Zomerblog Amsterdamse Waterleidingduinen (1)

 De zonnedauw is ook weer aanwezig en soms heeft een juffertje pech en wordt gevangen in de plakkerige druppels van de zonnedauw. Wat ik al eerder zag, juffers beginnen dan te eten van de zonnedauw. Deze juffer zat niet zo vast, dus ik heb hem bevrijd en op een dikke grasspriet gezet, ik hoop dat ie het dan toch heeft overleeft. Maar ja, natuur is ook....eten en gegeten worden.



 deel 1 van de AWD zomerserie

Dit keer twee blogs met foto's uit de Amsterdamse Waterleidingduinen. Eind juni had ik vakantie en op de mooie zonnige dagen ben ik lekker de hele dag in dit mooie duingebied geweest. Met twee wensen: kleine damhertjes en de Sint Jansvlinder. Maar daarnaast blijf ik natuurlijk rondkijken want op dit moment is er zoveel te zien, vooral veel vlinders en libellen, die komen in de tweede AWD blog uitgebreid aan bod. In deze blog de andere dieren en de hertjes in het bijzonder.

 Groepje hertjes langs het Oosterkanaal daar hebben ze een oever helemaal veranderd, het kanaal is hier en daar breder gemaakt, de oever is opgehoogt en steiler gemaakt en er zijn wat poelen aangelegd. Dit met als doel om meer biodiversiteit te krijgen. Het is allemaal nieuw, dus nu zag ik vooral de hertjes, wat vlindertjes en een enkele libel.

 Aan het einde van het Oosterkanaal, nabij het bezoekerscentrum De Oranjekom, stond deze reiger. Hij bleef lang staan, dus misschien is dit wel de tamme reiger die vaak wat verder op langs het betonnen kanaaltje zit.

 

 Roodborsttapuit mannetje zat te roepen vanuit de duindoornstruik. Wat is het toch een heerlijk gebied, zo loop je hertjes tegemoet en even later zie je deze mooie vogel. Ik blijf me verwonderen over alles wat dit gebied te bieden heeft.

 Een vos, en dit keer niet een van de bekende vossen, al was het wel op de bekende plek, maar dit vosje komt mij niet bekend voor. Vossenfoto's heb ik al genoeg, maar ik probeer nog steeds een echt mooie vossenfoto te maken waarbij voor en achtergrond wat wazig zijn en de vos de blikvanger van het plaatje is. Deze is in mijn ogen wel aardig gelukt.

 Soms heb je geluk en zie je al na 5 minuten iets moois. Ik was bij ingang Oase het gebied ingegaan en vlakbij het bezoekerscentrum kon ik  deze zandhagedis man fotograferen.

 Voor dit kleine vlindertje ging ik wel even plat. Ik dacht aan het icarusblauwtje, ook omdat ie in de rolklaver ( waardplant van Icarusblauwtje) zat, maar bij nadere bestudering bleek dit het bruin blauwtje (in de volgende blog meer).

 Ja en dan de wensen.....wens 1 kwam uit, ik trof op het Vinkenveld dit leuke damhertkalfje. Zo schattig, dan smelt je toch als je dit ziet. Het kalfje was niet alleen, mama hert was dichtbij. Dit was voor mij een van de vele geluksmomentjes tijdens de wandeling die dag.

 Daar komt ze al aan......Bambi en mama heft lopen samen verder de heuvel over. Deze foto maakte ik van redelijke afstand, en helaas was het zonnetje net even weg.....

 Mannetjes herten met hun mooie bastgewei, vlakbij uitgang Zandvoortselaan. En ook hier wordt ik weer helemaal blij van.

Kiekeboe, de juffer nadat ik haar uit de zonnedauw had bevrijd.

Volop aanwezig op het St. Jacobskruid, de rupsen van de st.Jacobsvlinder, ook wel zeebrarupsen genoemd.

Deze foto's heb ik op twee dagen gemaakt, ze staan ook niet in chronologische volgorde, in de volgende blog zal ik de vlinders (wens 2) en een paar libellen laten zien die ik op deze dagen kon fotograferen. Heerlijke dagen in de AWD, daarvan wordt ik echt blij. Ik wandel steeds  weg met een onbeschrijfelijk geluksgevoel van al het moois dat er die dag voorbij is gekomen. Daar kan ik dan nog een paar dagen van nagenieten.