Na een regenachtige vrijdag was ik blij dat zaterdag 2 februari de zon zich even liet zien.
 |
Ondanks de koude noorderwind, windkracht 5 aan de kust, besloot ik naar het Katwijkse strand te gaan. Ik had nog een aantal wensen: wolkenluchten aan de kust, drieteenstrandlopertjes en een zonsondergang bij de katwijkse uitwatering.
Op het strand werd ik verwelkomt door een groot aantal meeuwen. Leuk, meeuwen, maar ik hoopte ook op strandlopertjes.
Het was laag water, toen ik rond half 4 aankwam, maar ik zag wel dat het weer vloed werd. Bij laag water zie je de meeste vogels langs het strand, struinend tussen de aangespoelde schelpjes.
|
De stenen bij de uitwatering. Ik maakte alvast een foto en hoopte later die middag op deze plek de zonsondergang vast te leggen. Maar eerst op zoek naar de strandlopertjes.
Hoge golven. De meeuwen trokken zich er weinig van aan en probeerden zoveel mogelijk bij elkaar te scharrelen wanneer het water zich weer terug trok.
Ik zie in de verte heel erg veel meeuwen. Waar veel meeuwen zijn, is voedsel en zijn ook vaak die leuke strandlopertjes, dus ik wandelde erheen. En het leek niet zo ver weg, maar op het strand verkijk je je toch vaak op de afstand. Nee, ik was nog niet in Noordwijk, maar misschien wel halverwege. En de koude wind had ik pal tegen, brrr.
En jawel, daar issie, het drieteenstrandlopertje. Ik noem ze ook wel strandrennertjes, want lopen doen ze eigenlijk niet, ze rennnen over het strand en door de branding. Probeer ze dan maar eens op de foto te zetten. Een leuke uitdaging, vooral omdat de zon ook even achter een dikke wolk verdween.
Ze lopen snel over het lage water met het snaveltje naar beneden, als ze een schelpje tegen komen, controleren ze die vliegensvlug op inhoud om vervolgens weer verder te rennen.
Achter de wolken schijnt de zon. Ik hoopte dat de zon nog even terug zou komen, zodat ik die snelle vogeltjes nog met wat beter licht kon fotograferen. Ondertussen begon het goed koud te worden, met deze wind daalde de gevoelstemperatuur onder nul, en dat voelde ik vooral aan mijn vingers.
Een buitje op zee, foto is met wat tegenlicht gemaakt, als je goed kijkt lopen links en rechts van de meeuw de drieteenstandlopertjes, nu is goed te zien hoe klein ze zijn.
Met zijn tweetjes, niet een superfoto (ik ontdekte dat mijn lens wat beslagen raakte van de wind en het zout), maar ik vond ze zo leuk samen.
Zelfs met meer licht blijft het lastig om deze snelle rennertjes te fotograferen.
Soms blijven ze heel even staan.
Pootje over. Ik ging zo op in het fotograferen van deze vogeltjes, waarvan er zo'n tiental rondrenden, dat ik geen oog had voor de honderden meeuwen die allemaal bij elkaar op een zandbank zaten. Volgende keer dus ook even aandacht voor de meeuwen.
De uitwatering bij Katwijk, het is vloed en de zonsondergang lijkt achter de wolken plaats te gaan vinden.
Geen spectaculaire zonsondergang vandaag. De stenen bij de uitwatering waren al bijna door het opkomende water verdwenen, dus hiervoor ga ik nog een keer terug, maar dan moet alles wel mooi samenvallen: laag water op het moment van zonsondergang en goed weer.
Maar toch....de missie van deze zaterdagmiddag was deels geslaagd. De mooie luchten en de drieteenstrandlopertjes zorgden ervoor dat ik mij prima vermaakte met mijn camera en zulke koude vingers kreeg dat ik bijna de ontspanknop niet meer kon indrukken.
En daarnaast was het een heerlijke middag uitwaaien, dat doet een mens ook goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je de tijd hebt genomen om een kijkje te nemen op mijn blog. Bedankt voor je reactie
groetjes Ghita