. En ook dat blijft mooi om te zien, dus wellicht in septbember weer een blogje vanaf de Hoge Veluwe.